۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم خويى' به 'مرحوم خويى ') |
||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مرحوم آخوند، موضوع علم اصول را مفهوم كلى منطبق بر موضوعات مسائل آن مىداند و نظريه [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] نيز مؤيّد آن است. | مرحوم آخوند، موضوع علم اصول را مفهوم كلى منطبق بر موضوعات مسائل آن مىداند و نظريه [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] نيز مؤيّد آن است. | ||
به نظر [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] و نايينى و مرحوم | به نظر [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] و نايينى و [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] ، دلالت لفظ بر معنا وضعى و جعلى است، نه ذاتى. | ||
در باره حقيقت وضع اختلاف نظر وجود دارد: مرحوم خويى به نظريه تعهّد پاىبند است، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] معتقد به تخصيص و جعل الهى، [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] قائل به ملازمه واقعيّه است و... | در باره حقيقت وضع اختلاف نظر وجود دارد: [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] به نظريه تعهّد پاىبند است، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] معتقد به تخصيص و جعل الهى، [[عراقی، ضیاءالدین|محقق عراقى]] قائل به ملازمه واقعيّه است و... | ||
صحت استعمال لفظ در نوع، صنف و مثل، به نظر مرحوم آخوند، بالطبع است، نه بالوضع، چون در غير اينصورت لازم مىآيد كه لفط مهمل وضع شده باشد. | صحت استعمال لفظ در نوع، صنف و مثل، به نظر مرحوم آخوند، بالطبع است، نه بالوضع، چون در غير اينصورت لازم مىآيد كه لفط مهمل وضع شده باشد. |
ویرایش