۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امیرالمؤمنین علی(ع)' به 'امیرالمؤمنین علی(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام علی(ع)' به 'امام على(ع)') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
کتابشناسی اصل اثر نوشته شده و در این نوشتار مطالبی درباره تلخیص ارائه میشود. | کتابشناسی اصل اثر نوشته شده و در این نوشتار مطالبی درباره تلخیص ارائه میشود. | ||
در ابتدای این کتاب، مقدمهای به قلم ابراهیم شیخ ابراهیم محمدحسن نقشبندی دیده میشود. وی در این مقدمه دلیل انتخاب [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] را از بین ده صحابی کتاب ریاض النضره سه عامل دانسته است: 1. درک نویسنده به نسب والای علی(ع)، 2. دیدگاه نیکوی او نسبت به امام | در ابتدای این کتاب، مقدمهای به قلم ابراهیم شیخ ابراهیم محمدحسن نقشبندی دیده میشود. وی در این مقدمه دلیل انتخاب [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] را از بین ده صحابی کتاب ریاض النضره سه عامل دانسته است: 1. درک نویسنده به نسب والای علی(ع)، 2. دیدگاه نیکوی او نسبت به [[امام على(ع)]] مانند امتداد رسالت، عامل جاودانگی اسلام و بالا بردن او از جایگاه بشری است؛ 3. تشویق و دلگرمی برای محبین اهلبیت(ع)<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> | ||
پسازآن مقدمه تحقیقی دیگری نیز به قلم سید عبدالمحسن عبدالله حسینی سراوی ذکر شده است. وی در ابتدای این مقدمه با ذکر داستانی از عمر بن عبدالعزیز افضل مردم در آن زمان را، علی بن حسین(ع) دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص13</ref> وی سپس با ذکر حدیث سفینه و ثقلین، نتیجه تأمل در این دو حدیث و صدها حدیث معتبر در کتاب حاضر را، پی بردن به شأن والای اهلبیت(ع) دانسته که احدی از مؤمنین از آن برخوردار نیست. همچنین او معتقد است، کسی که تقرب به خداوند متعال و نجات از مهلکه دنیا و آخرت را میخواهد، چارهای از تمسک به آنها و حجت قرار دادن گفتار و تبعیت از رفتار آنها ندارد؛ همچنان که به قرآن کریم تمسک میکند و عملش را بر آن تطبیق میدهد و او را حجت بین خود و خدا قرار میدهد<ref>ر.ک: همان، ص14-13</ref> پسازآن به نام و اطلاعات نسخههای موجود و آثاری که در رابطه با [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] نوشته شده اشاره میکند<ref>ر.ک: همان، ص31-20</ref> در ادامه شرح حال ارزشمندی از محب طبری که از نوزده منبع گردآوری شده را به پیشگاه خواننده تقدیم میکند<ref>ر.ک: همان، ص52-32</ref> در آخر نیز شیوه تحقیقی خود در این اثر را اینگونه شرح و توضیح میدهد: | پسازآن مقدمه تحقیقی دیگری نیز به قلم سید عبدالمحسن عبدالله حسینی سراوی ذکر شده است. وی در ابتدای این مقدمه با ذکر داستانی از عمر بن عبدالعزیز افضل مردم در آن زمان را، علی بن حسین(ع) دانسته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص13</ref> وی سپس با ذکر حدیث سفینه و ثقلین، نتیجه تأمل در این دو حدیث و صدها حدیث معتبر در کتاب حاضر را، پی بردن به شأن والای اهلبیت(ع) دانسته که احدی از مؤمنین از آن برخوردار نیست. همچنین او معتقد است، کسی که تقرب به خداوند متعال و نجات از مهلکه دنیا و آخرت را میخواهد، چارهای از تمسک به آنها و حجت قرار دادن گفتار و تبعیت از رفتار آنها ندارد؛ همچنان که به قرآن کریم تمسک میکند و عملش را بر آن تطبیق میدهد و او را حجت بین خود و خدا قرار میدهد<ref>ر.ک: همان، ص14-13</ref> پسازآن به نام و اطلاعات نسخههای موجود و آثاری که در رابطه با [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] نوشته شده اشاره میکند<ref>ر.ک: همان، ص31-20</ref> در ادامه شرح حال ارزشمندی از محب طبری که از نوزده منبع گردآوری شده را به پیشگاه خواننده تقدیم میکند<ref>ر.ک: همان، ص52-32</ref> در آخر نیز شیوه تحقیقی خود در این اثر را اینگونه شرح و توضیح میدهد: |
ویرایش