۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ثعلبی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')د' به ') د'
جز (جایگزینی متن - '،ف' به '، ف') |
جز (جایگزینی متن - ')د' به ') د') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
«در علم تفسير يگانۀ روزگار بود و كتابى در اين زمينه نوشت كه سرآمد همۀ تفاسير گشت.» | «در علم تفسير يگانۀ روزگار بود و كتابى در اين زمينه نوشت كه سرآمد همۀ تفاسير گشت.» | ||
وى فردى موثق و مورد اطمينان و از محدثان پر مايه بوده و نزد اساتيد بزرگى به فرا گرفتن علم پرداخته است.از ابوطاهر بن خزيمه و ابوبكر بن مهران قارى، روايت نقل مى‌كند و ابوالحسن [[واحدی، علی بن احمد|واحدى نيشابورى]] (صاحب اسباب النزول و تفاسير البسيط، الوسيط و الوجيز)در تفسير شاگرد وى بوده است.ثعلبى را به عنوان «كثير الحديث» و «كثير الشيوخ» معرفى كرده‌اند. | وى فردى موثق و مورد اطمينان و از محدثان پر مايه بوده و نزد اساتيد بزرگى به فرا گرفتن علم پرداخته است.از ابوطاهر بن خزيمه و ابوبكر بن مهران قارى، روايت نقل مى‌كند و ابوالحسن [[واحدی، علی بن احمد|واحدى نيشابورى]] (صاحب اسباب النزول و تفاسير البسيط، الوسيط و الوجيز) در تفسير شاگرد وى بوده است.ثعلبى را به عنوان «كثير الحديث» و «كثير الشيوخ» معرفى كرده‌اند. | ||
سلطه‌اش بر تفسير و حديث زبانزد همگان است(گر چه در حديث بعضى افراد بر او خرده‌هايى گرفته‌اند.).او در مقدمۀ تفسيرش يادآور مى‌شود كه از دوران كودكى به نشستن پاى سخن دانشمندان علاقمند بوده و همواره سعى كرده است در تفسير قرآن، از منابع اصيل اقتباس كند، بويژه به اين دليل كه قرآن كريم مايه و اساس دين و رأس شريعت است. | سلطه‌اش بر تفسير و حديث زبانزد همگان است(گر چه در حديث بعضى افراد بر او خرده‌هايى گرفته‌اند.).او در مقدمۀ تفسيرش يادآور مى‌شود كه از دوران كودكى به نشستن پاى سخن دانشمندان علاقمند بوده و همواره سعى كرده است در تفسير قرآن، از منابع اصيل اقتباس كند، بويژه به اين دليل كه قرآن كريم مايه و اساس دين و رأس شريعت است. | ||