۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
چهار کتاب اصلی علم رجال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ابن غضائرى' به 'ابن غضائرى '
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن غضائرى' به 'ابن غضائرى ') |
||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در مورد آغاز تدوين كتابهاى رشته فهرست نيز اطلاع دقيقى در دست نيست ولى نويسنده معتقد است سال‌ها پيش از شيخ طوسى و شيخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، فهرست‌نويسى نيز همچون تأليف كتب رجال، متداول و مرسوم بوده است. وى اين مطلب را از گفتار شيخ طوسى در مقدمه كتاب «الفهرست» استفاده كرده است<ref>همان</ref> | در مورد آغاز تدوين كتابهاى رشته فهرست نيز اطلاع دقيقى در دست نيست ولى نويسنده معتقد است سال‌ها پيش از شيخ طوسى و شيخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، فهرست‌نويسى نيز همچون تأليف كتب رجال، متداول و مرسوم بوده است. وى اين مطلب را از گفتار شيخ طوسى در مقدمه كتاب «الفهرست» استفاده كرده است<ref>همان</ref> | ||
به باور نويسنده نخستين كسى كه كتابى به تفصيل در زمينه فهرست نگاشت، [[ابن غضائری|ابوالحسين احمد بن حسين بن عبيدالله غضائرى]]، معروف به ابن غضائرى بود كه معاصر شيخ طوسى و شيخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و به رتبت، مقدم بر آن دو بوده است<ref>همان، ص19</ref> | به باور نويسنده نخستين كسى كه كتابى به تفصيل در زمينه فهرست نگاشت، [[ابن غضائری|ابوالحسين احمد بن حسين بن عبيدالله غضائرى]]، معروف به [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] بود كه معاصر شيخ طوسى و شيخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] و به رتبت، مقدم بر آن دو بوده است<ref>همان، ص19</ref> | ||
وى با استفاده از مقدمه شيخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در فهرست معتبر و مبسوط خود كه به «رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]» معروف بوده و به انگيزه خود از تدوين فهرست اشاره كرده، چنين استنباط كرده است كه لااقل نيمى يا بخش مهمى از انگيزه ديگر مؤلفان كتابهاى رشته فهرست نيز همان انگيزه باشد؛ يعنى: «معرفى سلف شيعه و بازشناساندن آثار گرانبهاى آنان در علوم و فنون مختلف و پاسخ به طنز و ايراد آن دسته از مخالفان كه از اين آثار بى‌خبر بوده‌اند و شيعه را به نداشتن اثر و سابقه علمى، قدح مى‌كرده‌اند»<ref>همان، ص20- 21</ref> | وى با استفاده از مقدمه شيخ [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] در فهرست معتبر و مبسوط خود كه به «رجال [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]» معروف بوده و به انگيزه خود از تدوين فهرست اشاره كرده، چنين استنباط كرده است كه لااقل نيمى يا بخش مهمى از انگيزه ديگر مؤلفان كتابهاى رشته فهرست نيز همان انگيزه باشد؛ يعنى: «معرفى سلف شيعه و بازشناساندن آثار گرانبهاى آنان در علوم و فنون مختلف و پاسخ به طنز و ايراد آن دسته از مخالفان كه از اين آثار بى‌خبر بوده‌اند و شيعه را به نداشتن اثر و سابقه علمى، قدح مى‌كرده‌اند»<ref>همان، ص20- 21</ref> | ||