۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مهدوی‌راد، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب '
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
مهدوى راد، پس از 7 سال اقامت در مشهد، به لحاظ تلاش‌هاى سياسى و تعقيب ساواك خراسان، با صلاح‌ديد خطيب بلندآوازه روزگار و مجاهد نستوه و شجاع، شهيد هاشمى‌نژاد، مشهد را ترك نمود و به قم هجرت كرد و در قم بود كه براى ايمنى از جست‌وجوى ساواك، نام خانوادگى‌اش را از «غلامى» به «مهدوى راد» تغيير داد. | مهدوى راد، پس از 7 سال اقامت در مشهد، به لحاظ تلاش‌هاى سياسى و تعقيب ساواك خراسان، با صلاح‌ديد خطيب بلندآوازه روزگار و مجاهد نستوه و شجاع، شهيد هاشمى‌نژاد، مشهد را ترك نمود و به قم هجرت كرد و در قم بود كه براى ايمنى از جست‌وجوى ساواك، نام خانوادگى‌اش را از «غلامى» به «مهدوى راد» تغيير داد. | ||
در قم، «رسائل»، | در قم، «رسائل»، «[[كتاب المكاسب|مكاسب]] »، «كفايه» و آن‌گاه دوره عالى اجتهادى فقه و اصول را از محضر استادان ارجمند آن حوزه فراگرفت. برخى از استادان وى در اين حوزه، عبارتند از حضرات آيات «اعتمادى»، «موسوى»، «تبريزى (سيد ابوالفضل)»، «پايانى»، «[[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]»، «ستوده»،«بهشتى»، «احمد فاضل هرندى»، «صانعى»، «حاج شيخ جواد تبريزى»، «[[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]]» و «[[منتظری، حسینعلی|منتظرى]]» كه بيشترين بهره را در فقه، از محضر آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] برد (به‌طور مستمر بيش از ده سال در درس وى شركت كرد) و در اصول، از محضر [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|آيت‌الله فاضل لنكرانى]] (تقريبا تمام اصول دوره اول خارج وى را شركت كرد). مهدوى راد، فلسفه را در محضر حضرات آيات «[[انصاری شیرازی، یحیی|انصارى شيرازى]]»، «[[محمدی گیلانی، محمد|محمدى گيلانى]]» و «[[مصباح یزدی، محمدتقی|مصباح]]» فراگرفت. | ||
اولين اثر قلمى وى، به سال 1355 با عنوان «اسلام و شعر»، در قالب مقاله‌اى بلند در مجله نسل نو نشر يافت. وى پس از انقلاب اسلامى ايران، مدتى را در مسئوليت‌هاى اجرايى گذراند؛ از جمله، «مسئوليت عقيدتى و سياسى پايگاه نهم شكارى» و آن‌گاه به حوزه بازگشت و به سال 62، با جمعى از دوستان و همراهان، مجله حوزه را بنياد نهاد و از شماره 16 تا 36، سردبيرى آن را بر عهده داشت و مقالات بسيارى در نقد و معرفى كتاب‌هاى درسى حوزه، مسائل معرفتى دين و نقد و معرفى تفاسير شيعه و سنى و تحليل گرايش‌هاى تفسيرى در آن مجله نگاشت. | اولين اثر قلمى وى، به سال 1355 با عنوان «اسلام و شعر»، در قالب مقاله‌اى بلند در مجله نسل نو نشر يافت. وى پس از انقلاب اسلامى ايران، مدتى را در مسئوليت‌هاى اجرايى گذراند؛ از جمله، «مسئوليت عقيدتى و سياسى پايگاه نهم شكارى» و آن‌گاه به حوزه بازگشت و به سال 62، با جمعى از دوستان و همراهان، مجله حوزه را بنياد نهاد و از شماره 16 تا 36، سردبيرى آن را بر عهده داشت و مقالات بسيارى در نقد و معرفى كتاب‌هاى درسى حوزه، مسائل معرفتى دين و نقد و معرفى تفاسير شيعه و سنى و تحليل گرايش‌هاى تفسيرى در آن مجله نگاشت. | ||