۱۴۶٬۵۶۳
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'فهم قرآن (ابهام زدایی)' به 'فهم قرآن (ابهامزدایی)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'فهم قرآن (ابهام زدایی)' به 'فهم قرآن (ابهامزدایی)') |
|||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR31294J1.jpg | |||
| عنوان =منطق فهم القرآن | |||
| | | عنوانهای دیگر =الأسس المنهجية للتفسير و التأويل في ضوء آية الکرسي | ||
| پدیدآوران = | |||
[[حیدری، کمال]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[حسن، طلال]] (مقرر) | [[حسن، طلال]] (مقرر) | ||
| زبان =عربی | |||
|زبان | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
| ناشر = | |||
دار فراقد | |||
| مکان نشر = ايران - قم | |||
| سال نشر =مجلد1: 2012م , 1433ق , | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE31294AUTOMATIONCODE | |||
|- | | چاپ =1 | ||
| شابک =978-964-2902-79-8 | |||
| تعداد جلد =3 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =31294 | |||
| کتابخوان همراه نور =31294 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| | | پس از = | ||
| | | پیش از = | ||
|} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| فهم قرآن (ابهامزدایی)}} | |||
'''منطق فهم القرآن'''، سلسله مباحث قرآنی «[[حیدری، کمال|سید کمال حیدری]]» به قلم «طلال حسن» است. نویسنده در این اثر به شیوه تفسیر قرآن به قرآن با استفاده از روایات، به تفسیر و تأویل «آية الكرسي» پرداخته است. | '''منطق فهم القرآن'''، سلسله مباحث قرآنی «[[حیدری، کمال|سید کمال حیدری]]» به قلم «طلال حسن» است. نویسنده در این اثر به شیوه تفسیر قرآن به قرآن با استفاده از روایات، به تفسیر و تأویل «آية الكرسي» پرداخته است. | ||
| خط ۶۵: | خط ۵۱: | ||
از جمله نکات جالب مطرحشده در باب دوم، ارتباط آية الكرسي با اسم اعظم است که هر دو در سیادت مشارکت دارند؛ اسم اعظم در عالم تکوین و آية الكرسي در عالم تدوین سیادت دارند. همچنانکه هیچ اسمی والاتر از اسم اعظم نیست هیچ نصی نیز والاتر از آية الكرسي نیست<ref>ر.ک: جلد 3، متن کتاب، ص72</ref>. نویسنده سپس به این نکته اشاره میکند که بر اساس مکتب اهلبیت(ع) امام معصوم که از سوی خداوند منصوب است، تجلی اعظم اسم اعظم است؛ ولذا چنین نتیجه میگیرد که بین امام – که مصداق تجلی اعظم اسم اعظم است - و بین آية الكرسي که در عالم تدوین سیادت دارد، پیوندی محکم است<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>. | از جمله نکات جالب مطرحشده در باب دوم، ارتباط آية الكرسي با اسم اعظم است که هر دو در سیادت مشارکت دارند؛ اسم اعظم در عالم تکوین و آية الكرسي در عالم تدوین سیادت دارند. همچنانکه هیچ اسمی والاتر از اسم اعظم نیست هیچ نصی نیز والاتر از آية الكرسي نیست<ref>ر.ک: جلد 3، متن کتاب، ص72</ref>. نویسنده سپس به این نکته اشاره میکند که بر اساس مکتب اهلبیت(ع) امام معصوم که از سوی خداوند منصوب است، تجلی اعظم اسم اعظم است؛ ولذا چنین نتیجه میگیرد که بین امام – که مصداق تجلی اعظم اسم اعظم است - و بین آية الكرسي که در عالم تدوین سیادت دارد، پیوندی محکم است<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>. | ||
در سومین باب کتاب موضوع تأویلات آية الكرسي مطرح شده است. نویسنده در بخشی از مباحث کتاب بر این نکته تأکید میکند که معصومین(ع)، راسخون در علم و عالم به تأویل قرآن و ترجمان آن هستند و علم به تأویل قرآن منحصر به خداوند متعال نیست. اخبار فراوانی در این رابطه وارد شده است؛ همچنانکه ابوبصیر از امام صادق(ع) روایت کرده که آن حضرت فرمود: «ما راسخان در علم هستیم و ما هستیم که تأویل آن را میدانیم»<ref>ر.ک: همان، ص381-380</ref>. | در سومین باب کتاب موضوع تأویلات آية الكرسي مطرح شده است. نویسنده در بخشی از مباحث کتاب بر این نکته تأکید میکند که معصومین(ع)، راسخون در علم و عالم به تأویل قرآن و ترجمان آن هستند و علم به تأویل قرآن منحصر به خداوند متعال نیست. اخبار فراوانی در این رابطه وارد شده است؛ همچنانکه ابوبصیر از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] روایت کرده که آن حضرت فرمود: «ما راسخان در علم هستیم و ما هستیم که تأویل آن را میدانیم»<ref>ر.ک: همان، ص381-380</ref>. | ||
نویسنده در ادامه مباحث این باب، واژهها و مفردات آية الكرسي را معنا میکند و سپس در سه مقطع به معنای جملات میپردازد. سپس در انتهای کتاب «کرسی» را محور و قطب و خلیفه میداند که اگر نبود چیزی در هستی استقرار نمییافت و در حقیقت واسطه تکوینی بین خداوند متعال و خلق اوست. وی کرسی را مظهری از مظاهر خداوند متعال میداند که در رسول اعظم و عترت طاهره تجلی یافته است<ref>ر.ک: همان، ص445</ref>. | نویسنده در ادامه مباحث این باب، واژهها و مفردات آية الكرسي را معنا میکند و سپس در سه مقطع به معنای جملات میپردازد. سپس در انتهای کتاب «کرسی» را محور و قطب و خلیفه میداند که اگر نبود چیزی در هستی استقرار نمییافت و در حقیقت واسطه تکوینی بین خداوند متعال و خلق اوست. وی کرسی را مظهری از مظاهر خداوند متعال میداند که در رسول اعظم و عترت طاهره تجلی یافته است<ref>ر.ک: همان، ص445</ref>. | ||
| خط ۷۹: | خط ۶۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# صدر، سید محمدباقر، «تحقیق/ تفسیر تجزیهای (ترتیبی) و تفسیر موضوعی»، پایگاه مجلات تخصصی نور: گلستان قرآن، آبان 1380، شماره | #[[:noormags:62728|صدر، سید محمدباقر، «تحقیق/ تفسیر تجزیهای (ترتیبی) و تفسیر موضوعی»، پایگاه مجلات تخصصی نور: گلستان قرآن، آبان 1380، شماره 87]]. | ||
#: | #[[:noormags:1195604|پروینی خلیل، «روشهای اختصاصی اهلبیت(ع) در تفسیر مفردات قرآن»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مطالعات تفسیری، زمستان 1395، شماره 28، صفحه 7 تا 26]]. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||