۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
هادوی تهرانی، مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آيت‌الله بهجت' به 'آيت‌الله بهجت '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'آيت‌الله بهجت' به 'آيت‌الله بهجت ') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
وى پس از مدتى آموزش غير رسمى علوم دينى در تهران، تحصيلات رسمى حوزوى خود را در قم آغاز كرد. سپس به تهران بازگشت و ادبيات و منطق را در نزد اساتيد برجسته‌اى مانند حضرات آيات خوشوقت، فقهى و جوادى آموخت و اصول فقه مقدماتى و متوسظ را از محضر حضرات آيات على‌محمدى سبزوارى و رحمانى مازندرانى در تهران بهره جست. آن‌گاه پس از مهاجرت دائم به قم، دوره سطح را در مدت پنج سال در نزد استادان نام‌آورى همچون حضرات آيات شيخ على‌پناه اشتهاردى، [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]]، طاهر شمس گلپايگانى، حسينى كاشانى، صالحى مازندرانى، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]] و سيد حسن طاهرى خرم‌آبادى به پايان رساند و در امتحانات حوزه بارها به عنوان فرد ممتاز معرفى شد. پس از آن به تحصيل عالى‌ترين سطح تحصيلات حوزوى-يعنى خارج فقه و اصول- پرداخت و از اساتيد بزرگى همچون حضرات آيات عظام جعفر سبحانى، جواد تبريزى، [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]، بهجت فومنى، [[مکارم شیرازی، ناصر|مكارم شيرازى]] و [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] استفاده كرد و مكتب فقهى و اصولى شهيد آيت‌الله [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]] را در محضر درس [[هاشمی شاهرودی، محمود|آيت‌الله سيد محمود هاشمى]] و به ويژه استاد برجسته آيت‌الله سيد كاظم حائرى فراگرفت. دانش رجال را از [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] و رجالى نام آشناى معاصر، آيت‌الله [[شبیری زنجانی، موسی|سيد موسى شبيرى زنجانى]] آموخت. | وى پس از مدتى آموزش غير رسمى علوم دينى در تهران، تحصيلات رسمى حوزوى خود را در قم آغاز كرد. سپس به تهران بازگشت و ادبيات و منطق را در نزد اساتيد برجسته‌اى مانند حضرات آيات خوشوقت، فقهى و جوادى آموخت و اصول فقه مقدماتى و متوسظ را از محضر حضرات آيات على‌محمدى سبزوارى و رحمانى مازندرانى در تهران بهره جست. آن‌گاه پس از مهاجرت دائم به قم، دوره سطح را در مدت پنج سال در نزد استادان نام‌آورى همچون حضرات آيات شيخ على‌پناه اشتهاردى، [[اعتمادی، مصطفی|مصطفى اعتمادى]]، طاهر شمس گلپايگانى، حسينى كاشانى، صالحى مازندرانى، [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]] و سيد حسن طاهرى خرم‌آبادى به پايان رساند و در امتحانات حوزه بارها به عنوان فرد ممتاز معرفى شد. پس از آن به تحصيل عالى‌ترين سطح تحصيلات حوزوى-يعنى خارج فقه و اصول- پرداخت و از اساتيد بزرگى همچون حضرات آيات عظام جعفر سبحانى، جواد تبريزى، [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]، بهجت فومنى، [[مکارم شیرازی، ناصر|مكارم شيرازى]] و [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]] استفاده كرد و مكتب فقهى و اصولى شهيد آيت‌الله [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]] را در محضر درس [[هاشمی شاهرودی، محمود|آيت‌الله سيد محمود هاشمى]] و به ويژه استاد برجسته آيت‌الله سيد كاظم حائرى فراگرفت. دانش رجال را از [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيت‌الله جعفر سبحانى]] و رجالى نام آشناى معاصر، آيت‌الله [[شبیری زنجانی، موسی|سيد موسى شبيرى زنجانى]] آموخت. | ||
در فلسفه و منطق از محضر بزرگانى همچون حضرات آيات [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] و [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]] بهره جست و سال‌ها به خوشه‌چينى از خرمن حكمت حكيم متأله آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] مشغول بود. افزون بر اين، وى آموزش‌هاى اخلاقى و عرفانى را در تهران، در نزد آيت‌الله خوشوقت آغاز كرد و از ابتداى حضور خود در قم، افزون بر بهره‌گيرى از درياى معنويت فقيه عارف، آيت‌الله بهجت فومنى و دروس اخلاق [[مظاهری، حسین|آيت‌الله مظاهرى]]، با سالك واصل، آيت‌الله بهاءالدينى، مراوده و ارتباط مستمر و وثيق داشت و اين ارتباط تا هنگام رحلت آن عارف فقيه، برقرار بود. وى در نزد آن بزرگوار، علاوه بر اخلاق و عرفان به تحصيل فقه، تفسير قرآن و حديث نيز پرداخت. | در فلسفه و منطق از محضر بزرگانى همچون حضرات آيات [[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]، [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]] و [[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح يزدى]] بهره جست و سال‌ها به خوشه‌چينى از خرمن حكمت حكيم متأله آيت‌الله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] مشغول بود. افزون بر اين، وى آموزش‌هاى اخلاقى و عرفانى را در تهران، در نزد آيت‌الله خوشوقت آغاز كرد و از ابتداى حضور خود در قم، افزون بر بهره‌گيرى از درياى معنويت فقيه عارف، [[بهجت، محمدتقی|آيت‌الله بهجت]] فومنى و دروس اخلاق [[مظاهری، حسین|آيت‌الله مظاهرى]]، با سالك واصل، آيت‌الله بهاءالدينى، مراوده و ارتباط مستمر و وثيق داشت و اين ارتباط تا هنگام رحلت آن عارف فقيه، برقرار بود. وى در نزد آن بزرگوار، علاوه بر اخلاق و عرفان به تحصيل فقه، تفسير قرآن و حديث نيز پرداخت. | ||
ايشان اين توفيق را داشته است كه افزون بر تدريس در دانشگاه‌ها، تقريباً تمام دروس مقدمات و سطح حوزه علميه را بارها تدريس نمايد و از سال 1369، در سن 29 سالگى، به تدريس خارج فقه و اصول عالى‌ترين دوره آموزشى حوزه علميه اشتغال پيدا كند. | ايشان اين توفيق را داشته است كه افزون بر تدريس در دانشگاه‌ها، تقريباً تمام دروس مقدمات و سطح حوزه علميه را بارها تدريس نمايد و از سال 1369، در سن 29 سالگى، به تدريس خارج فقه و اصول عالى‌ترين دوره آموزشى حوزه علميه اشتغال پيدا كند. | ||