۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دروس في علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) '
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|دروس في علوم القرآن {| class="wikitable aboutBook...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
از جمله مباحث مهم علوم قرآن، صیانت قرآن کریم از تحریف است. نویسنده در ضمن چهار فصل مباحث مرتبط با این موضوع را مطرح کرده است. در درس چهل‌وسوم، سه دلیل و در درس بعد چهار دلیل به‌عنوان موانع وقوع تحریف قرآن ذکر شده است. علامه حلی و گروه دیگری از محققین مانند مولی احمد اردبیلی و محمدجواد عاملی، تواتر قرآن در سور و آیات و حتی در کلمات و حروف را دلیل بر عدم تحریف قرآن دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص289-288</ref>. | از جمله مباحث مهم علوم قرآن، صیانت قرآن کریم از تحریف است. نویسنده در ضمن چهار فصل مباحث مرتبط با این موضوع را مطرح کرده است. در درس چهل‌وسوم، سه دلیل و در درس بعد چهار دلیل به‌عنوان موانع وقوع تحریف قرآن ذکر شده است. علامه حلی و گروه دیگری از محققین مانند مولی احمد اردبیلی و محمدجواد عاملی، تواتر قرآن در سور و آیات و حتی در کلمات و حروف را دلیل بر عدم تحریف قرآن دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص289-288</ref>. | ||
از درس چهل‌وششم، چهار درس به موضوع نسخ اختصاص یافته است. اولین کسی که اصول این علم را به‌صورت کامل تدوین نمود، عبدالله بن عبدالرحمن اصم مسمعی از اصحاب امام صادق(ع) است که رساله‌ای در ناسخ و منسوخ نوشت<ref>ر.ک: همان، ص305</ref>. | از درس چهل‌وششم، چهار درس به موضوع نسخ اختصاص یافته است. اولین کسی که اصول این علم را به‌صورت کامل تدوین نمود، عبدالله بن عبدالرحمن اصم مسمعی از اصحاب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] است که رساله‌ای در ناسخ و منسوخ نوشت<ref>ر.ک: همان، ص305</ref>. | ||
نویسنده، نسخ منسوب به خداوند متعال را نسخ ظاهری دانسته است؛ اما در حقیقت نسخی وجود نداشته، بلکه از ابتدا حکمی موقت و تشریعی محدود بوده و خداوند متعال به هنگام تشریع آن می‌دانسته که زمانی دارد که به آن ختم می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص310</ref>. | نویسنده، نسخ منسوب به خداوند متعال را نسخ ظاهری دانسته است؛ اما در حقیقت نسخی وجود نداشته، بلکه از ابتدا حکمی موقت و تشریعی محدود بوده و خداوند متعال به هنگام تشریع آن می‌دانسته که زمانی دارد که به آن ختم می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص310</ref>. | ||