۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'لالدين') |
||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
در قصص الخاقانى آمده است كه: ازجمله حكماى برهان آفرين افلاطون قرين، حضرت مولانا عبدالرزاق است كه فى مابين حكما و علماء در دانايى طاق و در فضيلت مشهور آفاق است. جناب معظم اليه لاهيجى الاصل و در فن حكمت دانى از اجله حكماى عصر صاحب قرانى (شاه عباس دوم) است. در علم شعر نيز كه شمهاى از كمالات اوست زبر دست است. از تخلص آن مرتاض در سخنورى فياض است.....<ref>قصص الخاقانى، ج2 ولى قلى بيك شاملوى هر وى به نقل از مفاخر اسلام، ج7، ص23.</ref> | در قصص الخاقانى آمده است كه: ازجمله حكماى برهان آفرين افلاطون قرين، حضرت مولانا عبدالرزاق است كه فى مابين حكما و علماء در دانايى طاق و در فضيلت مشهور آفاق است. جناب معظم اليه لاهيجى الاصل و در فن حكمت دانى از اجله حكماى عصر صاحب قرانى (شاه عباس دوم) است. در علم شعر نيز كه شمهاى از كمالات اوست زبر دست است. از تخلص آن مرتاض در سخنورى فياض است.....<ref>قصص الخاقانى، ج2 ولى قلى بيك شاملوى هر وى به نقل از مفاخر اسلام، ج7، ص23.</ref> | ||
استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد | استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] در باره ايشان چنين مىنويسد: يكى از اساتيد بزرگ فلسفه و حكمت و كلام در دوران اخير فيلسوف علامه و حكيم متأله آخوند ملا عبدالرزاق لاهيجى است كه از اعاظم تلاميذ آخوند [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و از اجله محققان عصر خود در حكمت مشاء و اشراق و يكى از بزرگترين متكلمان در چهار قرن اخير بلكه يكى از محققترين متكلمان در دوره اسلامى مىباشد... در بين محققان بعد از خواجه به جز [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] و [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|مير داماد]] به عقيده نگارنده نظير ندارد ولى همانگونه كه استاد ما آقاى ميرزا ابوالحسن رفيعى قزوينى فرموده است: مقامات و مراتب علمى و قدر اين فيلسوف مخفى مانده است.<ref>منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران، ج1، ص272.</ref> | ||
==آيا آن حكيم صوفى مشرب بود== | ==آيا آن حكيم صوفى مشرب بود== | ||
خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
#:آیتالله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] در مورد جايگاه اين كتاب مىگويد: صاحب شوارق تقريبا مهمترين كتاب كلامى شيعه را تأليف كرد.<ref>كلام جديد در گذر انديشهها، ص22.</ref> | #:آیتالله [[جوادی آملی، عبدالله|جوادى آملى]] در مورد جايگاه اين كتاب مىگويد: صاحب شوارق تقريبا مهمترين كتاب كلامى شيعه را تأليف كرد.<ref>كلام جديد در گذر انديشهها، ص22.</ref> | ||
#سرمايه ايمان: گزيدهاى از گوهر مراد و حاوى تمام ابواب اعتقادات است. | #سرمايه ايمان: گزيدهاى از گوهر مراد و حاوى تمام ابواب اعتقادات است. | ||
#حاشيه بر شرح اشارات: متن آن تأليف [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و شرح آن از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] است استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد | #حاشيه بر شرح اشارات: متن آن تأليف [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] و شرح آن از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير طوسى]] است استاد [[آشتیانی، جلالالدین|سيد جلالالدين آشتيانى]] اين تأليف را حاكى از عظمت مقام علمى مؤلف آن مىداند. | ||
#حواشى بر تعليقات حكيم خفرى بر الهيات شرح تجريد. | #حواشى بر تعليقات حكيم خفرى بر الهيات شرح تجريد. | ||
#الكلمات الطيبه: در داورى ميان [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|مير داماد]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] نسبت به موضوع اصالت ماهيت و وجود. | #الكلمات الطيبه: در داورى ميان [[میرداماد، محمد باقر بن محمد|مير داماد]] و [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] نسبت به موضوع اصالت ماهيت و وجود. |
ویرایش