۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«ابوعبدالله محمد بن | «ابوعبدالله محمد بن صفىالدين محمد بن حامد عمادالدين كاتب اصفهانى» (519-597) كه شهرت علمى و فرهنگى وى، مورخ، اديب و نويسنده مىباشد، ملقب به عماد و كاتب اصفهانى و معروف به ابن اخى العزيز است. او در اصفهان نشو و نما يافت. در جوانى به بغداد رفت و در مدرسه نظاميه به آموختن علم پرداخت و در فقه شافعى و فنون ادب و شعر سرآمد شد، سپس به دمشق رفت و به سلطان نورالدين محمود زنگى پيوست و متصدى ديوان انشاء گرديد. وى به دو زبان فارسى و عربى مىنوشت. او در مدتى كه در دمشق بود صلاحالدين ايوبى را نيز مىستود و مورد علاقه او بود و به همين مناسبت مقام او نزد نورالدين بالاتر رفت و در زمان مستنجد عباسى، بهعنوان پيامگزار از دمشق به بغداد رفت و پس از بازگشت به دمشق در مدرسهاى كه به نام خود او خوانده مىشود (مدرسه عماديه)، بهعنوان مدرس منصوب شد، اما وى مورد سعايت دشمنان قرار گرفت و كار بر او تنگ شد و ناچار از دمشق به موصل رفت و در آنجا بيمار شد، ولى به محض شنيدن خبر رسيدن صلاحالدين ايوبى به دمشق، مجدداً به آن شهر بازگشت و در همان شهر درگذشت و در مقابر صوفيه دفن شد. | ||
== آثار== | == آثار== | ||
ویرایش