پرش به محتوا

الكافية (في علم النحو) و الشافية (في علمي التصريف و الخط): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به '‌الدين')
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين')
خط ۶۰: خط ۶۰:
نكته‌اى كه بايد بر آن تاكيد شود، اين است كه خود ابن حاجب هم با ديگر آثار علمى خود، بر قوام اين اثر افزوده است؛ زيرا وى با آگاهى از امعان نظر علما نسبت به كتابش، اولا كافيه را شرح نموده و ثانيا به نظم درآورده و در آخر هم بر اين نظم، شرح ديگرى زده است ....<ref>همان</ref>
نكته‌اى كه بايد بر آن تاكيد شود، اين است كه خود ابن حاجب هم با ديگر آثار علمى خود، بر قوام اين اثر افزوده است؛ زيرا وى با آگاهى از امعان نظر علما نسبت به كتابش، اولا كافيه را شرح نموده و ثانيا به نظم درآورده و در آخر هم بر اين نظم، شرح ديگرى زده است ....<ref>همان</ref>


شرح نقدى تحليلى مرحوم رضى‌الدين استرآبادى (متوفاى 686ق) بر دو كتاب كافيه و شافيه، حقا بسان نقطه عطفى در علم نحو و صرف در دوره ژرف‌نگرى محسوب مى‌شود و بر اهميت اين دو اثر افزوده است. نكاتى از اين دست، بيانگر اين نكته مى‌باشد كه جايگاه الكافيه، درخور تامل بوده و از رتبه علمى بالايى برخوردار است ....<ref>همان</ref>
شرح نقدى تحليلى مرحوم رضى‌ الدين استرآبادى (متوفاى 686ق) بر دو كتاب كافيه و شافيه، حقا بسان نقطه عطفى در علم نحو و صرف در دوره ژرف‌نگرى محسوب مى‌شود و بر اهميت اين دو اثر افزوده است. نكاتى از اين دست، بيانگر اين نكته مى‌باشد كه جايگاه الكافيه، درخور تامل بوده و از رتبه علمى بالايى برخوردار است ....<ref>همان</ref>


الكافيه و شروح آن، بارها به‌عنوان كتاب درسى زينت‌بخش محافل علمى بوده است ....<ref>احمدى، آصفه و... ص 104</ref>
الكافيه و شروح آن، بارها به‌عنوان كتاب درسى زينت‌بخش محافل علمى بوده است ....<ref>احمدى، آصفه و... ص 104</ref>
خط ۸۴: خط ۸۴:
1. شرح خود مؤلف كه نسخ خطى آن در بعضى كتابخانه‌هاى دنيا موجود است. اين كتاب يك بار نيز در استانبول به چاپ رسيد.
1. شرح خود مؤلف كه نسخ خطى آن در بعضى كتابخانه‌هاى دنيا موجود است. اين كتاب يك بار نيز در استانبول به چاپ رسيد.


2. شرح رضى‌الدين استرآبادى كه در 683ق / 1284م، انجام يافت و ظاهرا بهترين شرح است. اين شرح در تهران، بولاق، استانبول و قاهره به چاپ رسيده است.
2. شرح رضى‌ الدين استرآبادى كه در 683ق / 1284م، انجام يافت و ظاهرا بهترين شرح است. اين شرح در تهران، بولاق، استانبول و قاهره به چاپ رسيده است.


3. شرح ابن جماعه كه در 1408ق / 1987م، در قاهره به كوشش محمد عبدالنبى عبدالمجيد چاپ و منتشر شده است.
3. شرح ابن جماعه كه در 1408ق / 1987م، در قاهره به كوشش محمد عبدالنبى عبدالمجيد چاپ و منتشر شده است.


4. شرح عبدالرحمن جامى 898ق / 1493م كه براى پسرش ضياء‌الدين نوشته و نام آن را «الفوائد الضيائية» نهاده است. اين شرح كه بارها به چاپ رسيده، به شرح جامى مشهور است.
4. شرح عبدالرحمن جامى 898ق / 1493م كه براى پسرش ضياء‌ الدين نوشته و نام آن را «الفوائد الضيائية» نهاده است. اين شرح كه بارها به چاپ رسيده، به شرح جامى مشهور است.


5. شرح بدر‌الدين بن مالك، 686ق / 1287م.
5. شرح بدر‌ الدين بن مالك، 686ق / 1287م.


6. شرح [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير‌الدين طوسى]]، 672ق / 1372م.
6. شرح [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير‌ الدين طوسى]]، 672ق / 1372م.


از شروح فارسى الكافيه نيز مى‌توان موارد زير را نام برد:
از شروح فارسى الكافيه نيز مى‌توان موارد زير را نام برد:


1. حل تركيب كافيه، تأليف برهان‌الدين بن شهاب‌الدين عبداللّه جانى، لكهنو، 1884م.
1. حل تركيب كافيه، تأليف برهان‌ الدين بن شهاب‌ الدين عبداللّه جانى، لكهنو، 1884م.


2. لامع الغموض، نگارش ابن عبدالنبى بن على‌احمد نگرى، هند، 1881م و كانپور 1896م.
2. لامع الغموض، نگارش ابن عبدالنبى بن على‌احمد نگرى، هند، 1881م و كانپور 1896م.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش