۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حديث الراية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'بیهقی' به 'بیهقی ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
او حدیث رایت را متواتر بین مسلمین می‌داند که در نزد اهل سنت از اصح روایات است و با سندهای فراوانی از جمع زیادی از صحابه نقل شده است. مسلم و بخاری هم در صحاحشان در روایت این حدیث اتفاق دارند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> | او حدیث رایت را متواتر بین مسلمین می‌داند که در نزد اهل سنت از اصح روایات است و با سندهای فراوانی از جمع زیادی از صحابه نقل شده است. مسلم و بخاری هم در صحاحشان در روایت این حدیث اتفاق دارند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> | ||
ایشان، پنجاه نفر از بزرگان نقل‌کننده این حدیث در زمان‌های مختلف را، که از جمله آنها ابوعبدالله محمد بن سعد زهری، ابن ابی‌شیبه کوفی، احمد بن محمد بن حنبل، محمد بن اسماعیل بخاری، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]] قزوینی، ترمذی، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]]، [[طبری، محمد بن جریر|طبری]]، دارقطنی، ثعلبی، [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] ، قرطبی، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، تفتازانی، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و... هستند، نام می‌برد<ref>ر.ک: همان، ص9–12</ref>و می‌گوید: این روایت، نه‌تنها در کتب حدیث که در کتاب‌های تفسیر، تاریخ، لغت و... هم ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص12–13</ref> | ایشان، پنجاه نفر از بزرگان نقل‌کننده این حدیث در زمان‌های مختلف را، که از جمله آنها ابوعبدالله محمد بن سعد زهری، ابن ابی‌شیبه کوفی، احمد بن محمد بن حنبل، محمد بن اسماعیل بخاری، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]] قزوینی، ترمذی، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]]، [[طبری، محمد بن جریر|طبری]]، دارقطنی، ثعلبی، [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]]، قرطبی، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، تفتازانی، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و... هستند، نام می‌برد<ref>ر.ک: همان، ص9–12</ref>و می‌گوید: این روایت، نه‌تنها در کتب حدیث که در کتاب‌های تفسیر، تاریخ، لغت و... هم ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص12–13</ref> | ||
نویسنده، نصوص مختلف راویت را از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، بخاری، مسلم، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]]، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]]، ترمذی، ابن سعد، ابن ابی‌شیبه، بلاذری، ابی‌یعلی، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]]، ابن حبان، [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]]، دارقطنی، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] ، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]]، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، ابن نجار، مزّی، هیثمی، ثعلبی، حسکانی، بغوی، خطیب تبریزی، ذهبی، [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، عینی، صالحی دمشقی، حلبی، متقی، مناوی و شوکانی به ترتیب نقل کرده و مورد بررسی قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص14–140</ref> | نویسنده، نصوص مختلف راویت را از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، بخاری، مسلم، [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]]، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]]، ترمذی، ابن سعد، ابن ابی‌شیبه، بلاذری، ابی‌یعلی، [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]]، ابن حبان، [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]]، دارقطنی، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]]، [[ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله|ابن عبدالبر]]، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]، [[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، ابن نجار، مزّی، هیثمی، ثعلبی، حسکانی، بغوی، خطیب تبریزی، ذهبی، [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانی]]، عینی، صالحی دمشقی، حلبی، متقی، مناوی و شوکانی به ترتیب نقل کرده و مورد بررسی قرار داده است<ref>ر.ک: همان، ص14–140</ref> | ||
او در فصل سوم از هفده تن از بزرگان صحابه، از جمله: امیرالمؤمنین(ع)، عبدالله بن عباس، ابولیلی انصاری، عمر بن خطاب، زبیر بن عوام و انس بن مالک به‌عنوان راویان این روایت نام می‌برد<ref>ر.ک: همان، ص141–142</ref>و شعر حسان بن ثابت در ارتباط با ماجرای حدیث رایت را از شرح [[صحيح البخاري]] عینی حنفی، نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص142–143</ref> | او در فصل سوم از هفده تن از بزرگان صحابه، از جمله: امیرالمؤمنین(ع)، عبدالله بن عباس، ابولیلی انصاری، عمر بن خطاب، زبیر بن عوام و انس بن مالک به‌عنوان راویان این روایت نام می‌برد<ref>ر.ک: همان، ص141–142</ref>و شعر حسان بن ثابت در ارتباط با ماجرای حدیث رایت را از شرح [[صحيح البخاري]] عینی حنفی، نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص142–143</ref> | ||