۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن شحنه، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين'
جز (جایگزینی متن - 'محب الدين' به 'محب‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«ابوالفضل | «ابوالفضل محب الدين محمد بن محمد بن محمود» (12 رجب 804 -16 محرم 890ق)، مورخ، محدّث، قاضى، فقيه و اصولى است كه براى رفع اشتباه با لقب پدرش، گاه او را ابن شحنه صغير خوانده‌اند. | ||
وى در حلب به دنيا آمد، در آنجا رشد يافت و از | وى در حلب به دنيا آمد، در آنجا رشد يافت و از شمس الدين غزى قرآن آموخت و پيش از پايان 10 سالگى همراه پدر به مصر رفت. قرائت را به هنگام گذر از دمشق نزد شهاب الدين بابى و نيز از بردينى در قاهره آموخت و نزد ابن تاج و عبدالله شريفى به نوشتن حديث مشغول شد، آنگاه به حلب بازگشت و به تكميل آموزش قرآن نزد علاء الدين كلزى پرداخت. سپس به حفظ کتابهاى مختصر در علوم مختلف روى آورد و برخى از آنها را بر عمويش ابوالبشرى، عز الدين حاضرى و بدر بن سلامه عرضه داشت. | ||
وى به هنگام ورود [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى به آمِد از محضرش بهره گرفت. در 828ق موفق به كسب اجازه از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، برهان بن مرحل، | وى به هنگام ورود [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانى به آمِد از محضرش بهره گرفت. در 828ق موفق به كسب اجازه از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]]، برهان بن مرحل، شهاب الدين واسطى و شهاب الدين معروف به شاب التائب شد. همچنين به استماع حديث از افرادى چون ابوجعفر بن عجمى، ابن سفاح، ست العرب دختر ابراهيم بن ابى جراده در حلب و ابن خطيب الدهشه در حماة پرداخت. در 834ق دوباره به قاهره رفت و به ديدار [[مقریزی، احمد بن علی|تقى الدين مقريزى]] و [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] شتافت و پيش از آن در دمشق از علاء الدين بن سلام بهره جست. ولع شديد وى براى دست يافتن به مقامات گوناگون ديوانى و قضايى، حوادث گوناگون و فراز و نشيبهاى بسيارى را در زندگى وى پديد آورد. چنين مى‌نمايد كه وى براى رسيدن به مناصب مختلف از هيچ اقدامى چون بذل اموال، دسيسه و توطئه و اعمال نفوذ وابستگانش روى‌گردان نبود. | ||
اولين وظيفه‌اى كه بر عهده وى نهاده شد، تدريس در مدارس اشتقتمريه، حردكيه، حلاويه و شاذبختيه، با مشاركت برادرش عبداللطيف، و در زمان حيات پدر بود. پس از آن در 20 سالگى در تدريس اشتقتمريه استقلال يافت و با ورود المؤيد به حلب به سمت قضاى لشكر گمارده شد. سپس تدريس در شاذبختيه و در 836ق از جانب ملك سلطان الاشرف برسباى قضاى حنيفه را در حلب برعهده گرفت. | اولين وظيفه‌اى كه بر عهده وى نهاده شد، تدريس در مدارس اشتقتمريه، حردكيه، حلاويه و شاذبختيه، با مشاركت برادرش عبداللطيف، و در زمان حيات پدر بود. پس از آن در 20 سالگى در تدريس اشتقتمريه استقلال يافت و با ورود المؤيد به حلب به سمت قضاى لشكر گمارده شد. سپس تدريس در شاذبختيه و در 836ق از جانب ملك سلطان الاشرف برسباى قضاى حنيفه را در حلب برعهده گرفت. | ||