۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التذكرة بمعرفة رجال الكتب العشرة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ابوحنيفه' به 'ابوحنيفه '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ابوحنيفه' به 'ابوحنيفه ') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''كتاب التذكرة بمعرفة رجال الكتب العشرة''' اثر [[حسینی، محمد بن علی|محمد بن على حسينى]]، كتابى است به زبان عربى كه به معرفى رجال كتب دهگانه حديثى اهل سنت مى‌پردازد. | '''كتاب التذكرة بمعرفة رجال الكتب العشرة''' اثر [[حسینی، محمد بن علی|محمد بن على حسينى]]، كتابى است به زبان عربى كه به معرفى رجال كتب دهگانه حديثى اهل سنت مى‌پردازد. | ||
مؤلف در مقدمه، هدف خود از نگارش كتاب را بيان كرده است. به گفته وى، از آنجا كه حافظ ابومحمد عبدالغنى بن عبدالواحد مقدسى (544-600ق.) دست به نگارش اثرى با عنوان «الكمال في أسماء الرجال» در راستاى معرفى رجال كتب ششگانه حديثى اهل سنت زده بود؛ اما به نحو كامل به استقصاء رجال اين كتب نپرداخته و يا حق مطلب را در مورد برخى رجال ادا نكرده بود، پس از وى شيخ ابوالحجاج يوسف مزى (654-742ق.) براى رفع اين كاستى، دست به كار تهذيب اين كتاب و نيز تصحيح و ترتيب آن گرديد ولى تلاش وى نيز به جهت آنكه بسيارى از رجالى را كه در شمار كتب دهگانه به حساب نمى‌آيند، مانند رجال «كتاب الأدب»، بخارى يا «كتاب المراسيل»، ابوداود و...در خود گنجانده بود، باعث طولانى شدن كتاب گشته، از اين رو شمس الدين در صدد تلخيص كتاب مزى برآمده و در كتاب خود تنها به معرفى رجال كتب سته پرداخته و از معرفى غير ايشان فروگذار كرده است. وى در عوضِ حذفِ رجال كتاب‌هايى كه غير از كتب سته هستند و در تهذيب الكمال از آنها ياد شده، معرفى رجال كتب ائمه اربعه اهل سنت را نيز به كتاب خود افزوده است. از اين رو وى از رجال موطأ مالك بن انس، مسند امام شافعى، مسند امام ابوحنيفه و مسند امام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نام برده و آنها را معرفى نموده است. | مؤلف در مقدمه، هدف خود از نگارش كتاب را بيان كرده است. به گفته وى، از آنجا كه حافظ ابومحمد عبدالغنى بن عبدالواحد مقدسى (544-600ق.) دست به نگارش اثرى با عنوان «الكمال في أسماء الرجال» در راستاى معرفى رجال كتب ششگانه حديثى اهل سنت زده بود؛ اما به نحو كامل به استقصاء رجال اين كتب نپرداخته و يا حق مطلب را در مورد برخى رجال ادا نكرده بود، پس از وى شيخ ابوالحجاج يوسف مزى (654-742ق.) براى رفع اين كاستى، دست به كار تهذيب اين كتاب و نيز تصحيح و ترتيب آن گرديد ولى تلاش وى نيز به جهت آنكه بسيارى از رجالى را كه در شمار كتب دهگانه به حساب نمى‌آيند، مانند رجال «كتاب الأدب»، بخارى يا «كتاب المراسيل»، ابوداود و...در خود گنجانده بود، باعث طولانى شدن كتاب گشته، از اين رو شمس الدين در صدد تلخيص كتاب مزى برآمده و در كتاب خود تنها به معرفى رجال كتب سته پرداخته و از معرفى غير ايشان فروگذار كرده است. وى در عوضِ حذفِ رجال كتاب‌هايى كه غير از كتب سته هستند و در تهذيب الكمال از آنها ياد شده، معرفى رجال كتب ائمه اربعه اهل سنت را نيز به كتاب خود افزوده است. از اين رو وى از رجال موطأ مالك بن انس، مسند امام شافعى، مسند امام [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] و مسند امام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نام برده و آنها را معرفى نموده است. | ||
آغاز نگارش كتاب معلوم نيست اما در آخر كتاب از تاريخ سه شنبه، يازدهم ذى القعده سال764ق به عنوان تاريخ پايان نگارش آن ياد شده است. | آغاز نگارش كتاب معلوم نيست اما در آخر كتاب از تاريخ سه شنبه، يازدهم ذى القعده سال764ق به عنوان تاريخ پايان نگارش آن ياد شده است. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مؤلف در اين كتاب به معرفى 10129 تن از رجال كتب ائمه اربعه اهل سنت يعنى: مسند امام محمد بن ادريس شافعى، مسند امام ابوحنيفه نعمان بن ثابت كوفى، موطأ امام مالك بن أنس مسند امام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] شيبانى و نيز صحاح سته اهل سنت يعنى [[صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]]، سنن ابوداود سجستانى، جامع ترمذى، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|سنن نسائى]] و [[سنن ابن ماجة|سنن ابن ماجه]] پرداخته است. | مؤلف در اين كتاب به معرفى 10129 تن از رجال كتب ائمه اربعه اهل سنت يعنى: مسند امام محمد بن ادريس شافعى، مسند امام [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] نعمان بن ثابت كوفى، موطأ امام مالك بن أنس مسند امام [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] شيبانى و نيز صحاح سته اهل سنت يعنى [[صحيح بخارى]]، [[صحيح مسلم]]، سنن ابوداود سجستانى، جامع ترمذى، [[المجتبی من السنن (المشهور بسنن النسائی)|سنن نسائى]] و [[سنن ابن ماجة|سنن ابن ماجه]] پرداخته است. | ||
روش مؤلف در معرفى رجال كتب مذكور بدين‌گونه است كه به ترتيب حروف الفباء، ابتدا نام راوى و سپس نام پدر وى و پس از آن، مهمترين مشخصه‌اى كه وى را از سايرين متمايز مى‌سازد؛ نظير كنيه، نسب و لقب را ذكر كرده است. مؤلف به هيچ وجه نامى از اجداد راوى به ميان نمى‌آورد. وى همچنين، به جهت رعايت اختصار، تنها از مهمترين مشايخ راوى مورد نظر و نيز مهمترين شاگردانى كه از وى بهره برده‌اند، نام برده و به ذكر مهمترين نكاتى كه درباره جرح و تعديل وى گفته شده بسنده نموده است. وى همچنين بين كسانى كه در شمار مشايخ راويان كتب دهگانه قرار دارند و بين كسانى كه تنها در سند روايات اين كتب قرار گرفته اما از مشايخ راويان آن به شمار نمى‌روند، تفاوت گذارده و هر كدام را با علامتى خاص از ديگرى ممتاز كرده است. | روش مؤلف در معرفى رجال كتب مذكور بدين‌گونه است كه به ترتيب حروف الفباء، ابتدا نام راوى و سپس نام پدر وى و پس از آن، مهمترين مشخصه‌اى كه وى را از سايرين متمايز مى‌سازد؛ نظير كنيه، نسب و لقب را ذكر كرده است. مؤلف به هيچ وجه نامى از اجداد راوى به ميان نمى‌آورد. وى همچنين، به جهت رعايت اختصار، تنها از مهمترين مشايخ راوى مورد نظر و نيز مهمترين شاگردانى كه از وى بهره برده‌اند، نام برده و به ذكر مهمترين نكاتى كه درباره جرح و تعديل وى گفته شده بسنده نموده است. وى همچنين بين كسانى كه در شمار مشايخ راويان كتب دهگانه قرار دارند و بين كسانى كه تنها در سند روايات اين كتب قرار گرفته اما از مشايخ راويان آن به شمار نمى‌روند، تفاوت گذارده و هر كدام را با علامتى خاص از ديگرى ممتاز كرده است. | ||