۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التفسير (عیاشی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - 'شواهد التنزيل' به 'شواهد التنزيل ') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
متن موجود تفسير عياشى، نوشته‌اى مرسل است كه در آن، اسناد احاديث ذكر نشده است و تدوين كننده، بنا بر گزارش خود وى اسناد را حذف كرده تا در فرصتى مناسب، اين متن را نزد كسى كه آن را به طريق سماع يا اجازه از مؤلف يا احتمالا از شاگردان وى به دست آورده، برخواند(همان، ج 1، ص 73. درباره انتقاد [[مجلسی، محمدباقر|محمد باقر مجلسى]] از اين كار: ج 1، ص 28). | متن موجود تفسير عياشى، نوشته‌اى مرسل است كه در آن، اسناد احاديث ذكر نشده است و تدوين كننده، بنا بر گزارش خود وى اسناد را حذف كرده تا در فرصتى مناسب، اين متن را نزد كسى كه آن را به طريق سماع يا اجازه از مؤلف يا احتمالا از شاگردان وى به دست آورده، برخواند(همان، ج 1، ص 73. درباره انتقاد [[مجلسی، محمدباقر|محمد باقر مجلسى]] از اين كار: ج 1، ص 28). | ||
حاكم حَسكانى، در «[[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزيل]] »، از متن مسنَد تفسير استفاده كرده است و گويا متن مسند تفسير تا زمان [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]](متوفى 664)، در دست بوده است([[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، ص 79). | حاكم حَسكانى، در «[[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزيل]]»، از متن مسنَد تفسير استفاده كرده است و گويا متن مسند تفسير تا زمان [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]](متوفى 664)، در دست بوده است([[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، ص 79). | ||
از مقايسه روايات دال بر وقوع تحريف در قرآن كريم در تفسير عياشى با نسخه خطى قِرائات احمد بن محمد سَيارى، برمى‌آيد كه اين اثر، منبع عياشى در نقل روايات بوده است(براى نمونه: عسكرى، ج 3، ص 114، 115، 259، 262 و 264)؛ حال آنكه رجال‌شناسان امامى، روايات منقول از سيارى را بسيار ضعيف دانسته و در مسائل فقهى به آنها بى‌اعتنا بوده‌اند(خويى، ج 2، ص 282 - 284). | از مقايسه روايات دال بر وقوع تحريف در قرآن كريم در تفسير عياشى با نسخه خطى قِرائات احمد بن محمد سَيارى، برمى‌آيد كه اين اثر، منبع عياشى در نقل روايات بوده است(براى نمونه: عسكرى، ج 3، ص 114، 115، 259، 262 و 264)؛ حال آنكه رجال‌شناسان امامى، روايات منقول از سيارى را بسيار ضعيف دانسته و در مسائل فقهى به آنها بى‌اعتنا بوده‌اند(خويى، ج 2، ص 282 - 284). | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
بر اساس مطالب مشابه در تفسير عياشى و تفسير على بن ابراهيم قمى، احتمالا اين دو اثر، منابع مشتركى داشته‌اند(براى نمونه: عياشى، ج 1، ص 109 - 113، 145 - 149؛ قمى، ج 1، ص 36 - 41، 55 - 58)؛ از جمله تفسير جابر بن يزيد جُعفى (متوفى 128) كه عياشى روايات فراوانى از آن نقل كرده است. | بر اساس مطالب مشابه در تفسير عياشى و تفسير على بن ابراهيم قمى، احتمالا اين دو اثر، منابع مشتركى داشته‌اند(براى نمونه: عياشى، ج 1، ص 109 - 113، 145 - 149؛ قمى، ج 1، ص 36 - 41، 55 - 58)؛ از جمله تفسير جابر بن يزيد جُعفى (متوفى 128) كه عياشى روايات فراوانى از آن نقل كرده است. | ||
تفسير ابوالجارود، زياد بن مُنذر نيز از منابع مشترك اين دو بوده است، گو اينكه بخش‌هاى منقول از تفسير مذكور، در دو اثر، همانند نيست و هر يك از آنها از بخش‌هاى مختلف آن، استفاده كرده‌اند. نصوص بر جا مانده از تفسير عياشى در «[[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزيل]] »، حاكى از آن است كه عياشى، از برخى منابع تفسيرى اهل سنت نيز استفاده كرده است(براى نمونه: عياشى، ج 3، ص 153، 163 - 165). | تفسير ابوالجارود، زياد بن مُنذر نيز از منابع مشترك اين دو بوده است، گو اينكه بخش‌هاى منقول از تفسير مذكور، در دو اثر، همانند نيست و هر يك از آنها از بخش‌هاى مختلف آن، استفاده كرده‌اند. نصوص بر جا مانده از تفسير عياشى در «[[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزيل]]»، حاكى از آن است كه عياشى، از برخى منابع تفسيرى اهل سنت نيز استفاده كرده است(براى نمونه: عياشى، ج 3، ص 153، 163 - 165). | ||
از تفسير عياشى، نسخه‌هاى خطى و چاپ‌هاى مختلفى در دست است؛ از جمله چاپ هاشم رسولى محلاتى در 1340ش(براى آگاهى بيشتر درباره مشخصات نسخه‌ها و نيز منابع ديگر: بكائى، ج 6، ص 2352؛ سزگين، ج 1، جزء 1، ص 99). | از تفسير عياشى، نسخه‌هاى خطى و چاپ‌هاى مختلفى در دست است؛ از جمله چاپ هاشم رسولى محلاتى در 1340ش(براى آگاهى بيشتر درباره مشخصات نسخه‌ها و نيز منابع ديگر: بكائى، ج 6، ص 2352؛ سزگين، ج 1، جزء 1، ص 99). | ||