۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
فقیهی، علی‌نقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«على نقى فقيهى» دانشيار گروه علوم تربيتى دانشگاه قم، صاحب‌نظر در تعليم و تربيت اسلامى و بنيان‌گذار مشاوره اسلامى در ايران است. | «على نقى فقيهى» دانشيار گروه علوم تربيتى دانشگاه قم، صاحب‌نظر در تعليم و تربيت اسلامى و بنيان‌گذار مشاوره اسلامى در ايران است. | ||
وى از پائيز 48، دروس علوم دينى و طلبگى را آغاز كرد: جامع المقدمات، سيوطى، حاشيه ملاعبدالله، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]، | وى از پائيز 48، دروس علوم دينى و طلبگى را آغاز كرد: جامع المقدمات، سيوطى، حاشيه ملاعبدالله، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]، مختصرالمعانى، اصول‌الفقه و لمعتين را همراه با دروس تفسير، اخلاق، عقايد و دستور زبان فارسى، در مدرسه آيت‌الله گلپايگانى خواند و در پائيز 52 تا خرداد 55 رسائل را نزد استاد سيد ابوالفضل موسوى تبريزى و استاد بنى‌فضل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفاتيين را نزد دو استاد معظم حوزه حاج آقاى ستوده و آقاى سيد على محقق داماد و بداية الحكمه و شرح منظومه را نزد حاج شيخ قدرت‌الله نجفى شهرضائى و حاج [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]] تلمذ كرد. | ||
در سال‌هاى فوق، با چند نفر مانند آقايان عليرضا اعرافى، سيد حسن موسوى يزدى، محمدكاظم بهرامى، از هم بحث‌هاى خود، كار تحقيقى در تفسير داشت كه برايش بسيار مفيد، جالب و موفقيت‌آميز بوده است. | در سال‌هاى فوق، با چند نفر مانند آقايان عليرضا اعرافى، سيد حسن موسوى يزدى، محمدكاظم بهرامى، از هم بحث‌هاى خود، كار تحقيقى در تفسير داشت كه برايش بسيار مفيد، جالب و موفقيت‌آميز بوده است. | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
او از پائيز 55 به دروس خارج فقه، اصول و حكمت متعاليه مشغول شد و از درياى علوم فقه و اصول آيات عظام آقايان: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]، شيخ كاظم و شيخ جواد تبريزى بهره برد و اسفار الاربعة [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]]، را تا سال 64 نزد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] فراگرفت و سپس عرفان را با خواندن «تمهيد القواعد» ابن تُركه در محضر پر فيض معظم له آغاز كرد و با شرح قيصرى بر «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، سال 68، آن را به اتمام رساند. | او از پائيز 55 به دروس خارج فقه، اصول و حكمت متعاليه مشغول شد و از درياى علوم فقه و اصول آيات عظام آقايان: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]، شيخ كاظم و شيخ جواد تبريزى بهره برد و اسفار الاربعة [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]]، را تا سال 64 نزد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] فراگرفت و سپس عرفان را با خواندن «تمهيد القواعد» ابن تُركه در محضر پر فيض معظم له آغاز كرد و با شرح قيصرى بر «فصوص الحكم» [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، سال 68، آن را به اتمام رساند. | ||
در سال 56 به دستور استاد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] و معرفى معظم‌له به مؤسسه در راه حق رفته و [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، | در سال 56 به دستور استاد آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] و معرفى معظم‌له به مؤسسه در راه حق رفته و [[كتاب المكاسب|مكاسب]]، كفاتيين و منظومه را نزد استاد [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] امتحان داد و افتخار همراهى با دانش‌پژوهان آن مؤسسه را پيدا كرد. | ||
در آن مؤسسه دروس روان‌شناسى، جامعه‌شناسى، اقتصاد، روش تحقيق، فلسفه، زبان و ادبيات عربى، فارسى و انگليسى، معارف قرآن، فلسفه علم را تا سال 62 به پايان رسانده و سپس به تحقيق در معارف قرآن، انسان‌شناسى قرآن و فلسفه اسلامى پرداخت، تحقيق در فلسفه با مسئوليت و هدايت [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] تا سال 69 ادامه داشت. | در آن مؤسسه دروس روان‌شناسى، جامعه‌شناسى، اقتصاد، روش تحقيق، فلسفه، زبان و ادبيات عربى، فارسى و انگليسى، معارف قرآن، فلسفه علم را تا سال 62 به پايان رسانده و سپس به تحقيق در معارف قرآن، انسان‌شناسى قرآن و فلسفه اسلامى پرداخت، تحقيق در فلسفه با مسئوليت و هدايت [[مصباح یزدی، محمد تقی |آيت‌الله مصباح يزدى]] تا سال 69 ادامه داشت. | ||