۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تفسیر نمونه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '،'
جز (جایگزینی متن - 'جلال‌الدين سيوطى' به 'جلال‌الدين سيوطى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
ازهمين‌رو، تفسير نمونه، از تفاسير علمى معاصر محسوب مى‌گردد. مفسران در اين تفسير، عنايت دارند آياتى را كه مربوط به آفرينش انسان، حيوان و جهان طبيعت است و احتمالا اشاره‌هايى به نظريات و اكتشافات جديد دارد، منطبق سازند<ref>همان</ref> | ازهمين‌رو، تفسير نمونه، از تفاسير علمى معاصر محسوب مى‌گردد. مفسران در اين تفسير، عنايت دارند آياتى را كه مربوط به آفرينش انسان، حيوان و جهان طبيعت است و احتمالا اشاره‌هايى به نظريات و اكتشافات جديد دارد، منطبق سازند<ref>همان</ref> | ||
روش گردآورى مطالب در اين تفسير، بدين‌گونه است كه نخست آيات قرآن در بخش‌هاى مختلف، ميان مفسران تقسيم شده و با راهنمايى‌هاى لازم قبلى از طرف [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، تفاسير مختلفى كه منابع اصلى تفسير بود و به قلم محققان بزرگ اين فن، اعم از شيعه و سنى نگاشته شده بود، مورد بررسى قرار مى‌گرفت (مانند: تفسير «[[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]] » محقق طبرسى، «أنوار التنزيل» قاضى بيضاوى، «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] » [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]] ]] ]] ، «برهان» [[محدث بحرانى]]، «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، «المنار» تقرير درس محمد عبده، «في ظلال» [[سید قطب]]، «مراغي» احمد مصطفى مراغى، «مفاتيح الغيب» [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، «روح الجنان» ابوالفتح رازى، «أسباب النزول» واحدى، «قرطبي» محمد بن احمد انصارى قرطبى، «روح المعاني» علامه شهاب‌الدين محمد [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]]، «نور الثقلين» عبدعلى بن جمعه حويزى، «صافي» [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فيض كاشانى]] و «تبيان» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بعضى تفاسير ديگر) و سپس يافته‌ها را كه بر نيازها و تقاضاهاى روز تطبيق داشت، جمع‌آورى نموده، در جلسات عمومى اين هيئت كه همه‌روز تشكيل مى‌شد، مطرح مى‌گرديد و در همان جلسه، دريافت‌هاى تازه را از قرآن كه مى‌بايست بر آنها افزوده شود، افزوده مى‌شد و پس از بحث و گفتگو و مشاوره پيرامون مباحث مختلف و مراجعه به منابع گوناگون، [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] مطالب را املا كرده و توسط ديگران، نوشته مى‌شد<ref>مقدمه، ص بيست و هفت</ref> | روش گردآورى مطالب در اين تفسير، بدين‌گونه است كه نخست آيات قرآن در بخش‌هاى مختلف، ميان مفسران تقسيم شده و با راهنمايى‌هاى لازم قبلى از طرف [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، تفاسير مختلفى كه منابع اصلى تفسير بود و به قلم محققان بزرگ اين فن، اعم از شيعه و سنى نگاشته شده بود، مورد بررسى قرار مى‌گرفت (مانند: تفسير «[[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]] » محقق طبرسى، «أنوار التنزيل» قاضى بيضاوى، «[[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] » [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدين سيوطى]] ]] ]]، «برهان» [[محدث بحرانى]]، «[[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]]» [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، «المنار» تقرير درس محمد عبده، «في ظلال» [[سید قطب]]، «مراغي» احمد مصطفى مراغى، «مفاتيح الغيب» [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]]، «روح الجنان» ابوالفتح رازى، «أسباب النزول» واحدى، «قرطبي» محمد بن احمد انصارى قرطبى، «روح المعاني» علامه شهاب‌الدين محمد [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسى]]، «نور الثقلين» عبدعلى بن جمعه حويزى، «صافي» [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملامحسن فيض كاشانى]] و «تبيان» [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] و بعضى تفاسير ديگر) و سپس يافته‌ها را كه بر نيازها و تقاضاهاى روز تطبيق داشت، جمع‌آورى نموده، در جلسات عمومى اين هيئت كه همه‌روز تشكيل مى‌شد، مطرح مى‌گرديد و در همان جلسه، دريافت‌هاى تازه را از قرآن كه مى‌بايست بر آنها افزوده شود، افزوده مى‌شد و پس از بحث و گفتگو و مشاوره پيرامون مباحث مختلف و مراجعه به منابع گوناگون، [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]] مطالب را املا كرده و توسط ديگران، نوشته مى‌شد<ref>مقدمه، ص بيست و هفت</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||