۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: مقرر' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۴۴۴: | خط ۴۴۴: | ||
اين پديده، همان پديده عزادارى و سوگوارى و اجراى مراسم اشك و ندبه بر شهيدان كربلا بود كه از همان آغاز پيدايش، خود را به عنوان سلاحى برنده و وسيله و ابزارى مؤثر و قاطع براى ايستادگى در برابر ظلم و زور و جور و ستم بنى اميه نشان داد. و پس از آن نيز در طول تاريخ حكومت جباران و ستمگران همواره مورد استفاده قرار گرفت و هميشه هم تأثيرى قاطع و سازنده داشت. بى جهت نيست كه رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران، امام راحل و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، بارها و بارها در سخنان گرم و گرمىبخش و تكان دهنده خود تأكيد و تكرار مىكردند: «اين مراسم عزادارى حسينى را سبك نگيريد. مراسم عاشورا و گريه بر شهيدان كربلا را به طور جدى و پيگير انجام دهيد، در اين گونه مراسم، گريه كنيد و اشك بريزيد كه ما شيعيان هر چه داريم از بركت همين اشكها و گريهها داريم...» | اين پديده، همان پديده عزادارى و سوگوارى و اجراى مراسم اشك و ندبه بر شهيدان كربلا بود كه از همان آغاز پيدايش، خود را به عنوان سلاحى برنده و وسيله و ابزارى مؤثر و قاطع براى ايستادگى در برابر ظلم و زور و جور و ستم بنى اميه نشان داد. و پس از آن نيز در طول تاريخ حكومت جباران و ستمگران همواره مورد استفاده قرار گرفت و هميشه هم تأثيرى قاطع و سازنده داشت. بى جهت نيست كه رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران، امام راحل و بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، بارها و بارها در سخنان گرم و گرمىبخش و تكان دهنده خود تأكيد و تكرار مىكردند: «اين مراسم عزادارى حسينى را سبك نگيريد. مراسم عاشورا و گريه بر شهيدان كربلا را به طور جدى و پيگير انجام دهيد، در اين گونه مراسم، گريه كنيد و اشك بريزيد كه ما شيعيان هر چه داريم از بركت همين اشكها و گريهها داريم...» | ||
بلى، اين پديده شگرف در تاريخ تشيع، از همان نخستين سالهاى پس از واقعه عاشورا با دعاهاى شگرف و شورانگيز حضرت [[علی بن حسین (ع)، امام چهارم|امام سجاد]] (ع)آغاز شد. آن دعاها كه هر كدام ابعاد و زواياى گوناگون دارد و براى هر يك مىتوان هزاران تفسير علمى و دقيق به عمل آورد، در يك بعد از ابعاد هزاران گونهاش نيز به همين پديده مىپرداخت. | بلى، اين پديده شگرف در تاريخ تشيع، از همان نخستين سالهاى پس از واقعه عاشورا با دعاهاى شگرف و شورانگيز حضرت [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع)آغاز شد. آن دعاها كه هر كدام ابعاد و زواياى گوناگون دارد و براى هر يك مىتوان هزاران تفسير علمى و دقيق به عمل آورد، در يك بعد از ابعاد هزاران گونهاش نيز به همين پديده مىپرداخت. | ||
به ديگر سخن، يك بعد از ابعاد مختلف آن دعاها، ياد ذكر مصايب و رنجهايى بود كه بر خاندان عصمت و طهارت و سلاله امامت رفته بود و مىخواست كه آن همه رنج و اندوه و ملال را كه بر آن خاندان پاك رفته است، زنده و جاويد نگه دارد و از فراموش شدن آن جلوگيرى كند و درخت خشم و خروش و كينه و نفرت نسبت به ظلم و زور و كفر و بى دينى را سر سبز و با طراوت نگه دارد. | به ديگر سخن، يك بعد از ابعاد مختلف آن دعاها، ياد ذكر مصايب و رنجهايى بود كه بر خاندان عصمت و طهارت و سلاله امامت رفته بود و مىخواست كه آن همه رنج و اندوه و ملال را كه بر آن خاندان پاك رفته است، زنده و جاويد نگه دارد و از فراموش شدن آن جلوگيرى كند و درخت خشم و خروش و كينه و نفرت نسبت به ظلم و زور و كفر و بى دينى را سر سبز و با طراوت نگه دارد. |
ویرایش