الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۵۷

۳۲۷ بایت حذف‌شده ، ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۷

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[امینی نجفی، عبدالحسین]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR00144.jpg|بندانگشتی|امینی نجفی، عبدالحسین|175px]]
+[[پرونده:NUR17891J1.jpg|بندانگشتی|اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)|175px]]
-'''عبدالحسين امینی نجفی'''، فرزند شيخ احمد، فرزند شيخ نجف‌قلى (امين‌الشرع)، فرزند شيخ عبدالله (سرمست)، در سال 1320ق، در تبريز به دنيا آمد.
+'''اسلام در كنار داغديدگان (ترجمه مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد)'''، ترجمه سليس و روان دكتر [[حجتی، محمد باقر|محمدباقر حجتى]] از کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد|مُسكِّن الفؤاد عند فقد الأحِبّة و الأولاد]]» تأليف [[شهيد ثانى]] (965ق) است. مترجم، براى آشنايى اجمالى فارسى‌زبانان به محتواى اين کتاب قبل از مطالعه، آن را با عنوان «اسلام در كنار داغديدگان و افسرده‌دلان» ناميده است.
-جد ايشان، شيخ نجف‌قلى، ملقب به «امين‌الشرع»، در سال 1257ق، در روستاى «سردها» از توابع شهرستان «سراب» زاده شد، سپس به تبريز مهاجرت نمود و از علماى بنام آنجا گرديد. وى در سال 1340ق، به رحمت ايزدى پيوست و جنازه‌اش به وادى‌السلام منتقل شد.
+کتاب هم‌چنان‌كه شهيد گفته است: مجملى از احاديث نبوى و سخنان بزرگان است كه زنگ از دل‌هاى غم‌زدگان مى‌زدايد و راه تسلى و شكيب بر چهره مصيبت‌رسيدگان مى‌گشايد و گل‌هاى بهجت و رضا بر دامان خاطر عارفان فرومى‌ريزد. شهيد ثانى(ره) از آنجا كه فرزند پيش از شيخ حسن، صاحبِ «معالم» را از دست داده بود و داغ مصيبت، نور چشمان وى را مى‌آزرد، اين کتاب را براى تسليت خاطر خود و ديگران تحرير كرد.وى ده سال پيش از شهادتش در ماه رجب سال 954ق، در 43 سالگى، از نگارش اين کتاب فراغت پيدا كرد و در يك مقدمه و چهار باب و يك خاتمه آن را ترتيب داد كه در کتاب‌شناسى «مسكّن الفؤاد» گزارش شده است.
-پدر ايشان، مرحوم شيخ احمد امينى، در سال 1287ق، به دنيا آمد و در سال 1304ق، تحصيلات حوزوى را نزد علماى بنام تبريز آغاز نمود و عالمى مقبول و مشهور گرديد و امامت جماعت يكى از مساجد آن ديار را عهده‌دار شد. وى در سال 1360ق، براى زيارت، به نجف اشرف مشرف گرديد و مورد استقبال علماى آنجا قرار گرفت. سرانجام در سال 1370ق، در همان خاك پاك، جان به جان‌آفرين تسليم كرد.
+مترجم، درخواست مسئولين انتشارات رشد و تسلى بخشيدن به آلام پدران و مادرانى كه عزيزانى را در جنگ تحميلى از دست داده بودند، انگيزه نگارش اين کتاب دانسته است.
-ایشان، تحصيلات ابتدايى را نزد والد عالمش آغاز نمود، سپس راهى مدرسه طالبيه تبريز شد و نزد اساتيد فن به تحصيل علم پرداخت و دروس سطح را در آنجا فراگرفت، آن‌گاه راهى نجف اشرف شد و در درس خارج علماى نجف حاضر گرديد.
+مترجم در مقدمه کتاب با استفاده از منابع مختلف به شرح زندگانى [[شهيد ثانى]] پرداخته است. وى سفرهاى ده‌گانه شهيد را توضيح داده است، سپس از اساتيد ايشان به‌تفكيك سرزمين نام برده است. مؤلفات و آثار علمى شهيد، نيازمند تفصيل بيشترى بوده كه مترجم به‌تفصيل به آن پرداخته است و 66 اثر شهيد را به‌تفكيك موضوع معرفى كرده است.
-او پس از تكميل مبانى، به تبريز بازگشت و ضمن تبليغ و تحقيق، به تأليف كتاب «تفسير فاتحة الكتاب» پرداخت، اما شوق به نجف، مانع بقاى ايشان در تبريز شد؛ سرانجام شهر مقدس نجف اشرف را جهت توطن دائمى انتخاب نمود و در آنجا مشغول خدمت علمى به آستان [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] گرديد.
+<div class="mw-ui-button">[[اسلام در کنار داغدیدگان (ترجمه، مسکن الفواد عند فقد الاحبه و الاولاد)|'''ادامه''']]</div>
-پس از سال 1364ق، كه مجلدات اوليه كتاب شريف «[[الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» منتشر گرديد، شخصيت [[علامه امينى]] كاملا جهانى شد؛ حتى شيخ دحدوح امام جمعه حلب هم بر اين كتاب تقريظ زد و مستبصر شد و از اطراف و اكناف ايشان را جهت سخنرانى دعوت نمودند.
-علامه مجاهد در عصر روز 28 ربيع‌الثانى 1390، برابر با 12 تيرماه 1349 در تهران، به ملاقات معبود خويش شتافت و پس از تشييع باشكوه در تهران، با هواپيما به بغداد برده شد و در شهرهاى مقدس كاظمين و كربلا تشييع گرديد و سرانجام به نجف اشرف منتقل شد و پس از تجديد عهد با مولايش، در مقبره شخصى كنار كتابخانه به خاك سپرده شد.
-<div class="mw-ui-button">[[امینی نجفی، عبدالحسین|'''ادامه''']]</div>