۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
نويسنده، گزارش حوادث مربوط به بازگردانيدن قدرت اجداد خود را در كانون توجه قرار داده و به همين جهت نگرشى مثبت به تكاپوى صفويان و حاميان پيشين آنان؛ يعنى قزلباشان ابراز داشته است؛ به همين دليل، خروج سيد احمدخان صفوى عليه تهماسب دوم را به صلاح وقت دانسته و از او با عنوان «سيد احمدشاه» ياد كرده و مرگ او را رسيدن به فيض شهادت دانسته است. | نويسنده، گزارش حوادث مربوط به بازگردانيدن قدرت اجداد خود را در كانون توجه قرار داده و به همين جهت نگرشى مثبت به تكاپوى صفويان و حاميان پيشين آنان؛ يعنى قزلباشان ابراز داشته است؛ به همين دليل، خروج سيد احمدخان صفوى عليه تهماسب دوم را به صلاح وقت دانسته و از او با عنوان «سيد احمدشاه» ياد كرده و مرگ او را رسيدن به فيض شهادت دانسته است. | ||
سخن وى از [[صدر، محمد|سيد محمد صدر]] | سخن وى از [[صدر، محمد|سيد محمد صدر]] نيز با تكريم و ستايش همراه است. او را شايسته تخت شاهنشهى و حكومتش را قرار گرفتن بر وسادت موروثى و اجدادى خود توصيف كرده است. | ||
وى اظهارات حاميانه مكرر قزلباشان از [[صدر، محمد|سيد محمد صدر]] | وى اظهارات حاميانه مكرر قزلباشان از [[صدر، محمد|سيد محمد صدر]] را به تفصيل بيان كرده و از «جماعت بىعاقبت افغان» و «جلوس منحوس نادر» به سردى و با سرزنشهاى فراوان ياد نموده و او را به كفر و زنديق بودن متهم كرده است. | ||
طرفدارى نويسنده از قزلباشان و تحركات آنان، به گونهاى است كه نمىتواند بهبود شرايط نسبى آنها در زمان اشرف افغان را ناديده بگيرد و با عبارت «در زمان اشرف اكثر قزلباشان روى كار آمده بودند»، نيات مكنون خود را آشكار ساخته است. | طرفدارى نويسنده از قزلباشان و تحركات آنان، به گونهاى است كه نمىتواند بهبود شرايط نسبى آنها در زمان اشرف افغان را ناديده بگيرد و با عبارت «در زمان اشرف اكثر قزلباشان روى كار آمده بودند»، نيات مكنون خود را آشكار ساخته است. |
ویرایش