۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
جز (جایگزینی متن - ']]]]' به ']]') |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
#«كتاب خطبة واصل بن عطاء»، مشتمل بر ذكر خطبه ابوحذيفه واصل بن عطاء معتزلى است. در ابتداى آن، شرح حالى از واصل آمده است. خطبه واصل بدين جهت اهميت دارد كه ارتجالاً اين خطبه را بدون اينكه از حرف «راء» كه بيشترين استعمال را در زبان عرب دارد، خوانده است، البته در تاريخ، خطبههاى ديگرى كه از حروف معينى خالى است، ثبت شده است، اما بهصورت ارتجالى نبوده است. | #«كتاب خطبة واصل بن عطاء»، مشتمل بر ذكر خطبه ابوحذيفه واصل بن عطاء معتزلى است. در ابتداى آن، شرح حالى از واصل آمده است. خطبه واصل بدين جهت اهميت دارد كه ارتجالاً اين خطبه را بدون اينكه از حرف «راء» كه بيشترين استعمال را در زبان عرب دارد، خوانده است، البته در تاريخ، خطبههاى ديگرى كه از حروف معينى خالى است، ثبت شده است، اما بهصورت ارتجالى نبوده است. | ||
#«كتاب ابيات الاستشهاد»، نوشته ابوالحسن احمد بن فارس بن زكرياى رازى است. وى، از لغتشناسان مشهور و صاحب كتاب ارزشمند«مقاييس اللغة» است. همانگونه كه از نام كتاب برمىآيد، موضوع آن، ابياتى است كه بهصورت تمثيل به كار مىرود. شيوه نگارش بدين صورت است كه ابتدا جايگاه استفاده از اين امثال و سپس ابيات، ذكر شده است. ابن فارس، عنايت خاصى به امثال داشته و در اين زمينه كتاب ديگرى با نام «امثال الأسجاع» نيز نوشته است. | #«كتاب ابيات الاستشهاد»، نوشته ابوالحسن احمد بن فارس بن زكرياى رازى است. وى، از لغتشناسان مشهور و صاحب كتاب ارزشمند«مقاييس اللغة» است. همانگونه كه از نام كتاب برمىآيد، موضوع آن، ابياتى است كه بهصورت تمثيل به كار مىرود. شيوه نگارش بدين صورت است كه ابتدا جايگاه استفاده از اين امثال و سپس ابيات، ذكر شده است. ابن فارس، عنايت خاصى به امثال داشته و در اين زمينه كتاب ديگرى با نام «امثال الأسجاع» نيز نوشته است. | ||
#رسالة فى أعجاز ابيات تغنى فى التمثيل عن صدورها»، نوشته ابوالعباس [[مبرد، محمد بن یزید|[[مبرد، محمد بن یزید|محمد بن يزيد مبرّد | #رسالة فى أعجاز ابيات تغنى فى التمثيل عن صدورها»، نوشته ابوالعباس [[مبرد، محمد بن یزید|[[مبرد، محمد بن یزید|محمد بن يزيد مبرّد]] (210 - 285ق)، صاحب كتاب مشهور «الكامل» است. موضوع اين كتاب نيز مانند كتاب پيشين امثال شعرى است، اما اين دو در شيوه نگارش متفاوتند. در اين اثر تنها نام شاعر و مثل شعرى ذكر شده است و محل كاربرد آن نيامده است. سراينده برخى از امثال نيز مشخص نيست. مؤلف، تنها مصرعهاى دوم ابياتى را كه در تمثيل به كار مىرود ذكر كرده و مصحح، در پاورقى مصرعهاى اول را آورده است. | ||
#«كتاب العصا»، تأليف ابوالمظفر أسامة بن منقذ(488 - 584ق) است. او، در مقدمه كتاب، سبب نگارش و نامگذارى كتابش را اين قصه مىداند كه پدرش، از ابويوسف قزوينى نقل كرده كه وى، كتابى با نام «العصا» از مؤلفى نامعلوم را به يكى از ملازمانش داده و در باب ارزشمندى كتاب چنين گفته است: «نياز تو به بيشتر از آنچه در دست توست، نخواهد افتاد». او، سالها در طلب آن كتاب تلاش مىكند و زمانى كه از يافتنش نااميد مىشود، دست به تدوين كتابى با همان نام مىزند. | #«كتاب العصا»، تأليف ابوالمظفر أسامة بن منقذ(488 - 584ق) است. او، در مقدمه كتاب، سبب نگارش و نامگذارى كتابش را اين قصه مىداند كه پدرش، از ابويوسف قزوينى نقل كرده كه وى، كتابى با نام «العصا» از مؤلفى نامعلوم را به يكى از ملازمانش داده و در باب ارزشمندى كتاب چنين گفته است: «نياز تو به بيشتر از آنچه در دست توست، نخواهد افتاد». او، سالها در طلب آن كتاب تلاش مىكند و زمانى كه از يافتنش نااميد مىشود، دست به تدوين كتابى با همان نام مىزند. | ||
#:ظاهراً كتابى كه اسامه به دنبال آن بوده، «كتاب العصا»، نوشته [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] بوده و او تصور مىكرده كه كتاب ديگرى است. او، بسيارى از مطالب را از اين كتاب گرفته و مطالب ديگرى از اخبار صالحين و زهاد و همچنين اخبار فرنگ و اخلاق و سياست آنها و اتفاقات زمانش را بر آن افزوده است. | #:ظاهراً كتابى كه اسامه به دنبال آن بوده، «كتاب العصا»، نوشته [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] بوده و او تصور مىكرده كه كتاب ديگرى است. او، بسيارى از مطالب را از اين كتاب گرفته و مطالب ديگرى از اخبار صالحين و زهاد و همچنين اخبار فرنگ و اخلاق و سياست آنها و اتفاقات زمانش را بر آن افزوده است. |
ویرایش