۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
'''محمد بن شيخ على بن عبدالوهاب بن پيله فقيه اشكورى ديلمى''' ملقّب به '''قطب الدّين'''، '''شيخ الاسلام''' و ''' | '''محمد بن شيخ على بن عبدالوهاب بن پيله فقيه اشكورى ديلمى''' ملقّب به '''قطب الدّين'''، '''شيخ الاسلام''' و '''بهاء الدين'''، از مشاهير حكما و عارفان اسلامى سده يازدهم قمرى بهشمار مىآيد. | ||
وى از شاگردان برجسته مير[[میرداماد، محمدباقر بن محمد|محمدباقر داماد]] و همعصر با حكيمان و عالمان بزرگى چون: فياض لاهيجى، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]]، ملا محمّد تقى مجلسى و [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]] بوده و عالمى جليل، فاضل، عامل، متأله و متبحر در علوم است. | وى از شاگردان برجسته مير[[میرداماد، محمدباقر بن محمد|محمدباقر داماد]] و همعصر با حكيمان و عالمان بزرگى چون: فياض لاهيجى، [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]]، ملا محمّد تقى مجلسى و [[حر عاملی، محمد بن حسن|شيخ حرّ عاملى]] بوده و عالمى جليل، فاضل، عامل، متأله و متبحر در علوم است. | ||
برخى معتقداند از آنجا كه او در ابتدا، مذاق فلسفى و عرفانى و به آثار تعقّلى، توجه داشته است، در برخى از تأليفات خود، لقب «قطب الدّين» را براى خودش انتخاب نموده ولى در اواخر عمر، چون مذاق اخبارى و تعبدى به خود گرفته بود، «لقب | برخى معتقداند از آنجا كه او در ابتدا، مذاق فلسفى و عرفانى و به آثار تعقّلى، توجه داشته است، در برخى از تأليفات خود، لقب «قطب الدّين» را براى خودش انتخاب نموده ولى در اواخر عمر، چون مذاق اخبارى و تعبدى به خود گرفته بود، «لقب بهاء الدين» را در تفسير براى خود برگزيده است. | ||
او در حدود 1010ق در لاهيجان، در محلهاى مشهور به «ميدان»، ديده به جهان گشوده و در خاندان علم، فضيلت و سيادت، رشد و نمو كرده است. | او در حدود 1010ق در لاهيجان، در محلهاى مشهور به «ميدان»، ديده به جهان گشوده و در خاندان علم، فضيلت و سيادت، رشد و نمو كرده است. |
ویرایش