پرش به محتوا

گلستانه، سید علاءالدین محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۴ اوت ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'كمالالدين' به 'كمال‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
خط ۲۶: خط ۲۶:
|data-type='authorWritings'|[[‏منهج الیقین (شرح نامه [[امام صادق]] علیه‌السلام به شیعیان)]]  
|data-type='authorWritings'|[[‏منهج الیقین (شرح نامه [[امام صادق]] علیه‌السلام به شیعیان)]]  
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2231AUTHORCODE
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2231AUTHORCODE
|}
|}
خط ۳۲: خط ۳۲:




سيّد علاءالدين محمّد گلستانه اصفهانى (م 1100 ق)، مولف منهج اليقين فرزند شاه سيّد ابوتراب محمّد على قاضى است. نسب شاه ابوتراب محمّد على، با چندين واسطه به مير ابوالفضل، جدّ سادات گلستانه مى‌رسد، از پدر علاءالدين گلستانه، همين اندازه اطّلاع داريم كه شاعرى با تلّخص «عصرى»، وى را هجو نموده است.
سيّد علاءالدين محمّد گلستانه اصفهانى (م 1100 ق)، مؤلف منهج اليقين فرزند شاه سيّد ابوتراب محمّد على قاضى است. نسب شاه ابوتراب محمّد على، با چندين واسطه به مير ابوالفضل، جدّ سادات گلستانه مى‌رسد، از پدر علاءالدين گلستانه، همين اندازه اطّلاع داريم كه شاعرى با تلّخص «عصرى»، وى را هجو نموده است.


از تاريخ تولّد سيّد علاءالدين، اطّلاعى در دست نيست و از استادانش فقط علّامه محمّدباقر مجلسى را مى‌شناسيم كه با خاندان گلستانه، وصلت نيز داشته است. از ايّام جوانى و تحصيل وى نيز اطّلاعى در دست نيست؛ ولى در اواخر عمرش از عالمان موجّه و مورد توجّه مردم و حاكمان صفوى در اصفهان به شمار مى‌رفته، به طورى كه دو بار به وى سمت وزارت پيشنهاد شده؛ ولى وى از شدّت پارسايى و تقوا، از پذيرش آن، خوددارى ورزيده است. آن‌چنان كه از كتب تاريخ عصر وى به دست مى‌آيد، وى در اصفهان، مشغول امورات شرعى و تبليغ احكام دين بوده و روزگار خود را با شرح و تفسير احاديث معصومان عليهم‌السلام سپرى مى‌كرده است.  
از تاريخ تولّد سيّد علاءالدين، اطّلاعى در دست نيست و از استادانش فقط علّامه محمّدباقر مجلسى را مى‌شناسيم كه با خاندان گلستانه، وصلت نيز داشته است. از ايّام جوانى و تحصيل وى نيز اطّلاعى در دست نيست؛ ولى در اواخر عمرش از عالمان موجّه و مورد توجّه مردم و حاكمان صفوى در اصفهان به شمار مى‌رفته، به طورى كه دو بار به وى سمت وزارت پيشنهاد شده؛ ولى وى از شدّت پارسايى و تقوا، از پذيرش آن، خوددارى ورزيده است. آن‌چنان كه از كتب تاريخ عصر وى به دست مى‌آيد، وى در اصفهان، مشغول امورات شرعى و تبليغ احكام دين بوده و روزگار خود را با شرح و تفسير احاديث معصومان عليهم‌السلام سپرى مى‌كرده است.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش