۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم نايينى' به 'مرحوم نايينى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
كتاب «فوايد الاصول»، از بيانى رسا و روان در ارائه نظريات دقيق و ارزشمند اصولى [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] | كتاب «فوايد الاصول»، از بيانى رسا و روان در ارائه نظريات دقيق و ارزشمند اصولى [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] برخوردار است و با تعبيرات متين و سنجيده، اثرى گرانبها و قابل توجه در تبيين نظريات اصولى به شمار مىآيد. | ||
اين كتاب، اثر ارزشمند يكى از بهترين شاگردان [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] | اين كتاب، اثر ارزشمند يكى از بهترين شاگردان [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] و چهره درخشان علم و عمل؛ يعنى شيخ [[کاظمی خراسانی، محمدعلی|محمد على كاظمى خراسانى]] است كه متأسفانه اسرار گرانبهاى آن دانشمند بزرگ آشكار نگشت و گنجينههاى ارزشمند علوم آن عالم انديشمند آنگونه كه بود، نمايان نشد. | ||
كتاب، از همان زمان نگارش، مورد توجه علما و فضلاى حوزههاى علميّه و مورد استفاده اساتيد و مجتهدين بزرگ قرار گرفت و هماكنون نيز در درسهاى خارج اصول حوزههاى علميّه، يكى از كتابهاى مورد استفاده طلاب و اساتيد است. | كتاب، از همان زمان نگارش، مورد توجه علما و فضلاى حوزههاى علميّه و مورد استفاده اساتيد و مجتهدين بزرگ قرار گرفت و هماكنون نيز در درسهاى خارج اصول حوزههاى علميّه، يكى از كتابهاى مورد استفاده طلاب و اساتيد است. | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
از مجلس درس اين انديشمند نامآور، شخصيتهايى پا به عرصه وجود نهادهاند كه آنچه را در مجلس درس مىشنيدهاند، فراگرفته و آنچه را فرامىگرفتند، به نگارش درمىآوردهاند. | از مجلس درس اين انديشمند نامآور، شخصيتهايى پا به عرصه وجود نهادهاند كه آنچه را در مجلس درس مىشنيدهاند، فراگرفته و آنچه را فرامىگرفتند، به نگارش درمىآوردهاند. | ||
اين نگاشتهها، به نام «تقريرات» مشهور شده است و از جمله تقريرات درس [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] | اين نگاشتهها، به نام «تقريرات» مشهور شده است و از جمله تقريرات درس [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] اين كتاب ارزشمند؛ يعنی «فوايد الاصول» مىباشد. | ||
كتاب، با بيان پارهاى از مباحث الفاظ آغاز مىشود و با اين مطلب كه موافقت يكى از متعارضين با اصل، باعث ترجيح آن بر ديگرى نمىگردد، پايان مىيابد. | كتاب، با بيان پارهاى از مباحث الفاظ آغاز مىشود و با اين مطلب كه موافقت يكى از متعارضين با اصل، باعث ترجيح آن بر ديگرى نمىگردد، پايان مىيابد. |
ویرایش