۶۱٬۱۸۹
ویرایش
الرسائل التسع (آشتياني): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' فى ' به ' في '
جز (جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)') |
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
در مقدمه، شمه‌اى از زندگانى، سوابق تحصيلى، اساتيد، شاگردان، شخصيت سياسى و اجتماعى، تأثيرگذارى و تأليفات مؤلف آمده است. | در مقدمه، شمه‌اى از زندگانى، سوابق تحصيلى، اساتيد، شاگردان، شخصيت سياسى و اجتماعى، تأثيرگذارى و تأليفات مؤلف آمده است. | ||
رسالة | رسالة في الاجزاء | ||
اولين فصل اين كتاب، رساله‌اى است در باب اجزاء و در آن، اين مسئله به‌صورت استدلالى از جهات مختلف مورد بحث قرار گرفته است. اولين جهت اينكه آيا اين مسئله، يك مسئله اصولى است يا از مبادى لغوى يا از مبادى احكامى آن و يا از مسائل علم فقه يا كلام است؟ | اولين فصل اين كتاب، رساله‌اى است در باب اجزاء و در آن، اين مسئله به‌صورت استدلالى از جهات مختلف مورد بحث قرار گرفته است. اولين جهت اينكه آيا اين مسئله، يك مسئله اصولى است يا از مبادى لغوى يا از مبادى احكامى آن و يا از مسائل علم فقه يا كلام است؟ | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۱: | ||
در اين رساله، به اين موضوع پرداخته كه هر گاه مجتهد از رأى خود بازگشت و به نظر جديدى در يك مسئله رسيد، حكم نظر قبلى و نظر جديد چه مى‌شود؟ و اصلاً آيا امكانش وجود دارد كه يك ديدگاه فقهى تغيير كند؟ نويسنده، اين مسئله را فرع بر پذيرش مسئله اجزاء مى‌داند، چرا كه در آن‌جا پذيرفته شد كه اگر مجتهدى طبق مستندات و امارات به حكمى دست يافت و لو مخالف واقع باشد، برايش مجزى است و در قبال آن عقاب نمى‌شود؛ حال اگر اين حكم قديم با مستندات قطعى حاصل شده باشد و بعداً خطاى آن اثبات گردد و حكم قطعى جديدى جاى آن را بگيرد، بحث است كه اعمال گذشته چه خواهد شد؟. نگارنده، فروع متعددى را براى اين مسئله ذكر مى‌كند و هر كدام را از ديدگاه فقه استدلالى مورد تحليل و نقد قرار مى‌دهد. | در اين رساله، به اين موضوع پرداخته كه هر گاه مجتهد از رأى خود بازگشت و به نظر جديدى در يك مسئله رسيد، حكم نظر قبلى و نظر جديد چه مى‌شود؟ و اصلاً آيا امكانش وجود دارد كه يك ديدگاه فقهى تغيير كند؟ نويسنده، اين مسئله را فرع بر پذيرش مسئله اجزاء مى‌داند، چرا كه در آن‌جا پذيرفته شد كه اگر مجتهدى طبق مستندات و امارات به حكمى دست يافت و لو مخالف واقع باشد، برايش مجزى است و در قبال آن عقاب نمى‌شود؛ حال اگر اين حكم قديم با مستندات قطعى حاصل شده باشد و بعداً خطاى آن اثبات گردد و حكم قطعى جديدى جاى آن را بگيرد، بحث است كه اعمال گذشته چه خواهد شد؟. نگارنده، فروع متعددى را براى اين مسئله ذكر مى‌كند و هر كدام را از ديدگاه فقه استدلالى مورد تحليل و نقد قرار مى‌دهد. | ||
رسالة إزاحة الشكوك | رسالة إزاحة الشكوك في احكام لباس المصلى المشكوك | ||
در اين رساله، شك‌هاى مطرح شده در طهارت لباس نمازگزار، مانند جايى كه لباس از ممالك غير اسلامى وارد مى‌شود و ما مردد هستيم پارچه لباس از حيوان حلال‌گوشت و مذبوح است يا خير؟ مورد بررسى فقهى قرار مى‌گيرد. نگارنده، در دو موضوع كلى وارد بحث مى‌شود: | در اين رساله، شك‌هاى مطرح شده در طهارت لباس نمازگزار، مانند جايى كه لباس از ممالك غير اسلامى وارد مى‌شود و ما مردد هستيم پارچه لباس از حيوان حلال‌گوشت و مذبوح است يا خير؟ مورد بررسى فقهى قرار مى‌گيرد. نگارنده، در دو موضوع كلى وارد بحث مى‌شود: | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
به گفته مصنف، اين قاعده از قواعدى است كه افراط و تفريطهايى در آن صورت گرفته است، لذا براى دفع ابهامات از آن، ابتدا دليل‌هاى قرآنى، روايى و اجماع و عقل را بر اصل قاعده بررسى و پس از آن كلام برخى از فقهاى مشهور را ذكر و تحليل مى‌كند و در انتها به تحقيق در اصل اثبات قاعده، مفهوم آيات و روايات مربوط به آن و امكان تخصيص قاعده و موارد آن و افراط و تفريطهايى كه در تخصيص زدن اين قاعده صورت گرفته مى‌پردازد. | به گفته مصنف، اين قاعده از قواعدى است كه افراط و تفريطهايى در آن صورت گرفته است، لذا براى دفع ابهامات از آن، ابتدا دليل‌هاى قرآنى، روايى و اجماع و عقل را بر اصل قاعده بررسى و پس از آن كلام برخى از فقهاى مشهور را ذكر و تحليل مى‌كند و در انتها به تحقيق در اصل اثبات قاعده، مفهوم آيات و روايات مربوط به آن و امكان تخصيص قاعده و موارد آن و افراط و تفريطهايى كه در تخصيص زدن اين قاعده صورت گرفته مى‌پردازد. | ||
رسالة قصد الدعاء مع قصد القراءة | رسالة قصد الدعاء مع قصد القراءة في الصلوة | ||
در اين رساله، به اين موضوع پرداخته شده است كه آيا در قرائت نماز مى‌شود هم قصد قرآن كرد و هم قصد دعا؛ مثلاً در آيه'''«اهدنا الصراط المستقيم»''' به غير از قصد قرائت، قصد دعا هم داشته باشيم. مصنف، قول برخى از فقها، مانند علامه را ذكر كرده كه معتقدند نمى‌شود و دليل آنها را نيز آورده است. او، هم‌چنين كلمات شهيد و برخى فقهاى ديگر را درباره جواز نقل مى‌كند و به نقد و تحليل آنها مى‌پردازد. | در اين رساله، به اين موضوع پرداخته شده است كه آيا در قرائت نماز مى‌شود هم قصد قرآن كرد و هم قصد دعا؛ مثلاً در آيه'''«اهدنا الصراط المستقيم»''' به غير از قصد قرائت، قصد دعا هم داشته باشيم. مصنف، قول برخى از فقها، مانند علامه را ذكر كرده كه معتقدند نمى‌شود و دليل آنها را نيز آورده است. او، هم‌چنين كلمات شهيد و برخى فقهاى ديگر را درباره جواز نقل مى‌كند و به نقد و تحليل آنها مى‌پردازد. | ||
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
بحث در جواب سلام هنگام نماز است. البته در اصل مسئله و وجوب آن اشكالى وجود ندارد، بلكه بحث در اين است كه اگر جمعى به مصلى سلام كردند، نمازگزار بايد به تك‌تك آنها جواب دهد يا اينكه يك جواب جمعى كفايت مى‌كند. مصنف، اقوال مختلف را در اين باره نقل و نقد مى‌كند و يك جواب واحد براى جمع را كافى مى‌داند. | بحث در جواب سلام هنگام نماز است. البته در اصل مسئله و وجوب آن اشكالى وجود ندارد، بلكه بحث در اين است كه اگر جمعى به مصلى سلام كردند، نمازگزار بايد به تك‌تك آنها جواب دهد يا اينكه يك جواب جمعى كفايت مى‌كند. مصنف، اقوال مختلف را در اين باره نقل و نقد مى‌كند و يك جواب واحد براى جمع را كافى مى‌داند. | ||
رسالة | رسالة في تعين قضاء الاعلم | ||
مباحث اين رساله، در اين باره است كه آيا براى امر قضاوت، شخص اعلم متعين است و با وجود وى به ديگرى نمى‌توان مراجعه كرد يا چنين نيست و تعينى وجود ندارد؟ | مباحث اين رساله، در اين باره است كه آيا براى امر قضاوت، شخص اعلم متعين است و با وجود وى به ديگرى نمى‌توان مراجعه كرد يا چنين نيست و تعينى وجود ندارد؟ | ||