پرش به محتوا

الحق المبين في تحقيق كيفية التفقه فی‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين')
خط ۴۱: خط ۴۱:




'''الحق المبين فى كيفيت التفقه فى‌الدين''' رساله‌اى است مختصر از [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] 1091ق كه به زبان عربى نوشته شده است. فيض اين رساله را در زمينه‌ى كيفيت فراگيرى دين، در يك مقدمه، مقصد و خاتمه به سال 1068 به نگارش درآورده است.
'''الحق المبين فى كيفيت التفقه فى‌ الدين''' رساله‌اى است مختصر از [[فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی|ملا محسن فيض كاشانى]] 1091ق كه به زبان عربى نوشته شده است. فيض اين رساله را در زمينه‌ى كيفيت فراگيرى دين، در يك مقدمه، مقصد و خاتمه به سال 1068 به نگارش درآورده است.


== ساختار كتاب ==
== ساختار كتاب ==
خط ۵۱: خط ۵۱:




فيض در فهرست خودنوشت دوم درباره‌ى اين رساله مى‌نويسد: «والحقّ المبين فى بيان كيفيّة التفقّه فى‌الدين بخلاف ما عليه جمهور المتأخّرين».
فيض در فهرست خودنوشت دوم درباره‌ى اين رساله مى‌نويسد: «والحقّ المبين فى بيان كيفيّة التفقّه فى‌ الدين بخلاف ما عليه جمهور المتأخّرين».


[[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]] در معرفى اين رساله كه به ضميمه كتاب «الأصول الأصيلة» تصحيح و به چاپ رسانده است، آورده است كه مهمّات اين رساله نفيس، به عينه در اوايل كتاب «حقائق» فيض آمده است. به‌طورى كه مى‌توان گفت، آنچه از اين كتاب در «حقائق» آمده، نسخه ديگرى از همين رساله است. هر چند در رساله، موارد مفيدى نيز اضافه شده؛ از جمله خاتمه و عبارات كوتاهى كه در اثناء مقدمه و مقصد درج شده است. مصنف در اواخر رساله صريحاً به ملاقات خود با [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|مولى محمد امين استرآبادى]] در مكه اشاره كرده و اقرار به اين دارد كه عالم مذكور در اين «سبيل هدايت» بر او پيشى گرفته و اين باب را بر وى گشوده است.
[[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]] در معرفى اين رساله كه به ضميمه كتاب «الأصول الأصيلة» تصحيح و به چاپ رسانده است، آورده است كه مهمّات اين رساله نفيس، به عينه در اوايل كتاب «حقائق» فيض آمده است. به‌طورى كه مى‌توان گفت، آنچه از اين كتاب در «حقائق» آمده، نسخه ديگرى از همين رساله است. هر چند در رساله، موارد مفيدى نيز اضافه شده؛ از جمله خاتمه و عبارات كوتاهى كه در اثناء مقدمه و مقصد درج شده است. مصنف در اواخر رساله صريحاً به ملاقات خود با [[استرآبادی، محمدامین بن محمدشریف|مولى محمد امين استرآبادى]] در مكه اشاره كرده و اقرار به اين دارد كه عالم مذكور در اين «سبيل هدايت» بر او پيشى گرفته و اين باب را بر وى گشوده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش