۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ایزدی، عباس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب '
جز (جایگزینی متن - 'مجمع البيان' به 'مجمع البيان ') |
جز (جایگزینی متن - 'مكاسب' به 'مكاسب ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== اساتيد== | == اساتيد== | ||
ادبيات را در قم و نجف‌آباد نزد شيخ احمد حججى، شيخ غلام‌حسين منصور و شيخ ابراهيم رياضى، قسمتى از لمعه، رسائل و مكاسب را نزد شيخ عبدالرزّاق نائينى، مقدارى از لمعه را نزد [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، قسمتى از مكاسب را در اصفهان نزد حاج آقا رحيم ارباب و شيخ احمد فياض، كفايه و مقدارى از فقه را در قم نزد محقق داماد، فلسفه، فقه، اصول و اخلاق را نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] و محمد رضا گلپايگانى خواند و بالاخره بين سال‌هاى 1326تا1338، از درس فلسفه، عرفان و تفسير علامّه طباطبايى بهره برد. هم‌زمان در اين ايام به تدريس فقه، اصول و فلسفه اشتغال داشت و همراه آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] و آيت‌الله [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] به طور خصوصى در منزل، خدمت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به فراگيرى منظومه حكمت (مرحوم حاج ملّا هادى سبزوارى) پرداخت. | ادبيات را در قم و نجف‌آباد نزد شيخ احمد حججى، شيخ غلام‌حسين منصور و شيخ ابراهيم رياضى، قسمتى از لمعه، رسائل و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد شيخ عبدالرزّاق نائينى، مقدارى از لمعه را نزد [[مرعشی، شهاب‌الدین|آيت‌الله مرعشى نجفى]]، قسمتى از [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را در اصفهان نزد حاج آقا رحيم ارباب و شيخ احمد فياض، كفايه و مقدارى از فقه را در قم نزد محقق داماد، فلسفه، فقه، اصول و اخلاق را نزد [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[بروجردی، حسین|حسين بروجردى]] و محمد رضا گلپايگانى خواند و بالاخره بين سال‌هاى 1326تا1338، از درس فلسفه، عرفان و تفسير علامّه طباطبايى بهره برد. هم‌زمان در اين ايام به تدريس فقه، اصول و فلسفه اشتغال داشت و همراه آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] و آيت‌الله [[مطهری، مرتضی|شهيد مطهرى]] به طور خصوصى در منزل، خدمت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) به فراگيرى منظومه حكمت (مرحوم حاج ملّا هادى سبزوارى) پرداخت. | ||
==تبلیغ و ارشاد== | ==تبلیغ و ارشاد== | ||
در سال 1338ش بعد از قريب 20 سال تحصيل در حوزه علميه قم، پس از آن‌كه چند سال از درگذشت مرحوم شيخ ابراهيم رياضى گذشته بود، به دنبال نياز مردم، به زادگاه خود، نجف‌آباد مراجعت نمود و رهبرى فكرى، اجتماعى و سياسى حوزه علميه و مردم نجف‌آباد را برعهده گرفت و با تحمل سختى‌ها و مشكلات فراوان، در سخت‌ترين شرايط ستم شاهى، لحظه‌اى از ارشاد و هدايت مردم باز نماند. با اخلاص و جدّيت به تدريس فلسفه، عرفان، منطق، فقه و كتاب‌هاى اسفار، منظومه، طهارت، خمس (حاج آقا رضاى همدانى)، مكاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]، كفاية الاصول، اخلاق، نهج البلاغه و تفسير پرداخت. | در سال 1338ش بعد از قريب 20 سال تحصيل در حوزه علميه قم، پس از آن‌كه چند سال از درگذشت مرحوم شيخ ابراهيم رياضى گذشته بود، به دنبال نياز مردم، به زادگاه خود، نجف‌آباد مراجعت نمود و رهبرى فكرى، اجتماعى و سياسى حوزه علميه و مردم نجف‌آباد را برعهده گرفت و با تحمل سختى‌ها و مشكلات فراوان، در سخت‌ترين شرايط ستم شاهى، لحظه‌اى از ارشاد و هدايت مردم باز نماند. با اخلاص و جدّيت به تدريس فلسفه، عرفان، منطق، فقه و كتاب‌هاى اسفار، منظومه، طهارت، خمس (حاج آقا رضاى همدانى)، [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ انصارى]]، كفاية الاصول، اخلاق، نهج البلاغه و تفسير پرداخت. | ||
تواضع و مسئوليت‌شناسى ايشان به اندازه‌اى بود كه جامع المقدمات، گلستان سعدى و عقايد الامامية را هم درس مى‌داد. در زمان شاه، موقعى كه در مدرسه علميه «الحجة» نجف‌آباد از طرف ساواك بسته شده بود و عده‌اى از طلاب آن دستگير شده بودند، چند خانه خريدند تا تحصيل طلاب ادامه پيدا كند. | تواضع و مسئوليت‌شناسى ايشان به اندازه‌اى بود كه جامع المقدمات، گلستان سعدى و عقايد الامامية را هم درس مى‌داد. در زمان شاه، موقعى كه در مدرسه علميه «الحجة» نجف‌آباد از طرف ساواك بسته شده بود و عده‌اى از طلاب آن دستگير شده بودند، چند خانه خريدند تا تحصيل طلاب ادامه پيدا كند. | ||