متن و ترجمه كمال‌الدين و تمام النعمة: تفاوت میان نسخه‌ها

ترجمه فوق نشان ميدهد كه مترجم تا حد بسيارى داراى شرايط فوق بوده است و درستى و شيوايى در ترجمه هر دو رعايت شده و ترجمه از روانى و رسايى برخوردار است و هر جا كه اين روانى در كار نيست بايد پى‌برد كه مترجم درستى را بر ساده‌نويسى ترجيح داده است؛ براى نمونه:عن ابى عبدالله(ع)قال:من مات منكم على هذا الامر منتظرا له كان كمن كان فى فسطاط القائم(ع).از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]روايت كند كه فرمود:هركس از شما به اعتقاد به اين امر بميرد درحالى كه منتظر آن باشد، مانند كسى است كه در خيمۀ قائم(ع) باشد<ref>ج 2-ص 546</ref>و قد علمنا انّ النبى و الائمة صلوات الله عليهم لا يشفعون الاّ لمن ارتضى الله دينه.و الشّاك فى الامام على غير دين الله، و قد ذكر بموسى بن جعفر(ع)أنّه سيستوهبه من ربّه يوم القيامة «و مى‌دانيم كه پيامبر و ائمه(ع) شفاعت كسى را نمى‌كنند، مگر آنكه خداوند دين او را پسندد و كسى كه در امام ترديد كند بر دين خدا نيست و موسى بن جعفر(ع)فرموده است كه فرداى قيامت از پروردگارش عطا و بخشش براى زراره خواهد ساخت<ref>ج 1 ص 149</ref>».از ويژگيهاى ديگر اين‌ترجمه نام بردن مترجم از نسخه مورد اعتماد خويش در اين امر بوده است كه نسخۀ مصحّح ايشان متعلق به مرحوم [[غفاری، علی‌اکبر|على اكبر غفارى]] كه در سال 1390 قمرى به طبع رسيده، مى‌باشد.با اينكه آقاى سيد حسين مدرسى طباطبايى با مقايسه‌هايى كه انجام داده‌اند قائل هستند كه در تصحيح آقاى غفارى افتادگى‌هايى وجود دارد و برخى از يادداشت ايشان در حواشى كتاب نادرست است<ref>ر.ک: كتاب ماه دين-شماره 84-83-1383</ref>از مزاياى ديگر ترجمه آوردن متن عربى و فارسى در يك صفحه كه تطبيق را براى خواننده سهل مى‌نمايد و در اعراب گذارى متن كوشش بسيارى صورت گرفته است و در ترجمه اشعار عربى براى اينكه از لطافت و شيوايى لازم برخوردار باشد به نظم فارسى برگردان شده است كه اين ترجمه منظوم مورد استفاده خوانندگان قرار گيرد.