پرش به محتوا

تنزيه الأنبياء: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'اميرالمؤمنين(ع)' به 'اميرالمؤمنين(ع) ')
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
خط ۴۵: خط ۴۵:




'''تنزيه الأنبياء(ع)''' به زبان عربى، نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و در موضوع عصمت انبيا و امامان (ع)، از گناهان كبيره و صغيره و خطا و سهو و نسيان است.
'''تنزيه الأنبياء(ع)''' به زبان عربى، نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] و در موضوع عصمت انبيا و امامان(ع)، از گناهان كبيره و صغيره و خطا و سهو و نسيان است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۷۲: خط ۷۲:
#تنزيه موسى(ع): شبهاتى كه مؤلف، حضرت موسى(ع) را از آنها تنزيه مى‌كند، عبارتند از: قتل بى‌جا، اسناد گمراهى به يكى از پيروانش، اسناد گمراهى به خودش، ترس موسى، فرمان به كفر و جادو، اسناد گمراه كردن به خدا، خواهش ديدار حق تعالى، توبيخ برادر، فراموشى و نمايان شدن عورت آن حضرت.
#تنزيه موسى(ع): شبهاتى كه مؤلف، حضرت موسى(ع) را از آنها تنزيه مى‌كند، عبارتند از: قتل بى‌جا، اسناد گمراهى به يكى از پيروانش، اسناد گمراهى به خودش، ترس موسى، فرمان به كفر و جادو، اسناد گمراه كردن به خدا، خواهش ديدار حق تعالى، توبيخ برادر، فراموشى و نمايان شدن عورت آن حضرت.
#تنزيه داود(ع): مؤلف، حضرت داود(ع) را از اينكه با زن اوريا ازدواج كرده است تنزيه مى‌كند و اين قصه را جعلى مى‌داند.
#تنزيه داود(ع): مؤلف، حضرت داود(ع) را از اينكه با زن اوريا ازدواج كرده است تنزيه مى‌كند و اين قصه را جعلى مى‌داند.
#تنزيه سليمان (ع): شبهاتى كه مؤلف، از حضرت سليمان رفع مى‌كند، عبارتند از: علت ابتلاى آن حضرت، آزمندى ايشان و نافرمانى آن حضرت.
#تنزيه سليمان(ع): شبهاتى كه مؤلف، از حضرت سليمان رفع مى‌كند، عبارتند از: علت ابتلاى آن حضرت، آزمندى ايشان و نافرمانى آن حضرت.
#تنزيه يونس(ع): مؤلف، حضرت يونس را از ظالم بودن تنزيه كرده است.
#تنزيه يونس(ع): مؤلف، حضرت يونس را از ظالم بودن تنزيه كرده است.
#تنزيه عيسى(ع): مؤلف، ادعاى الوهيت توسط آن حضرت را مورد انكار قرار داده و آن حضرت را از اين امر تنزيه مى‌كند.
#تنزيه عيسى(ع): مؤلف، ادعاى الوهيت توسط آن حضرت را مورد انكار قرار داده و آن حضرت را از اين امر تنزيه مى‌كند.
خط ۷۹: خط ۷۹:
در قسمت دوم، پنج تن از ائمه اثنى عشر را از امور ناپسند و ناهنجارى كه به آنها نسبت داده شده، تنزيه مى‌كند به اين شرح:
در قسمت دوم، پنج تن از ائمه اثنى عشر را از امور ناپسند و ناهنجارى كه به آنها نسبت داده شده، تنزيه مى‌كند به اين شرح:


#تنزيه اميرالمؤمنين (ع): مؤلف، شبهاتى را كه از محضر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] رفع مى‌كند، عبارتند از: عدم درگيرى آن حضرت با غاصبان خلافت، بيعت با غاصبان، حضور در مجلس آنها، نماز خواندن پشت سر آنها، قبول بخشش آنها، ازدواج آن حضرت با مادر حنفيه با اينكه اسير بود، عضويت در شورا، عدم فتوا به مذهب تشيع، حكميت، كشتن خوارج، سوگند دادن راويان، قتال با اصحاب جمل و حرام شمردن غنيمت از آنها، فتواهاى منحصر به فرد و اينكه آن حضرت در زمان حيات حضرت زهرا(س)، از دختر ابوجهل خواستگارى كرده است.
#تنزيه اميرالمؤمنين(ع): مؤلف، شبهاتى را كه از محضر [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] رفع مى‌كند، عبارتند از: عدم درگيرى آن حضرت با غاصبان خلافت، بيعت با غاصبان، حضور در مجلس آنها، نماز خواندن پشت سر آنها، قبول بخشش آنها، ازدواج آن حضرت با مادر حنفيه با اينكه اسير بود، عضويت در شورا، عدم فتوا به مذهب تشيع، حكميت، كشتن خوارج، سوگند دادن راويان، قتال با اصحاب جمل و حرام شمردن غنيمت از آنها، فتواهاى منحصر به فرد و اينكه آن حضرت در زمان حيات حضرت زهرا(س)، از دختر ابوجهل خواستگارى كرده است.
#تنزيه امام حسن (ع): مؤلف، ساحت آن حضرت را از ايراداتى كه به خاطر صلح با معاويه بر وى وارد شده است، تنزيه مى‌كند.
#تنزيه امام حسن(ع): مؤلف، ساحت آن حضرت را از ايراداتى كه به خاطر صلح با معاويه بر وى وارد شده است، تنزيه مى‌كند.
#تنزيه امام حسين (ع): مؤلف، اين شبهه را كه امام حسين با اينكه علم به كشته شدن در كربلا داشت، چرا به كوفه حركت كرد، مورد نقادى قرار مى‌دهد.
#تنزيه امام حسين(ع): مؤلف، اين شبهه را كه امام حسين با اينكه علم به كشته شدن در كربلا داشت، چرا به كوفه حركت كرد، مورد نقادى قرار مى‌دهد.
#تنزيه امام رضا (ع): شبهه‌اى كه مؤلف، آن را در مورد امام رضا پاسخ مى‌دهد، قبول ولى‌عهدى مأمون مى‌باشد.
#تنزيه امام رضا(ع): شبهه‌اى كه مؤلف، آن را در مورد امام رضا پاسخ مى‌دهد، قبول ولى‌عهدى مأمون مى‌باشد.
#تنزيه حجة بن الحسن العسكرى(عج): شبهاتى كه در مورد آن حضرت شده و مؤلف، به آنها جواب داده، عبارتند از: غيبت آن حضرت، مصلحت وجود آن حضرت و مخفى بودن از دوست و دشمن.
#تنزيه حجة بن الحسن العسكرى(عج): شبهاتى كه در مورد آن حضرت شده و مؤلف، به آنها جواب داده، عبارتند از: غيبت آن حضرت، مصلحت وجود آن حضرت و مخفى بودن از دوست و دشمن.


۶۱٬۱۸۹

ویرایش