۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'عبدالله بن مقفع' به 'عبدالله بن مقفع ') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
درباره ويژگىها و محتواى اين اثر، توجه به نكات زير بسيار مفيد است: | درباره ويژگىها و محتواى اين اثر، توجه به نكات زير بسيار مفيد است: | ||
#بعد از حمله عرب به ايران، عبدالله بن | #بعد از حمله عرب به ايران، [[ابنمقفع، عبدالله بن دادویه|عبدالله بن مقفع]] ، اين اثر را به عربى ترجمه كرده و «كليله و دمنه» نام نهاد و در عهد نصر بن احمد سامانى و به فرمان او، ابوالفضل محمد بلعمى آن را به نثر فارسى ترجمه كرد. از اين ترجمه، اثرى در دست نيست. | ||
#:رودكى به فرمان امير نصر بن احمد، كليله و دمنه را به نظم درآورد كه تنها ابيات پراكندهاى از آن باقى مانده است. اين منظومه از ترجمه بلعمى صورت گرفته است.<ref>مقدمه مصحح، ص7-8</ref> | #:رودكى به فرمان امير نصر بن احمد، كليله و دمنه را به نظم درآورد كه تنها ابيات پراكندهاى از آن باقى مانده است. اين منظومه از ترجمه بلعمى صورت گرفته است.<ref>مقدمه مصحح، ص7-8</ref> | ||
#ابوالمعالى نصرالله بن محمد عبدالحميد منشى كه در زمان بهرامشاه غزنوى مىزيست و نزد اين پادشاه تقرب تام داشت، كليله و دمنه را براى وى ترجمه كرد و آن را «كليله و دمنه بهرامشاهى» نام نهاد. در اين كليله و دمنه، گذشته از نقل اصل هندى، دو سه حكايت ايرانى و اسلامى بر آن افزوده شده است. وى امثال و اشعارى به اين كتاب افزود و در آن نثر متين و شيوايى به كار برد؛ چنانكه مىتوان آن را از امهات كتابهاى ادبى فارسى بشمار آورد. | #ابوالمعالى نصرالله بن محمد عبدالحميد منشى كه در زمان بهرامشاه غزنوى مىزيست و نزد اين پادشاه تقرب تام داشت، كليله و دمنه را براى وى ترجمه كرد و آن را «كليله و دمنه بهرامشاهى» نام نهاد. در اين كليله و دمنه، گذشته از نقل اصل هندى، دو سه حكايت ايرانى و اسلامى بر آن افزوده شده است. وى امثال و اشعارى به اين كتاب افزود و در آن نثر متين و شيوايى به كار برد؛ چنانكه مىتوان آن را از امهات كتابهاى ادبى فارسى بشمار آورد. |
ویرایش