۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - 'امام علی(ع)' به 'امام على(ع)') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
مؤلف در این بخش از کتاب از آیات زیادی از جمله آیه 31 آل عمران، آیات 26 و 27 سوره جن، آیه 12 سوره یس، آیات 1 تا چهار سوره الرحمن، آیه 75 سوره نمل و... استفاده برده است. | مؤلف در این بخش از کتاب از آیات زیادی از جمله آیه 31 آل عمران، آیات 26 و 27 سوره جن، آیه 12 سوره یس، آیات 1 تا چهار سوره الرحمن، آیه 75 سوره نمل و... استفاده برده است. | ||
او مقصود از «امام مبین» را در آیه شریفه {{متن قرآن|و كل شيء أحصيناه في إمام مبين|سوره=یس|آیه=12}}، امام علی میداند و برای اثبات مدعای خویش از روایات زیادی بهره میبرد؛ از جمله آنها خطبه غدیریه است که پیامبر میفرمایند: ای گروه مردمان، هیچ علمی نیست مگر آنکه خداوند در من نهاده است و هر علمی را که میدانم و خداوند به من آموخته است، به علی آموختهام و او «امام مبین» است<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>و یا آنجایی که امام | او مقصود از «امام مبین» را در آیه شریفه {{متن قرآن|و كل شيء أحصيناه في إمام مبين|سوره=یس|آیه=12}}، امام علی میداند و برای اثبات مدعای خویش از روایات زیادی بهره میبرد؛ از جمله آنها خطبه غدیریه است که پیامبر میفرمایند: ای گروه مردمان، هیچ علمی نیست مگر آنکه خداوند در من نهاده است و هر علمی را که میدانم و خداوند به من آموخته است، به علی آموختهام و او «امام مبین» است<ref>ر.ک: همان، ص47</ref>و یا آنجایی که [[امام على(ع)]] میفرماید: «منم والله، «امام مبین» که جدا میکنم حق را از باطل و این علم و کمال را از برادرم رسول اکرم(ص) به ارث بردهام»<ref>ر.ک: همان، ص48</ref> | ||
بخش دوم، 28 دسته از روایاتی را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد که بر اثبات علم غیب پیامبر و ائمه(ع) دلالت دارند؛ از آن جمله: علم ائمه(ع) و وقایع آینده و به بلایا و منایا و اسباب حوادث و امراض و به تمام زبانها و نطق حیوانات و... | بخش دوم، 28 دسته از روایاتی را مورد تجزیه و تحلیل قرار میدهد که بر اثبات علم غیب پیامبر و ائمه(ع) دلالت دارند؛ از آن جمله: علم ائمه(ع) و وقایع آینده و به بلایا و منایا و اسباب حوادث و امراض و به تمام زبانها و نطق حیوانات و... |
ویرایش