الأربعون حديثاً في إثبات إمامة أميرالمؤمنين عليه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الأربعون حديثاً في إثبات إمامة أميرالمؤمنين(ع)'''، تأليف [[بحرانی، سلیمان بن عبدالله|سليمان بن عبدالله ماحوزى بحرانى]] (1075 - 1121ق)، از جمله آثار ارزشمند حديثى پيرامون اثبات ولايت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] است كه نگارش آن در سال 1106، به پايان رسيده است ....<ref>متن كتاب، ص 482</ref>نسخه حاضر با تحقيق [[رجایی، مهدی |سيد مهدى رجايى]] به زبان عربى در يك جلد منتشر شده است.

نويسنده در ديباچه كتاب به معرفى خويش پرداخته و خداوند را به سبب هدايت به صراط مستقيم اهل‌بيت(ع) سپاس گفته است. در ادامه به چگونگى سامان گرفتن كتاب اشاره نموده و چنين نگاشته كه به هنگامه مطالعه آثار استوار و مهم اهل سنت، به احاديث پرشمارى برخورد نموده كه جملگى بر امامت و خلافت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] تصريح داشته‌اند و چنان شمارشان فراوان بود كه يادسپارى آنها از توان ذهن تيزبين نيز بيرون بوده است. وى از باب تمسك به روايت نبوى «من حفظ على أمتي أربعين حديثاً...» چهل حديث از غرر آنها را انتخاب و با جرح و تعديل بدانها پرداخته است. در پايان ديباچه، اثر را به ابوالمظفر شاه سلطان حسين اهدا نموده است ....<ref>راد، على، ص 47 - 48</ref>

اين اثر از نگاشته‌هاى ارزشمند روايى شيعى است كه در موضوع اثبات امامت بلافصل امام [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]]   سامان پذيرفته و مؤلف چهل حديث از احاديث اهل سنّت را كه دلالتى تام و روشن بر اثبات امامت و خلافت آن حضرت پس از پيامبر اسلام(ص) دارد، گرد آورده است. البته اطلاق عنوان چهل حديث بر اين كتاب شايد از باب مجاز و به تبع اسم آن باشد؛ چراكه در حقيقت و واقع امر، يك مجموعه دقيق روايى انباشته از احاديث پُرشمار است كه در نوع خود كم‌بديل و بى‌نظير است ....<ref>همان، ص 48</ref>