پرش به محتوا

المفسرون مدارسهم و مناهجهم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' '''' به '''''
جز (جایگزینی متن - 'زمخشری' به 'زمخشری ')
جز (جایگزینی متن - ' '''' به ''''')
 
(۴۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR12880J1.jpg|بندانگشتی|المفسرون مدارسهم و مناهجهم]]
| تصویر =NUR12880J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =المفسرون مدارسهم و مناهجهم
|+ |
| عنوان‌های دیگر =اتجاهات التفسير و مناهج المفسرين في العصر الحديث  
|-
| پدیدآوران =
! نام کتاب!! data-type='bookName'|المفسرون مدارسهم و مناهجهم
[[عباس، فضل حسن]] (نویسنده)
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|اتجاهات التفسير و مناهج المفسرين في العصر الحديث
|-
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[عباس، فضل حسن]] (نويسنده)


|-
| زبان =عربی
|زبان  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏92‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏2‎‏م‎‏7‎‏  
|data-type='language'|عربي
| موضوع =
|-
مفسران - سرگذشت‌نامه
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏92‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏2‎‏م‎‏7‎‏  
|-
|موضوع  
|data-type='subject'|مفسران - سرگذشت نامه


مفسران - نقد و تفسير  
مفسران - نقد و تفسير  
|-
| ناشر =
|ناشر  
دار النفائس  
|data-type='publisher'|دار النفائس  
| مکان نشر =اردن
|-
| سال نشر =مجلد1: 2007م , 1427ق ,  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|اردن
|-
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 2007م , 1427ق ,  
|-class='articleCode'


|کد اتوماسیون  
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12880AUTOMATIONCODE
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE12880AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
|}
| تعداد جلد =1
</div>
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12880
==معرفی اجمالی==
| کتابخوان همراه نور =12880
'''المفسرون مدارسهم و مناهجهم '''، نوشته فضل حسن احمد عباس، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این کتاب درباره مکاتب (مدارس) و روش‌های تفسیری بحث می‌‌کند. وی مفسران را از لحاظ مکاتب و روش‌ها به چهار دسته تقسیم می‌کند و ازاین‌رو مباحث کتاب را در چهار فصل بیان کرده است.
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''المفسرون مدارسهم و مناهجهم'''، نوشته [[عباس، فضل حسن|فضل حسن احمد عباس]]، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. نویسنده در این کتاب درباره مکاتب (مدارس) و روش‌های تفسیری بحث می‌کند. وی مفسران را از لحاظ مکاتب و روش‌ها به چهار دسته تقسیم می‌کند و ازاین‌رو مباحث کتاب را در چهار فصل بیان کرده است.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب دارای مقدمه به قلم نویسنده و محتوای مطالب در چهار فصل است. نویسنده در نگارش این اثر از 107 اثر عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[صحيح البخاري]]، [[صحيح مسلم]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]]، مسند احمد، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع البيان في تفسير القرآن طبری]]، [[التفسير الكبير (فخر رازی)|مفاتيح الغيب فخر رازی]] ، [[روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني|روح المعاني في تفسير القرآن العظيم آلوسی]] ، الجواهر في تفسير القرآن طنطاوی جوهری، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]] ، اتجاهات التفسير في القرن الرابع عشر فهد رومی، بلاغة القرآن محمد خضر حسین، حاشية ابن عابدين، سير أعلام النبلاء، مطاعن سيد قطب في أصحاب رسول‌الله(ص) ربیع مدخلی و...<ref>ر.ک: فهرست منابع، ص783-788</ref>.
کتاب دارای مقدمه به قلم نویسنده و محتوای مطالب در چهار فصل است. نویسنده در نگارش این اثر از 107 اثر عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[صحيح البخاري]]، [[صحيح مسلم]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|جامع البيان في تفسير القرآن طبری]]، [[التفسير الكبير (فخر رازی)|مفاتيح الغيب فخر رازی]]، [[روح المعاني في تفسير القرآن العظيم و السبع المثاني|روح المعاني في تفسير القرآن العظيم آلوسی]]، الجواهر في تفسير القرآن طنطاوی جوهری، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل زمخشری]]، اتجاهات التفسير في القرن الرابع عشر فهد رومی، بلاغة القرآن محمد خضر حسین، حاشية ابن عابدين، [[سير أعلام النبلاء]]، مطاعن سيد‌ ‎قطب في أصحاب رسول‌الله(ص) ربیع مدخلی و..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/783 ر.ک: فهرست منابع، ص783-788]</ref>.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
نویسنده در مقدمه، درباره این اثر می‌گوید: من تردید زیادی در کیفیت ترتیب مباحث این کتاب داشتم؛ آیا مفسران را از لحاظ زمانی بررسی کنم یا مکانی یا مکتب‌هایشان یا نظریاتشان یا از لحاظ ترتیبی که در تفسیرهایشان مطرح کرده‌اند یا از لحاظ ایجاز و اطناب یا تکمیل مباحث و نیمه رها کردن آن و... در نهایت به این رسیدم که این مباحث را با نظر به مکاتب (مدارس) مفسران و روشی که تفسیرشان را به آن شناخته‌ام، مطرح کنم<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص5</ref>.
نویسنده در مقدمه، درباره این اثر می‌گوید: من تردید زیادی در کیفیت ترتیب مباحث این کتاب داشتم؛ آیا مفسران را از لحاظ زمانی بررسی کنم یا مکانی یا مکتب‌هایشان یا نظریاتشان یا از لحاظ ترتیبی که در تفسیرهایشان مطرح کرده‌اند یا از لحاظ ایجاز و اطناب یا تکمیل مباحث و نیمه رها کردن آن و... در نهایت به این رسیدم که این مباحث را با نظر به مکاتب (مدارس) مفسران و روشی که تفسیرشان را به آن شناخته‌ام، مطرح کنم<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/5 ر.ک: مقدمه کتاب، ص5]</ref>.


وی مباحث کتاب را به چهار مکتب (مدرسه) تقسیم کرده است. اول: مکتب عقلی - اجتماعی محمد عبده (مدرسة المنار). او در این فصل از استاد محمد عبده، محمد رشید رضا، شیخ عبدالقادر مغربی، شیخ محمد مصطفی مراغی، شیخ احمد مصطفی مراغی، شیخ محمود شلتوت و شیخ عبدالجلیل عیسی صحبت می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>.
وی مباحث کتاب را به چهار مکتب (مدرسه) تقسیم کرده است. اول: مکتب عقلی - اجتماعی محمد عبده (مدرسة المنار). او در این فصل از استاد محمد عبده، [[محمد رشید رضا|محمد رشید رضا]]، شیخ عبدالقادر مغربی، شیخ محمد مصطفی مراغی، [[مراغی، احمدمصطفی|شیخ احمد مصطفی مراغی]]، شیخ محمود شلتوت و شیخ عبدالجلیل عیسی صحبت می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/5 ر.ک: همان]</ref>.


شیخ محمود شلتوت، فقیه و مفسری است که در 1310ق، به دنیا آمد و در 1383ق، از دنیا رفت. او به باز بودن باب اجتهاد معتقد بود و سعی در اصلاح الازهر مصر داشت و... نویسنده 26 اثر چاپ‌شده از وی را نام می‌برد که همه با موضوعات قرآنی و اسلامی هستند. روش تفسیری شیخ شلتوت روشی است جامع بین دو طریق موضوعی و تحلیلی، هرچند که جنبه تفسیر موضوعی در آن غالب است. وی گاهی در هنگام ذکر سوره‌ای از قرآن سبب نام‌گذاری آن را ذکر می‌کند و ظرف نزولش را بیان می‌نماید و بین این سوره با سوره‌های شبیه آن از لحاظ موضوعی و شروع، مقارنت برقرار می‌کند. سپس به مهم‌ترین موضوعات سوره، از جهت واسطة‌العقد یا داستان‌ یا تشریع، می‌پردازد و پس از ذکر نظرات مختلف، نظر خودش را در مسائل اختلافی بیان می‌کند و سپس به تفسیر تحلیلی برخی از آیات می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص277-280</ref>.
شیخ محمود شلتوت، فقیه و مفسری است که در 1310ق، به دنیا آمد و در 1383ق، از دنیا رفت. او به باز بودن باب اجتهاد معتقد بود و سعی در اصلاح الازهر مصر داشت و... نویسنده 26 اثر چاپ‌شده از وی را نام می‌برد که همه با موضوعات قرآنی و اسلامی هستند. روش تفسیری شیخ شلتوت روشی است جامع بین دو طریق موضوعی و تحلیلی، هرچند که جنبه تفسیر موضوعی در آن غالب است. وی گاهی در هنگام ذکر سوره‌ای از قرآن سبب نام‌گذاری آن را ذکر می‌کند و ظرف نزولش را بیان می‌نماید و بین این سوره با سوره‌های شبیه آن از لحاظ موضوعی و شروع، مقارنت برقرار می‌کند. سپس به مهم‌ترین موضوعات سوره، از جهت واسطة‌العقد یا داستان یا تشریع، می‌پردازد و پس از ذکر نظرات مختلف، نظر خودش را در مسائل اختلافی بیان می‌کند و سپس به تفسیر تحلیلی برخی از آیات می‌پردازد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/277 ر.ک: متن کتاب، ص277-280]</ref>.


دومین مکتب، مکتب علمی کونی (دانش‌های این جهانی)؛ یعنی مدرسه شیخ طنطاوی جوهری است که در آن از تفسیر طنطاوی، یعنی جواهر التفسير بحث می‌شود.
دومین مکتب، مکتب علمی کونی (دانش‌های این جهانی)؛ یعنی مدرسه شیخ طنطاوی جوهری است که در آن از تفسیر طنطاوی، یعنی جواهر التفسير بحث می‌شود.
سومین مکتب، مکتب تربیتی وجدانی (پرورش بر اساس وجدان) است. منظور از این مکتب، مدرسه ظلال القرآن استاد سید قطب است.
نویسنده در فصل سوم، از کتاب تفسیری سید قطب، یعنی في ظلال القرآن بحث می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص6</ref>.


چهارمین مکتب، روش و مکتب اکثر (جمهور) علماست. منظور از مکتب جمهور همان روشی است که در رابطه با عقل شیوه وسط را گرفته؛ یعنی آن را به‌کلی رها کرده و نه بیش از حد به آن بها می‌دهد. به همین دلیل، جمهور، مواردی را که روایت صحیحی درباره آن وجود داشته باشد، با حکم عقلی رد نمی‌کنند؛ درحالی‌که در روش المنار و شیوه شیخ طنطاوی جوهری چنین مواردی (افراط و تفریط درباره عقل) وجود دارد. این بدان معنا نیست که مکتب جمهور، متعرض دو روش اول و دوم نمی‌شود، بلکه به این معناست که افراطی که در آن دو دیده می‌شود، در این مکتب وجود ندارد؛ چنان‌که همه ویژگی‌های مکتب سوم نیز در آن وجود ندارد... با این وصف می‌توان تمامی تفسیرهای دوره جدید را در محدوده مدرسه و مکتب جمهور دانست<ref>ر.ک: همان</ref>.
سومین مکتب، مکتب تربیتی وجدانی (پرورش بر اساس وجدان) است. منظور از این مکتب، مدرسه ظلال القرآن استاد [[سید قطب]] است.
 
نویسنده در فصل سوم، از کتاب تفسیری [[سید قطب]]، یعنی [[في ظلال القرآن]] بحث می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/6 ر.ک: مقدمه کتاب، ص6]</ref>.
 
چهارمین مکتب، روش و مکتب اکثر (جمهور) علماست. منظور از مکتب جمهور همان روشی است که در رابطه با عقل شیوه وسط را گرفته؛ یعنی آن را به‌کلی رها کرده و نه بیش از حد به آن بها می‌دهد. به همین دلیل، جمهور، مواردی را که روایت صحیحی درباره آن وجود داشته باشد، با حکم عقلی رد نمی‌کنند؛ درحالی‌که در روش المنار و شیوه شیخ طنطاوی جوهری چنین مواردی (افراط و تفریط درباره عقل) وجود دارد. این بدان معنا نیست که مکتب جمهور، متعرض دو روش اول و دوم نمی‌شود، بلکه به این معناست که افراطی که در آن دو دیده می‌شود، در این مکتب وجود ندارد؛ چنان‌که همه ویژگی‌های مکتب سوم نیز در آن وجود ندارد... با این وصف می‌توان تمامی تفسیرهای دوره جدید را در محدوده مدرسه و مکتب جمهور دانست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/6 ر.ک: همان]</ref>.


نویسنده، برای تسهیل بر خواننده، تفسیرهای این مکتب را به الگوهای تفسیری ذیل تقسیم می‌کند:  
نویسنده، برای تسهیل بر خواننده، تفسیرهای این مکتب را به الگوهای تفسیری ذیل تقسیم می‌کند:  
# تفسیرهای روشی، که هدف نویسندگانشان آموزش به دانشجویان دانشگاه‌ها بوده است، مانند تفسیر الوسيط.  
# تفسیرهای روشی، که هدف نویسندگانشان آموزش به دانشجویان دانشگاه‌ها بوده است، مانند تفسیر الوسيط.  
# تفسیرهای تقلیدی، که برخی از آنها مختصر و برخی مفصلند. وی سه مورد از تفسیرهای تقلیدی مختصر و شش مورد از تفسیرهای تقلیدی مفصل را نام می‌برد. مختصر، مانند «تيسير الكريم الرحمن في تفسير كلام المنان» شیخ عبدالرحمن بن سعدی و مفصل، مانند «أضواء البيان في إيضاح القرآن بالقرآن» شیخ محمدامین شنقیطی.
# تفسیرهای تقلیدی، که برخی از آنها مختصر و برخی مفصلند. وی سه مورد از تفسیرهای تقلیدی مختصر و شش مورد از تفسیرهای تقلیدی مفصل را نام می‌برد. مختصر، مانند «تيسير الكريم الرحمن في تفسير كلام المنان» شیخ عبدالرحمن بن سعدی و مفصل، مانند «أضواء البيان في إيضاح القرآن بالقرآن» شیخ محمدامین شنقیطی.
# شیوه تبلیغی (یا دفاعی) از تفسیر، که در مقالات روزنامه‌ها و مجلات آمده است. نویسنده در این قسمت از ده تفسیر، از جمله تفسیر شیخ ابن بادیس، شیخ حسن بنا، شیخ محمد الخضر حسین و... بحث می‌نماید.
# شیوه تبلیغی (یا دفاعی) از تفسیر، که در مقالات روزنامه‌ها و مجلات آمده است. نویسنده در این قسمت از ده تفسیر، از جمله تفسیر شیخ [[ابن بادیس، عبدالحمید|ابن بادیس]]، شیخ حسن بنا، شیخ محمد الخضر حسین و... بحث می‌نماید.
# تفسیرهایی که صاحبانشان آنها را به‌صورت درس گفته‌اند و روی نوار ضبط شده است. وی در این قسمت از تفسیرهای شیخ شعراوی و شیخ عبدالحمید کشک هم صحبت می‌کند.
# تفسیرهایی که صاحبانشان آنها را به‌صورت درس گفته‌اند و روی نوار ضبط شده است. وی در این قسمت از تفسیرهای شیخ شعراوی و شیخ عبدالحمید کشک هم صحبت می‌کند.
# تفسیرهایی که صاحبان آنها از لحاظ ترتیب با سایر مفسران مخالفت کرده‌اند؛ یعنی تفسیرهایشان را به‌حسب ترتیب سوره‌های قرآن بیان نکرده‌اند، بلکه بر اساس ترتیب نزول (بنا به ادعای خودشان) تفسیری از قرآن ارائه داده‌اند. وی در این قسمت از کتاب از سه تفسیر؛ یعنی «التفسير الحديث» محمد عزه دروزه، «بيان المعاني» عبدالقادر ملا حویش و «معارج التفكر» عبدالرحمن حبنکه میدانی، بحث می‌کند.
# تفسیرهایی که صاحبان آنها از لحاظ ترتیب با سایر مفسران مخالفت کرده‌اند؛ یعنی تفسیرهایشان را به‌حسب ترتیب سوره‌های قرآن بیان نکرده‌اند، بلکه بر اساس ترتیب نزول (بنا به ادعای خودشان) تفسیری از قرآن ارائه داده‌اند. وی در این قسمت از کتاب از سه تفسیر؛ یعنی «[[التفسیر الحدیث]]» [[دروزه، محمد عزه|محمد عزه دروزه]]، «[[بیان المعاني|بيان المعاني]]» [[آل‌ غازی، عبدالقادر|عبدالقادر ملا حویش]] و «معارج التفكر» عبدالرحمن حبنکه میدانی، بحث می‌کند.
#:او همچنین درباره برخی موضوعات قرآنی که آراء مختلفی درباره آنها هست، مانند ذوالقرنین، یأجوج و مأجوج و... به بحث می‌پردازد.
#:او همچنین درباره برخی موضوعات قرآنی که آراء مختلفی درباره آنها هست، مانند ذوالقرنین، یأجوج و مأجوج و... به بحث می‌پردازد.
# برخی از تفسیرها از غیر فرقه‌های اهل تسنن: فضل حسن عباس در این قسمت، از میان تفسیرهای شیعه، [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبایی]] و [[من وحی القرآن|تفسیر شیخ محمدحسین فضل‌الله]] را بررسی می‌کند. او برخی از تفسیرهای اباضیه را هم توضیح می‌دهد و متذکر می‌شود که تفسیرهای زیاد دیگری هم هستند که من از آنها نام نبرده‌ام<ref>ر.ک: همان، ص6-11</ref>.
# برخی از تفسیرها از غیر فرقه‌های اهل تسنن: فضل حسن عباس در این قسمت، از میان تفسیرهای شیعه، [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبایی]] و [[من وحی القرآن|تفسیر شیخ محمدحسین فضل‌الله]] را بررسی می‌کند. او برخی از تفسیرهای اباضیه را هم توضیح می‌دهد و متذکر می‌شود که تفسیرهای زیاد دیگری هم هستند که من از آنها نام نبرده‌ام<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/6 ر.ک: همان، ص6-11]</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
فهرست مطالب و منابع و مآخذ، در انتهای کتاب ذکر شده است. پاورقی‌ها علاوه بر ذکر ارجاعات، گاهی حاوی توضیحاتی مفید درباره محتوا یا مطالب مربوط به آن هستند. این کتاب قسم سوم یک مجموعه تفسیری است که در قسم اول درباره منشأ و اصول تفسیر بحث شده، در قسم دوم رویکردهای تفسیری را بیان کرده و در این قسم که قسم سوم باشد، درباره مکاتب و روش‌های تفسیری سخن گفته است<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.
فهرست مطالب و منابع و مآخذ، در انتهای کتاب ذکر شده است. پاورقی‌ها علاوه بر ذکر ارجاعات، گاهی حاوی توضیحاتی مفید درباره محتوا یا مطالب مربوط به آن هستند. این کتاب قسم سوم یک مجموعه تفسیری است که در قسم اول درباره منشأ و اصول تفسیر بحث شده، در قسم دوم رویکردهای تفسیری را بیان کرده و در این قسم که قسم سوم باشد، درباره مکاتب و روش‌های تفسیری سخن گفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/34491/1/5 ر.ک: همان، ص5]</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references/>


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
خط ۷۶: خط ۶۵:




== وابسته‌ها ==
{{الگو:علوم قرآنی}}
 
==پیوندها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
   
   
خط ۸۷: خط ۷۷:
   
   
[[رده:تاریخ تفسیر، تراجم و طبقات مفسران، متون تفاسیر (مجموعه‌ها، برگزیده‌ها)]]
[[رده:تاریخ تفسیر، تراجم و طبقات مفسران، متون تفاسیر (مجموعه‌ها، برگزیده‌ها)]]
[[رده:جدید 25 تیرالی 24 مرداد]]