۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن براج' به 'ابن براج ') |
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
متون فقهى شيعه مراحل و دورانهاى متفاوتى را گذرانده است كه هر كدام از اين مراحل ويژگىها و خصوصيات مربوط به خود را داشته است. | متون فقهى شيعه مراحل و دورانهاى متفاوتى را گذرانده است كه هر كدام از اين مراحل ويژگىها و خصوصيات مربوط به خود را داشته است. | ||
اگر چه فقه استدلالى شيعه در ابتدا به پيروى از فقه تفريعى اهل سنت تدوين گرديد اما بزودى راه استقلال خود را يافته و فقهاى بزرگى همچون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] «قده»، محقق حلّى، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] ، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] آن را گسترش و ادامه دادند. | اگر چه فقه استدلالى شيعه در ابتدا به پيروى از فقه تفريعى اهل سنت تدوين گرديد اما بزودى راه استقلال خود را يافته و فقهاى بزرگى همچون [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] «قده»، محقق حلّى، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]، و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] آن را گسترش و ادامه دادند. | ||
اين حركت را مىتوان به طور كلى در دو مرحله بررسى نمود: | اين حركت را مىتوان به طور كلى در دو مرحله بررسى نمود: | ||
خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
استقراء تام و بيان نظريات اكثر بزرگان قبل از مؤلف از ديگر ويژگىهاى كتاب مىباشد. | استقراء تام و بيان نظريات اكثر بزرگان قبل از مؤلف از ديگر ويژگىهاى كتاب مىباشد. | ||
وى در اين كتاب نظريات ابن ابى عقيل، ابن جنيد، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]] ، [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]] ، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، ابوالصلاح حلبى، راوندى، يحيى بن سعيد حلّى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] را مطرح و بررسى نموده است. | وى در اين كتاب نظريات ابن ابى عقيل، ابن جنيد، [[شيخ صدوق]]، [[شيخ مفيد]]، [[علمالهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[ابن براج، عبدالعزیز بن نحریر|ابن براج]]، [[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، ابوالصلاح حلبى، راوندى، يحيى بن سعيد حلّى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] را مطرح و بررسى نموده است. | ||
متن روان و بيان رسا و دورى از پيچيدگى مطالب در عين اختصار و ايجاز از ديگر خصوصيات نوشتههاى اين يگانۀ دوران است. | متن روان و بيان رسا و دورى از پيچيدگى مطالب در عين اختصار و ايجاز از ديگر خصوصيات نوشتههاى اين يگانۀ دوران است. |
ویرایش