۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوعة تاريخ العراق بين احتلالين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')ب' به ') ب'
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ')ب' به ') ب') |
||
| خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
در جلد دوّم، حوادث تاريخى و تشكيلات ادارى و فرهنگ و تمدن سرزمين عراق در دوره حكومت جلايريان، در فاصله سال‌هاى 738 تا 814 قمرى(1337-1411 ميلادى)بررسى شده است. | در جلد دوّم، حوادث تاريخى و تشكيلات ادارى و فرهنگ و تمدن سرزمين عراق در دوره حكومت جلايريان، در فاصله سال‌هاى 738 تا 814 قمرى(1337-1411 ميلادى) بررسى شده است. | ||
اين جلد نيز با مقدّمه، كه اوّل به معرّفى منابعى كه مؤلف از آنها در تدوين 1 ص مجلد سود جسته آغاز مى‌شود. اين منابع؛ شامل «بزم و رزم» اثر فارسى اردشير استرآبادى، عجائب المقدور فى نوائب تيمور اثر احمد عربشاه، «تاريخ تيمور لنگ» مرتضى بغدادى،«تاريخ غياثى» اثر عبداللّه بن فتح‌الله بغدادى، ملقب به غياث، انباء المغر فى ابناء و العمر اثر [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، الضوء اللامع فى اعيان القرن التاسع اثر شمس‌الدين سخاوى و روضة الصافى سيرة الانبياء و الملوك و الخلفاء، به زبان فارسى اثر حميدالدين محمد مير خواند مى‌باشد. و بعد به معرفى حكومت جلايريان(ايلكانيان) مى‌پردازد. تام اين سلسله از جلاير، يكى از قبايل مهم و بزرگ مغول، گرفته شده است. نياى جلايريان، «ايلكانوبان» از اميران بزرگ قبيله جلاير در زمان هولاگو خان و نيز از فرماندهان سپاه او در فتح بغداد بود. مشهورترين فرزند او، «آقبوقا» نام داشت، «حسين» ملقب به گوركان مشهورترين پسر به جاى مانده از «آقبوقا» بود. زيرا دختر «ارغون» را به همسرى برگزيده و از سرداران با نفوذ «اولجايتو» بود. از او دو پسر به نام‌هاى شيخ حسن و شيخ على به جا مانده از «آقبوقا» بود. زيرا دختر «ارغون» را به همسرى برگزيده و از سرداران با نفوذ «اولجايتو» بود. از او دو پسر به نام‌هاى شيخ حسن و شيخ على به جا ماند. شيخ حسن جلايرى در 738 بر بغداد تسلّط يافت و با پايان دادن به حكومت ايلخانيان، سلسله جلايريان را در اين شهر بنياد نهاد. | اين جلد نيز با مقدّمه، كه اوّل به معرّفى منابعى كه مؤلف از آنها در تدوين 1 ص مجلد سود جسته آغاز مى‌شود. اين منابع؛ شامل «بزم و رزم» اثر فارسى اردشير استرآبادى، عجائب المقدور فى نوائب تيمور اثر احمد عربشاه، «تاريخ تيمور لنگ» مرتضى بغدادى،«تاريخ غياثى» اثر عبداللّه بن فتح‌الله بغدادى، ملقب به غياث، انباء المغر فى ابناء و العمر اثر [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، الضوء اللامع فى اعيان القرن التاسع اثر شمس‌الدين سخاوى و روضة الصافى سيرة الانبياء و الملوك و الخلفاء، به زبان فارسى اثر حميدالدين محمد مير خواند مى‌باشد. و بعد به معرفى حكومت جلايريان(ايلكانيان) مى‌پردازد. تام اين سلسله از جلاير، يكى از قبايل مهم و بزرگ مغول، گرفته شده است. نياى جلايريان، «ايلكانوبان» از اميران بزرگ قبيله جلاير در زمان هولاگو خان و نيز از فرماندهان سپاه او در فتح بغداد بود. مشهورترين فرزند او، «آقبوقا» نام داشت، «حسين» ملقب به گوركان مشهورترين پسر به جاى مانده از «آقبوقا» بود. زيرا دختر «ارغون» را به همسرى برگزيده و از سرداران با نفوذ «اولجايتو» بود. از او دو پسر به نام‌هاى شيخ حسن و شيخ على به جا مانده از «آقبوقا» بود. زيرا دختر «ارغون» را به همسرى برگزيده و از سرداران با نفوذ «اولجايتو» بود. از او دو پسر به نام‌هاى شيخ حسن و شيخ على به جا ماند. شيخ حسن جلايرى در 738 بر بغداد تسلّط يافت و با پايان دادن به حكومت ايلخانيان، سلسله جلايريان را در اين شهر بنياد نهاد. | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
در متن مطالبى از كتب نقل شده است كه آدرس آنها در پاورقى آمده است. در متن اعلام يا مطالبى آمده كه نياز به توضيح دانش تراجم و اين توضيحات در پاورقى‌ها ذكر شده است. | در متن مطالبى از كتب نقل شده است كه آدرس آنها در پاورقى آمده است. در متن اعلام يا مطالبى آمده كه نياز به توضيح دانش تراجم و اين توضيحات در پاورقى‌ها ذكر شده است. | ||
در جلد پنجم، حوادث تاريخى، تشكيلات ادارى، فرهنگ و تمدن سرزمين عراق در دوره دوّم حكومت عثمانى، در فاصله‌هاى 1048-1163 هجرى قمرى(1638-1750 ميلادى)بررسى شده است. | در جلد پنجم، حوادث تاريخى، تشكيلات ادارى، فرهنگ و تمدن سرزمين عراق در دوره دوّم حكومت عثمانى، در فاصله‌هاى 1048-1163 هجرى قمرى(1638-1750 ميلادى) بررسى شده است. | ||
نويسنده حوادث تاريخى، اجتماعى و فرهنگى اين دوران را به گونه سال شمار تشريح نموده و همزمان به تاريخ و مماليك هم‌جوار؛ مانند صفويّه، ساير قلمروهاى عثمانى و دولت‌هاى كوچك محلّى توجّه نموده است. | نويسنده حوادث تاريخى، اجتماعى و فرهنگى اين دوران را به گونه سال شمار تشريح نموده و همزمان به تاريخ و مماليك هم‌جوار؛ مانند صفويّه، ساير قلمروهاى عثمانى و دولت‌هاى كوچك محلّى توجّه نموده است. | ||
| خط ۱۹۰: | خط ۱۹۰: | ||
در جلد هفتم، حوادث تاريخى، تشكيلات ادارى، فرهنگ و تمدن سرزمين عراق در دورۀ حكومت عثمانى، در فاصلۀ سال‌هاى 1247-1289 هجرى قمرى(1831-1872 ميلادى)بررسى شده است. | در جلد هفتم، حوادث تاريخى، تشكيلات ادارى، فرهنگ و تمدن سرزمين عراق در دورۀ حكومت عثمانى، در فاصلۀ سال‌هاى 1247-1289 هجرى قمرى(1831-1872 ميلادى) بررسى شده است. | ||
پس از انقراض فرمانروايى مماليك(1247) حكومت به دست واليان عثمانى افتاد كه اوّلين آنها «على رضا پاشا» (1247-1258) بعد محمد نجيب پاشا (1258-1265) و بدجت پاشا (1286-1289 قمرى) كه از لجال سرشناس عثمانى بود، در اين مجلد تا دوران او بازگو مى‌شود. | پس از انقراض فرمانروايى مماليك(1247) حكومت به دست واليان عثمانى افتاد كه اوّلين آنها «على رضا پاشا» (1247-1258) بعد محمد نجيب پاشا (1258-1265) و بدجت پاشا (1286-1289 قمرى) كه از لجال سرشناس عثمانى بود، در اين مجلد تا دوران او بازگو مى‌شود. | ||