۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امام رضا(ع)' به 'امام رضا(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'مسايل ' به 'مسائل ') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
مكان ديگرى كه از آن گزارش شده، شهرى به نام گمشتپه در سه فرسخى مشرق جزيرهاى به نام آشوراده است. خانجان رئيس كمشدپه كسى بود كه به پيشواز او آمد و در نهايت محبت او را به آغوش كشيده و مكرراَ اسم او را با نام رشيد افندى صدا مىزد. اين نامى بود كه وامبرى را در ادامه اين راه پر خطر بيشتر يارى مىداد. | مكان ديگرى كه از آن گزارش شده، شهرى به نام گمشتپه در سه فرسخى مشرق جزيرهاى به نام آشوراده است. خانجان رئيس كمشدپه كسى بود كه به پيشواز او آمد و در نهايت محبت او را به آغوش كشيده و مكرراَ اسم او را با نام رشيد افندى صدا مىزد. اين نامى بود كه وامبرى را در ادامه اين راه پر خطر بيشتر يارى مىداد. | ||
بى ترديد يكى از اولين صحنههايى كه در بدو ورود به گمشتپه با آن روبرو شد، فارغ از تمام ذهنيتهاى مثبت يا منفى، مشاهده مردمى است كه در موج شكن مشغول اداء نماز عصر بودهاند. امرى كه شايد در نگاه اول براى فردى كه خارج از چهارچوب و اعتقادات دينى و مذهبى به اين | بى ترديد يكى از اولين صحنههايى كه در بدو ورود به گمشتپه با آن روبرو شد، فارغ از تمام ذهنيتهاى مثبت يا منفى، مشاهده مردمى است كه در موج شكن مشغول اداء نماز عصر بودهاند. امرى كه شايد در نگاه اول براى فردى كه خارج از چهارچوب و اعتقادات دينى و مذهبى به اين مسائل باديدى سطحى مىنگرد، امرى عجيب و شايد باور نكردنى نمايد. ليكن او با نگاهى تيزبينانه تمام نكات را به خاطر مىسپرد و هر لحظه كه بيشتر در اعتقادات و باورهاى اين قوم به ظاهر سركش در نگاه ديگران مىنگريست، جلوهها و نمودهاى بارزى از زيبايى مذهب و معنويت را در بين آنان مىديد. | ||
وامبرى در سايه دلسوزىها و دور انديشى حاجى بلال، درويش هم سفرش، از تظاهر دست برداشته و قيافهاى جدى به خود مىگيرد و به شيوه درويش متناسب با شرايط پيش آمده، بر بالين بيماران حضور يافته و دم مقدس خويش را از آنها دريغ نمىنمايد و پس از پايان ذكر و اوراد دست نياز خود را به سوى حاضرين دراز مىنمايد تا از آنان صدقههايى هر چند كوچك براى امرار معاش دريافت نمايد. | وامبرى در سايه دلسوزىها و دور انديشى حاجى بلال، درويش هم سفرش، از تظاهر دست برداشته و قيافهاى جدى به خود مىگيرد و به شيوه درويش متناسب با شرايط پيش آمده، بر بالين بيماران حضور يافته و دم مقدس خويش را از آنها دريغ نمىنمايد و پس از پايان ذكر و اوراد دست نياز خود را به سوى حاضرين دراز مىنمايد تا از آنان صدقههايى هر چند كوچك براى امرار معاش دريافت نمايد. |
ویرایش