۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسن' به 'محمدحسن') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR05123.jpg|بندانگشتی|اعتماد السلطنه، | [[پرونده:NUR05123.jpg|بندانگشتی|اعتماد السلطنه، محمدحسن بن علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|اعتماد السلطنه، | ! نام!! data-type='authorName'|اعتماد السلطنه، محمدحسن بن علی | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type='authorOtherNames'| صنیع الدوله، | |data-type='authorOtherNames'| صنیع الدوله، محمدحسن | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
چون محمدشاه درگذشت، حاج علىخان به تهران بازگشت و مورد توجه مهد عليا، مادر شاه جديد قرار گرفت و در دربار به سرعت نفوذى به هم رسانيد، به گونهاى كه ميرزا آقاخان نورى او را جزو نزديكان و محارم خويش درآورد. در توطئه برضد اميركبير با مهد عليا و ميرزا آقاخان نورى همدست بود و وظيفه قتل اميركبير را برعهده گرفت. | چون محمدشاه درگذشت، حاج علىخان به تهران بازگشت و مورد توجه مهد عليا، مادر شاه جديد قرار گرفت و در دربار به سرعت نفوذى به هم رسانيد، به گونهاى كه ميرزا آقاخان نورى او را جزو نزديكان و محارم خويش درآورد. در توطئه برضد اميركبير با مهد عليا و ميرزا آقاخان نورى همدست بود و وظيفه قتل اميركبير را برعهده گرفت. | ||
محمدحسن خان اعتمادالسلطنه چهارمين فرزند حاجى عليخان بود و در تهران ديده به جهان گشود. همزمان با افتتاح مدرسه دارالفنون در 1268ق، او جزو اولين شاگردانى بود كه پاى به اين مدرسه نهاد و 12 سال در آنجا به فراگرفتن زبان فرانسه و آموزشهاى نظامى پرداخت. مدتى بعد عزيزخان سردار كل (وزير جنگ) او را به منصب «وكيلى نظام» منصوب كرد. | محمدحسن خان اعتمادالسلطنه چهارمين فرزند حاجى عليخان بود و در تهران ديده به جهان گشود. همزمان با افتتاح مدرسه دارالفنون در 1268ق، او جزو اولين شاگردانى بود كه پاى به اين مدرسه نهاد و 12 سال در آنجا به فراگرفتن زبان فرانسه و آموزشهاى نظامى پرداخت. مدتى بعد عزيزخان سردار كل (وزير جنگ) او را به منصب «وكيلى نظام» منصوب كرد. محمدحسن خان دوره تحصيل در دارالفنون را با دريافت مدال طلا به پايان رسانيد و با درجه ياورى (سرگردى) جزو ملتزمان دستگاه وليعهد محمد قاسم ميرزا درآمد، اما محمد قاسم ميرزا در همان اوان كودكى درگذشت و محمدحسنخان هم به خيل ملتزمان ميرزا محمدخان سپهسالار پيوست. در 1275ق به منصب سرهنگى ارتقا يافت و چون پدرش در اين هنگام مورد عفو شاه قرار گرفته و حكومت خوزستان و لرستان به او واگذار شده بود، وى نيز به عنوان نايبالاياله و رئيس قشون، همراه پدر شد و چندى حكمرانى شوشتر را در دست گرفت. در 1278ق به تهران بازگشت و ژنرال آجودان شاه شد. | ||
در 1280ق زمانى كه حسنعلىخان امير نظام گروسى وزير مختار ايران در فرانسه بود، | در 1280ق زمانى كه حسنعلىخان امير نظام گروسى وزير مختار ايران در فرانسه بود، محمدحسنخان به عنوان وابسته نظامى سفارت ايران در پاريس تعيين شد و دو سال عهدهدار اين سمت بود، اما توقفش در آن شهر چهار سال طول كشيد و همزمان به ادامه تحصيل پرداخت. در 1284ق از آن كشور مراجعت كرد و با گرفتن لقب صنيعالدوله، به سمت مترجمى مخصوص شاه برگزيده شد. | ||
او چندى بعد در 1290ق معاون وزير عدليه و مقدم السفرا شد و پس از آن، به مقاماتى برگزيده شد كه عضويت مجلس شوراى دولتى، مسئول ادارهنامه دانشوران، اداره انطباعات و وزير انطباعات و رياست دارالترجمه از آن جمله است. | او چندى بعد در 1290ق معاون وزير عدليه و مقدم السفرا شد و پس از آن، به مقاماتى برگزيده شد كه عضويت مجلس شوراى دولتى، مسئول ادارهنامه دانشوران، اداره انطباعات و وزير انطباعات و رياست دارالترجمه از آن جمله است. |
ویرایش