۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم خويى' به 'مرحوم خويى ') |
جز (جایگزینی متن - 'حضرت امام' به 'حضرت امام ') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مؤلف، كتاب را در مباحث الفاظ و بر اساس تقسيمبندى محقق اصفهانى تدوين نموده و در آن به تبيين نظريات [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] ، حضرت | مؤلف، كتاب را در مباحث الفاظ و بر اساس تقسيمبندى محقق اصفهانى تدوين نموده و در آن به تبيين نظريات [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] ، [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] ، محقق اصفهانى، نايينى، عراقى و سيد بروجردى پرداخته و بعد از نقد و بررسى، نظريه مختار را بيان مىكند. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
د) مباحث اصول عمليه: اين بخش، از منبع و مرجع مجتهد در هنگام فقدان دليل اجتهادى بحث مىكند، مثل بحث از اصل برائت، احتياط، استصحاب و تخيير. | د) مباحث اصول عمليه: اين بخش، از منبع و مرجع مجتهد در هنگام فقدان دليل اجتهادى بحث مىكند، مثل بحث از اصل برائت، احتياط، استصحاب و تخيير. | ||
3. تفاوت قول حضرت امام با ديگران در مسئله موضوع علم اصول، آن است كه ايشان، ملاك تمايز و وحدت را يا به موضوع و يا به جهت جامعه بين محمولات دانسته و لازمه سخن ايشان، كفايت يكى از آن دو بر سبيل اجمال است، البته محقق بروجردى هم نظرى دارد كه قابل بررسى است. | 3. تفاوت قول [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] با ديگران در مسئله موضوع علم اصول، آن است كه ايشان، ملاك تمايز و وحدت را يا به موضوع و يا به جهت جامعه بين محمولات دانسته و لازمه سخن ايشان، كفايت يكى از آن دو بر سبيل اجمال است، البته محقق بروجردى هم نظرى دارد كه قابل بررسى است. | ||
4. مختار مؤلف در باب حقيقت وضع، اين است كه دلالت الفاظ بر معانى، به واسطه جعل و اعتبار است و دلايل اين قول، بطلان ساير اقوال و مراجعه به وجدان است، | 4. مختار مؤلف در باب حقيقت وضع، اين است كه دلالت الفاظ بر معانى، به واسطه جعل و اعتبار است و دلايل اين قول، بطلان ساير اقوال و مراجعه به وجدان است، |
ویرایش