۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الصوت اللغوي في القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'الخصائص' به 'الخصائص '
جز (جایگزینی متن - 'سر صناعة الإعراب' به 'سر صناعة الإعراب ') |
جز (جایگزینی متن - 'الخصائص' به 'الخصائص ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
اصطلاح صوت لغوی که در آن صحبت از صوت را به لحاظ لغوی، ارتعاشات صدا، صوت غنائی و آهنگین، آموزگاران صوت و... را شفاف‌سازی می‌کند. او نتیجه می‌گیرد که صدا به وصف لغوی‌اش در این مطالعه تخصصی، ردیابی ظواهر و پدیده‌های صوتی واژگان عربی و به نحو خاص، کاربرد آن به‌صورت نظریه‌پردازی در قرآن کریم است؛ زیرا محل بحث ما درباره قرآن کریم است. تحقیقات ثابت کرده که علم آواشناسی اصطلاحی عربی اصیل است که علمای عرب اسلام آن را مطرح کرده‌اند. عرب‌ها اصوات را به دو دسته صائت و صامت تقسیم کردند که بعدها دلیل راه اروپائیان بر تقسیم اصوات به دو دسته ساکنه و لین شد. با نگاه به مخارج این حروف، صفت‌های مهجور، مهموس، شدید، مطبق و... از آن‌ها استخراج شد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص195-196</ref>. نویسنده سیر تکامل صوت لغوی را در تحول تاریخی نظام اصوات در این فصل بررسی می‌کند. تبدیل موقت یا دائم یک صوت به صوت دیگر که به ترتیب به مماثلت و مخالفت نام‌گذاری شده‌اند و سخن از نبر و تنغیم از دیگر مواردی است که در این فصل بیان می‌گردد. در این فصل به مباحث صوتی لغوی عرب‌ها که خاورشناسان و اروپائیان بر اصالت آن اذعان دارند، هم پرداخته می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص196</ref>. | اصطلاح صوت لغوی که در آن صحبت از صوت را به لحاظ لغوی، ارتعاشات صدا، صوت غنائی و آهنگین، آموزگاران صوت و... را شفاف‌سازی می‌کند. او نتیجه می‌گیرد که صدا به وصف لغوی‌اش در این مطالعه تخصصی، ردیابی ظواهر و پدیده‌های صوتی واژگان عربی و به نحو خاص، کاربرد آن به‌صورت نظریه‌پردازی در قرآن کریم است؛ زیرا محل بحث ما درباره قرآن کریم است. تحقیقات ثابت کرده که علم آواشناسی اصطلاحی عربی اصیل است که علمای عرب اسلام آن را مطرح کرده‌اند. عرب‌ها اصوات را به دو دسته صائت و صامت تقسیم کردند که بعدها دلیل راه اروپائیان بر تقسیم اصوات به دو دسته ساکنه و لین شد. با نگاه به مخارج این حروف، صفت‌های مهجور، مهموس، شدید، مطبق و... از آن‌ها استخراج شد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص195-196</ref>. نویسنده سیر تکامل صوت لغوی را در تحول تاریخی نظام اصوات در این فصل بررسی می‌کند. تبدیل موقت یا دائم یک صوت به صوت دیگر که به ترتیب به مماثلت و مخالفت نام‌گذاری شده‌اند و سخن از نبر و تنغیم از دیگر مواردی است که در این فصل بیان می‌گردد. در این فصل به مباحث صوتی لغوی عرب‌ها که خاورشناسان و اروپائیان بر اصالت آن اذعان دارند، هم پرداخته می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص196</ref>. | ||
فصل دوم درباره روش‌شناسی بحث اصوات است. نویسنده در این فصل، تاریخ بحث صوتی را در روش عربی آن‌که با تفکر مدرن اروپا مقارن شده، مطرح می‌کند. او با [[خلیل بن احمد|خلیل بن احمد فراهیدی]] و مکتب صوتی وی شروع می‌کند و صوت را در روش‌شناسی [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] مطرح کرده و سپس به بیان فکر صوتی نزد ابن جنی می‌پردازد. [[خلیل بن احمد|خلیل بن احمد فراهیدی]] (متوفی 175ق) اولین کسی است که صوت لغوی را در موضع تطبیق فنی قرار داد. او در مقدمه [[العين]] به این می‌پردازد. خلیل، اصوات را نام‌گذاری می‌کند و حروف را از مخارجشان بیرون می‌کشد و... . [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] (متوفی 180ق) که متأثر از مکتب خلیل بن ا حمد است، در بسیاری از موارد بر روش او سیر می‌کند و در برخی موارد هم اجتهاد شخصی خودش را داراست. او در ارائه بحث ادغام و تمییز دقیق بین صفات جهر و همس از سابقین است. ابوالفتح عثمان بن جنی (متوفی 392ق) اولین کسی است که اصطلاحات فنی را برای دلالت بر اصوات به‌کار برد و مجموعه این اصطلاحات را «علم الاصوات» _که در فارسی معادل آواشناسی است_ نام نهاد. او متمحض در این علم بود و تجارب صوتی دقیقش را در «[[سر صناعة الإعراب]] » و | فصل دوم درباره روش‌شناسی بحث اصوات است. نویسنده در این فصل، تاریخ بحث صوتی را در روش عربی آن‌که با تفکر مدرن اروپا مقارن شده، مطرح می‌کند. او با [[خلیل بن احمد|خلیل بن احمد فراهیدی]] و مکتب صوتی وی شروع می‌کند و صوت را در روش‌شناسی [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] مطرح کرده و سپس به بیان فکر صوتی نزد ابن جنی می‌پردازد. [[خلیل بن احمد|خلیل بن احمد فراهیدی]] (متوفی 175ق) اولین کسی است که صوت لغوی را در موضع تطبیق فنی قرار داد. او در مقدمه [[العين]] به این می‌پردازد. خلیل، اصوات را نام‌گذاری می‌کند و حروف را از مخارجشان بیرون می‌کشد و... . [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سیبویه]] (متوفی 180ق) که متأثر از مکتب خلیل بن ا حمد است، در بسیاری از موارد بر روش او سیر می‌کند و در برخی موارد هم اجتهاد شخصی خودش را داراست. او در ارائه بحث ادغام و تمییز دقیق بین صفات جهر و همس از سابقین است. ابوالفتح عثمان بن جنی (متوفی 392ق) اولین کسی است که اصطلاحات فنی را برای دلالت بر اصوات به‌کار برد و مجموعه این اصطلاحات را «علم الاصوات» _که در فارسی معادل آواشناسی است_ نام نهاد. او متمحض در این علم بود و تجارب صوتی دقیقش را در «[[سر صناعة الإعراب]] » و «[[الخصائص]] » ارائه کرد. او شش حرف را که اصوات نیکو داشتند و هشت حرف که مخارجشان غیرنیک داشتند را به حروف معجم افزود و مخارج حروف را در 16 مخرج منحصر کرد. امروزه بسیاری از مباحثی را که ابن جنی کشف و ضبط کرده بود با علم فیزیولوژیک معاصر ثبت و تأیید کرده‌اند. نویسنده در این فصل همچنین بیان می‌دارد که قرآن اساس مباحث صوتی لغوی در زبان عربی و دلیل بقای جوهر صوت عربی است. او مجملی از اصوات در دراسات قرآنی و دراسات بلاغی را در این فصل بیان می‌دارد<ref>ر.ک: همان، ص196-198</ref>. | ||
فصل سوم در بیان صوت لغوی در فواتح السور قرآنی نوشته شده است. نویسنده در این فصل متعرض تقسیم باقلانی درباره اصناف اصوات می‌شود و آن را در بر دارنده تمامی اصناف صوتی در گفتار می‌داند. او اهتمام زمخشری در جدول فواتح السور قرآنی و تعداد مهموس و مهجور و شدید و رخو و مطبق و منفتح و مستعلی و منخفض و حروف قلقله را به‌صورت تفصیلی بیان می‌کند. همچنین توقف زرکشی هنگام انعکاس صوتی این حروف بیان می‌گردد و سه توجیه برای آن ذکر می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص198-199</ref>. | فصل سوم در بیان صوت لغوی در فواتح السور قرآنی نوشته شده است. نویسنده در این فصل متعرض تقسیم باقلانی درباره اصناف اصوات می‌شود و آن را در بر دارنده تمامی اصناف صوتی در گفتار می‌داند. او اهتمام زمخشری در جدول فواتح السور قرآنی و تعداد مهموس و مهجور و شدید و رخو و مطبق و منفتح و مستعلی و منخفض و حروف قلقله را به‌صورت تفصیلی بیان می‌کند. همچنین توقف زرکشی هنگام انعکاس صوتی این حروف بیان می‌گردد و سه توجیه برای آن ذکر می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص198-199</ref>. | ||