۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حديث الاثني‌عشر خليفة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مهم‌ترین فایده مورد نظر نویسنده در این بحث، اثبات این مطلب است که شیعه اثناعشری از اصل و ریشه اسلام برآمده و در روایت مقطوع الصدور از پیامبر اکرم(ص) ذکر شده و توجیهاتی که در دلالت این روایت شده، به‌جز شرح و توضیح شیعیان در دوازده نفر بودن امامان(ع) و خصوصیات ممیزه آنان، بسیار دور از انصاف علمی است<ref>ر.ک: همان</ref> | مهم‌ترین فایده مورد نظر نویسنده در این بحث، اثبات این مطلب است که شیعه اثناعشری از اصل و ریشه اسلام برآمده و در روایت مقطوع الصدور از پیامبر اکرم(ص) ذکر شده و توجیهاتی که در دلالت این روایت شده، به‌جز شرح و توضیح شیعیان در دوازده نفر بودن امامان(ع) و خصوصیات ممیزه آنان، بسیار دور از انصاف علمی است<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
او اثناعشریه را در اصطلاح علمای فرق و مذاهب، این‌گونه تعریف می‌کند: اثناعشریه، فرقه‌ای از شیعه هستند که قائل به امامت دوازده امام هستند. این امامان به ترتیب عبارتند از: [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و یازده امام دیگر که از فرزندان حضرت زهرا(س) و [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] هستند. اسامی آنان چنین است: حسن و حسین و علی بن الحسین السجاد و محمد بن علی الباقر و جعفر بن محمد الصادق و موسى بن جعفر الکاظم و على بن موسى الرضا و محمد بن علی الجواد و علی بن محمد الهادی و حسن بن علی العسکری و محمد بن الحسن المنتظر(ع). نویسنده کتاب، سپس روایت‌های جابر بن سمره، ابوجحیفه و ابن مسعود را که از طریق اهل سنت درباره حدیث اثناعشر خلیفه آمده ذکر می‌کند. او برخی از طرق روایت این سه راوی را با روایاتشان ذکر می‌نماید. روایت جابر از طریق حصین در [[صحيح مسلم]]، عبدالملک بن عمیر در [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] و [[صحيح مسلم]] و [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، | او اثناعشریه را در اصطلاح علمای فرق و مذاهب، این‌گونه تعریف می‌کند: اثناعشریه، فرقه‌ای از شیعه هستند که قائل به امامت دوازده امام هستند. این امامان به ترتیب عبارتند از: [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و یازده امام دیگر که از فرزندان حضرت زهرا(س) و [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] هستند. اسامی آنان چنین است: حسن و حسین و علی بن الحسین السجاد و محمد بن علی الباقر و جعفر بن محمد الصادق و موسى بن جعفر الکاظم و على بن موسى الرضا و محمد بن علی الجواد و علی بن محمد الهادی و حسن بن علی العسکری و محمد بن الحسن المنتظر(ع). نویسنده کتاب، سپس روایت‌های جابر بن سمره، ابوجحیفه و ابن مسعود را که از طریق اهل سنت درباره حدیث اثناعشر خلیفه آمده ذکر می‌کند. او برخی از طرق روایت این سه راوی را با روایاتشان ذکر می‌نماید. روایت جابر از طریق حصین در [[صحيح مسلم]]، عبدالملک بن عمیر در [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] و [[صحيح مسلم]] و [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، سماک بن حرب در [[صحيح مسلم]] و [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|[[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]] ]]، شعبی در [[صحيح مسلم]] و [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] و معجم الكبير [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]]، عامر بن سعد بن ابی‌وقاص در [[صحيح مسلم]] و سنن ابوداود و [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] و معجم الكبير [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]]، ابوخالد در سنن ابوداود و معجم الكبير [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]]، اسود بن سعید همدانی در مسندهای احمد و ابوداود و صحیح ابن حبان و عطاء بن ابی‌میمونه در المعجم الكبير [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]] ذکر شده است. روایت ابوجحیفه از طریق [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]] در معجم الكبير ذکر شده و هیثمی در مجمع الزوائد درباره این روایت گفته: «[[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]] آن را در الأوسط و الكبير و البراز نقل کرده و رجال او رجال صحیح هستند» و روایت ابن مسعود در [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] و المعجم الكبير [[طبرانی، سلیمان بن احمد|طبرانی]] ذکر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص12-21</ref> | ||
نویسنده با قرائن متعدد، دلالات این روایت را به این صورت بیان می‌کند: | نویسنده با قرائن متعدد، دلالات این روایت را به این صورت بیان می‌کند: | ||