۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حول مسائل الحج (للگلپایگاني): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')د' به ') د'
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر') |
جز (جایگزینی متن - ')د' به ') د') |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
[[علامه مجلسى]](م 1110 ق)،[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1205 ق)،[[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (م 1266 ق)،[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281 ق) و ديگر بزرگان مى‌باشد. | [[علامه مجلسى]](م 1110 ق)،[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1205 ق)،[[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (م 1266 ق)،[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] (م 1281 ق) و ديگر بزرگان مى‌باشد. | ||
گاهى اين كتابها فارسى بوده كه تبديل به عربى شده‌اند كه در اصطلاح به آنها تعريب گويند و گاهى نيز مختصر يا مفصل ذكر شده‌اند كه به مناسك كبير و مناسك صغير نامگذارى شده‌اند حتى بزرگانى همچون حاج محمد على بن محمدباقر[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1216 ق)در حدود 6 كتاب حج با تفصيل و اختصار تأليف نموده‌اند كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 268/22 به آنها اشاره شده است. | گاهى اين كتابها فارسى بوده كه تبديل به عربى شده‌اند كه در اصطلاح به آنها تعريب گويند و گاهى نيز مختصر يا مفصل ذكر شده‌اند كه به مناسك كبير و مناسك صغير نامگذارى شده‌اند حتى بزرگانى همچون حاج محمد على بن محمدباقر[[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (م 1216 ق) در حدود 6 كتاب حج با تفصيل و اختصار تأليف نموده‌اند كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 268/22 به آنها اشاره شده است. | ||
يكى از مهمترين اين آثار كتاب مناسك حج تأليف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] بوده است.ارزش علمى و اعتبار اين كتاب موجب شده كه از زمان تأليف، ساير فقهاى بزرگ به آن توجه داشته و اين كتاب مبناى كتابهاى مناسك بعد از آن باشد و آنان نظريات خود را به صورت حواشى آن براى مقلدينشان بيان نمايند كه از مهمترين حواشى آن مى‌توان به حواشى [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ(م 1312 ق)، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] (م 1337 ق) اشاره كرد كه بارها به چاپ رسيده است | يكى از مهمترين اين آثار كتاب مناسك حج تأليف [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] بوده است.ارزش علمى و اعتبار اين كتاب موجب شده كه از زمان تأليف، ساير فقهاى بزرگ به آن توجه داشته و اين كتاب مبناى كتابهاى مناسك بعد از آن باشد و آنان نظريات خود را به صورت حواشى آن براى مقلدينشان بيان نمايند كه از مهمترين حواشى آن مى‌توان به حواشى [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ(م 1312 ق)، [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] (م 1337 ق) اشاره كرد كه بارها به چاپ رسيده است | ||