۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
موسوعة تاريخ العراق بين احتلالين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ابوالفداء' به 'ابوالفداء '
جز (جایگزینی متن - 'سالدين' به 'سالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'ابوالفداء' به 'ابوالفداء ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
مجلد اوّل اين مجموعه، حوادث سال‌هاى 656-738 قمرى(1258-1338 ميلادى) سرزمين عراق را كه به رويدادها، دوران حكومت مغول اختصاص دارد، بازگو نموده است. | مجلد اوّل اين مجموعه، حوادث سال‌هاى 656-738 قمرى(1258-1338 ميلادى) سرزمين عراق را كه به رويدادها، دوران حكومت مغول اختصاص دارد، بازگو نموده است. | ||
اين جلد، با مقدمه كه 220 صفحه و حدودا يك و سوم اثر را تشكيل مى‌دهد. با معرّفى، نقد، بررسى منابع و مصادرى كه مؤلف در تدوين اثر از آنها سود جسته است، آغاز مى‌شود. اين منابع، شامل «الكامل» ابن‌اثير، تاريخ ابوالفداء، «المختصر فى اخبار البشر» ابن وردى، «سيرة جلال‌الدين شكبرتى» شهاب‌الدين محمد بن على بن محمد معروف به «النسوى»، تاريخ وصاف، [[جامع التواريخ]](تاريخ غازانى)رشيدالدين فضل‌الله، مختصرالدول ابوالفرج، الحوادث الجامعة كمال‌الدين شيبانى مروزى، نظم التواريخ بيضاوى، طبقات الشافعيه سبكى، تاريخ ابن‌خلدون، «الدرر الكامنه فى اعيان المائة الثامنة» [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‌حجر عسقلانى]] و كتاب «جهانگشاى جوينى» كه به زبان فارسى توسط عطاملك جوينى كه از صاحب منصبان حكومت مغول بود، نگارش يافته است، مى‌باشد. | اين جلد، با مقدمه كه 220 صفحه و حدودا يك و سوم اثر را تشكيل مى‌دهد. با معرّفى، نقد، بررسى منابع و مصادرى كه مؤلف در تدوين اثر از آنها سود جسته است، آغاز مى‌شود. اين منابع، شامل «الكامل» ابن‌اثير، تاريخ [[ابوالفداء، اسماعیل بن علی|ابوالفداء]] ، «المختصر فى اخبار البشر» ابن وردى، «سيرة جلال‌الدين شكبرتى» شهاب‌الدين محمد بن على بن محمد معروف به «النسوى»، تاريخ وصاف، [[جامع التواريخ]](تاريخ غازانى)رشيدالدين فضل‌الله، مختصرالدول ابوالفرج، الحوادث الجامعة كمال‌الدين شيبانى مروزى، نظم التواريخ بيضاوى، طبقات الشافعيه سبكى، تاريخ ابن‌خلدون، «الدرر الكامنه فى اعيان المائة الثامنة» [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن‌حجر عسقلانى]] و كتاب «جهانگشاى جوينى» كه به زبان فارسى توسط عطاملك جوينى كه از صاحب منصبان حكومت مغول بود، نگارش يافته است، مى‌باشد. | ||
در ادامۀ مقدّمه، مؤلف قبل از اينكه وارد بحث از حوادث اين سال‌ها شود، وارد بحث حكومت ايلخانيان مى‌شود. | در ادامۀ مقدّمه، مؤلف قبل از اينكه وارد بحث از حوادث اين سال‌ها شود، وارد بحث حكومت ايلخانيان مى‌شود. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
وزرات ابن علقمى منصوب شدن عطاءملك جوينى به حكومت بغداد و بين النهرين(657 تا 681)، شيوه كارگزارى و زمامدارى ايلخانيان در عراق، ولايات ايلخانيان، بخش‌هاى ادارى عراق، نظام مالياتى مغولان(فرمانروايى ارغون‌خان 683-690)، شورش«بايدو» نوادۀ هلاكوخان بر ارغون خان(694) سياست كلى ايلخانان، وفات هلاكوخان(663) و «سلطنت آياقا خان»، مسيحيّان و يهوديان در دوران فرمانروايى ايلخانيان، مسلمانان در دوران حكمرانى ايلخانيان، به سلطنت رسيدن محمد خدابنده، بعد از وفات غازان‌خان(703) و به دنيا آمدن پسرش ابوسعيد بهادرخان(704)، مرگ سلطان محمد خدابنده(716) و آغاز سلطنت پسرش ابوسعيد بهادرخان(717) و سرانجام در پى درگذشت، ابوسعيد بهادرخان(736) و ايجاد اختلاف بيان نوادگان هولاكو بر سر تاج و تخت، شيخ حسن جلايرى در 738 بر بغداد چيره شده و به حكومت مغولان(ايلخانيان) پايان داد. | وزرات ابن علقمى منصوب شدن عطاءملك جوينى به حكومت بغداد و بين النهرين(657 تا 681)، شيوه كارگزارى و زمامدارى ايلخانيان در عراق، ولايات ايلخانيان، بخش‌هاى ادارى عراق، نظام مالياتى مغولان(فرمانروايى ارغون‌خان 683-690)، شورش«بايدو» نوادۀ هلاكوخان بر ارغون خان(694) سياست كلى ايلخانان، وفات هلاكوخان(663) و «سلطنت آياقا خان»، مسيحيّان و يهوديان در دوران فرمانروايى ايلخانيان، مسلمانان در دوران حكمرانى ايلخانيان، به سلطنت رسيدن محمد خدابنده، بعد از وفات غازان‌خان(703) و به دنيا آمدن پسرش ابوسعيد بهادرخان(704)، مرگ سلطان محمد خدابنده(716) و آغاز سلطنت پسرش ابوسعيد بهادرخان(717) و سرانجام در پى درگذشت، ابوسعيد بهادرخان(736) و ايجاد اختلاف بيان نوادگان هولاكو بر سر تاج و تخت، شيخ حسن جلايرى در 738 بر بغداد چيره شده و به حكومت مغولان(ايلخانيان) پايان داد. | ||
از افرادى كه در اين طول زمانى فوت نمودند و شرح حال آنان ذكر شده، مى‌توان از مشهورترين آنها، شيخ خباز زاهد، صرصرى، على بن سنجر ابن سباك، مخرالدين مخرمى، ابن‌طاووس، ابوبكر شيبانى بغدادى، شيخ على واسطى، سراج‌الدين دجيلى، ابوالفداء و [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]]. | از افرادى كه در اين طول زمانى فوت نمودند و شرح حال آنان ذكر شده، مى‌توان از مشهورترين آنها، شيخ خباز زاهد، صرصرى، على بن سنجر ابن سباك، مخرالدين مخرمى، ابن‌طاووس، ابوبكر شيبانى بغدادى، شيخ على واسطى، سراج‌الدين دجيلى، [[ابوالفداء، اسماعیل بن علی|ابوالفداء]] و [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]]. | ||
در پايان كتاب، از عشاير عراق در دوران حكومت مغول؛ از جمله قبيله طى، خفاجة بنى‌اسد، ربيعه، كعب و... و از حكومت‌هايى كه مجاور اين دولت بوده‌اند، در عراق نام برده شده است و بعد خاتمه قرار گرفته كه در آن از تشكيلات ادارى و حكومتى كه در دوران حكومت مغول بر سرزمين عراق بوقوع پيوسته نتيجه‌گيرى مى‌نمايد. | در پايان كتاب، از عشاير عراق در دوران حكومت مغول؛ از جمله قبيله طى، خفاجة بنى‌اسد، ربيعه، كعب و... و از حكومت‌هايى كه مجاور اين دولت بوده‌اند، در عراق نام برده شده است و بعد خاتمه قرار گرفته كه در آن از تشكيلات ادارى و حكومتى كه در دوران حكومت مغول بر سرزمين عراق بوقوع پيوسته نتيجه‌گيرى مى‌نمايد. | ||