۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'لالدين') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«محمد بن محمد عبدالله بن عبيدالله بن محمود» از پزشكان هند اسلامى است. از وى اطلاع چندانى نداريم و هر آنچه از او مىدانيم، اطلاعاتى است كه در كتاب تحفه خانى مؤلف به دست ما رسيده است. | «محمد بن محمد عبدالله بن عبيدالله بن محمود» از پزشكان هند اسلامى است. از وى اطلاع چندانى نداريم و هر آنچه از او مىدانيم، اطلاعاتى است كه در كتاب تحفه خانى مؤلف به دست ما رسيده است. | ||
آنچه از مقدمه اين اثر به دست مىآيد، اين است كه مؤلف در سال 902ق به شيراز عزيمت نموده و سالها ملازمت و مصاحبت فيلسوف و حكيم مشهور آن روزگار، علامه | آنچه از مقدمه اين اثر به دست مىآيد، اين است كه مؤلف در سال 902ق به شيراز عزيمت نموده و سالها ملازمت و مصاحبت فيلسوف و حكيم مشهور آن روزگار، علامه جلالالدين دوانى را داشته و از او استفاده نموده است. همچنين در علوم حديث و كلام نيز نزد او تلمذ نموده است. وى همچنين در مقدمه كتاب مىنويسد به مدت سى سال در شيراز اقامت كرده و كتب درسى پزشكى متداول آن روزگار مثل قانون و شرح موجز تأليف ابن نفيس را به مدت دو سال نزد رئيس الاطباء حكيم محمود خوانده است. | ||
ویرایش