۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
طبقات مفسران شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'ينعليهالسلام' به 'ينعليهالسلام') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
قرن حاضر ادامه داده است.اين كتاب تقريبا به صورت جامع و كامل و به‌ترتيب قرون به معرفى مفسران شيعه و تفاسير آنان پرداخته است و در واقع نشانگر تلاش و توجه عالمان شيعى در طول قرون و اعصار به معارف قرآنى مى‌باشد. | قرن حاضر ادامه داده است.اين كتاب تقريبا به صورت جامع و كامل و به‌ترتيب قرون به معرفى مفسران شيعه و تفاسير آنان پرداخته است و در واقع نشانگر تلاش و توجه عالمان شيعى در طول قرون و اعصار به معارف قرآنى مى‌باشد. | ||
در اين اثر ارزشمند شرح‌حال دو هزار تن از مفسران شيعه آمده است. نويسنده از مطالعه كتاب ارزشمند«تفسير و تفاسير جديد» تأليف آقاى | در اين اثر ارزشمند شرح‌حال دو هزار تن از مفسران شيعه آمده است. نويسنده از مطالعه كتاب ارزشمند«تفسير و تفاسير جديد» تأليف آقاى بهاءالدين خرمشاهى را كه در زمينۀ تفاسير قرآن مجيد در عصر حاضر مى‌باشد به عنوان انگيزه نگارش اين اثر ياد مى‌كند بدين هدف كه با نگارش آن حلقۀ اتصال بين تفاسير گذشته و حال ايجاد شود. | ||
مؤلف ابتدا به بيان نقش قرآن در اصلاح جوامع بشرى پرداخته و معارضات صورت گرفته با قرآن را يادآور مى‌شود.پس از آن احاديثى از معصومان عليهم‌السلام دربارۀ قرآن كريم مطرح و از نخستين مفسر قرآن كه شخص پيامبر اكرم(ص)باشد نام برده مى‌شود. | مؤلف ابتدا به بيان نقش قرآن در اصلاح جوامع بشرى پرداخته و معارضات صورت گرفته با قرآن را يادآور مى‌شود.پس از آن احاديثى از معصومان عليهم‌السلام دربارۀ قرآن كريم مطرح و از نخستين مفسر قرآن كه شخص پيامبر اكرم(ص)باشد نام برده مى‌شود. | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرك مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد. | در آغاز ورود به موضوع اصلى نويسنده با اشاره به اينكه پيشوايان معصوم شيعه خود در قلّۀ هرم و سرچشمۀ تفسير و مفسران قرار دارند نه در عرض و هم‌سطح ديگر مفسران و تقاريرشان نمى‌تواند مورد مقايسه و سنجش با ديگر آراء و نظرات معمولى قرار گيرد از اين‌رو به عنوان تيمن و تبرك مواردى از تفاسير قرآنى آن بزرگواران را بازگو مى‌كند و براى هريك از ايشان فصلى را اختصاص مى‌دهد، سپس به ادامه و تعقيب بحث مفسران شيعه از دوران [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] به بعد مى‌پردازد. | ||
در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى،يونس بن عبدالرحمن و...،در قرن سوم، على ابن ابراهيم قمى،فرات كوفى، ابوزيد بلخى و...در قرن چهارم، نيشابورى خزاعى، مقرى، [[شيخ مفيد]]، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و...در قرن پنجم، طبرسى،[[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]،فتال نيشابورى و...در قرن ششم، عبدالرشيد استرآبادى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]] و...در قرن | در قرن اول هجرى كه سرآغاز تفسيرنگارى در اسلام است با زندگى مفسرانى چون:[[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، پس از آن مفسران شيعى قرون دوم تا پانزدهم هجرى به همراه تفاسيرى كه نگاشته‌اند معرفى مى‌شوند.مفسرانى چون:مجاهد بن جبير، طاووس بن كيسان، زيد بن على بن الحسين، سكوني در قرن دوم، ابوالعباس اسفراينى، اسماعيل سكونى، هشام بن محمد بن سائب كلبى،يونس بن عبدالرحمن و...،در قرن سوم، على ابن ابراهيم قمى،فرات كوفى، ابوزيد بلخى و...در قرن چهارم، نيشابورى خزاعى، مقرى، [[شيخ مفيد]]، [[ابن‌سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و...در قرن پنجم، طبرسى،[[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]،فتال نيشابورى و...در قرن ششم، عبدالرشيد استرآبادى، [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلى]] و...در قرن هفتم،قطبالدين شيرازى، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و...در قرن هشتم، آنسى، ابن متوج، مقداد سيورى، سراجالدين جنيد و... | ||
در قرن نهم، | در قرن نهم، معينالدين شيرازى، كاشفى سبزوارى، [[سکاکی، یوسف بن ابی‌بکر|سكّاكى]] [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتح اللّه كاشانى]] و...در قرن دهم كه روزگار تفاسير فارسى قرآن كريم است، مجتهد كركى عاملى،زين العابدين خوانسارى، فيّاضى، خواجه دهدار شيرازى،[[شوشتری، نورالله بن شریف‌الدین|قاضى نور اللّه شوشترى]] و...در قرن يازدهم، بحرينى حويزى، توني، حرّ عاملى، سيد هاشم بحراني،[[علامه مجلسى]] دوم، سيد نعمت اللّه جزايرى و ...در قرن دوازدهم، موسوى شيرازى، مدرس اصفهانى، عبدالنبى تسوجى، نور على شاه اصفهاني، سيد رضا شبّر، نواب لاهيجى و...در قرن سيزدهم، ميرزا محمد باقر لنگرودى، محمد صادق خوئى، ميرزا محمد باقر تنكابنى، محمد حسين شهرستاني، ملا على استرآبادى، صفى على شاه و...در قرن چهاردهم،[[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]]، امام موسى صدر، [[حسینی شیرازی، محمد|سيد محمد شيرازى]]، [[طباطبایی، محمدحسین|سيد محمد حسين طباطبايى]]،[[سبحانی تبریزی، جعفر|جعفر سبحانى]]، [[محقق، مهدی|مهدى محقق]]، بانو امين اصفهانى، [[قرشی بنابی، علی‌اکبر|سيد على اكبر قرشى]] ارموى و...در قرن پانزدهم هجرى. | ||
نويسنده قبل از شروع بحث در تفاسير هر قرن، مختصرى دربارۀ ويژگى‌ها و شرايط آن قرن به سخن پرداخته سپس به معرفى تفاسير و مفسران شيعى مى‌پردازد. | نويسنده قبل از شروع بحث در تفاسير هر قرن، مختصرى دربارۀ ويژگى‌ها و شرايط آن قرن به سخن پرداخته سپس به معرفى تفاسير و مفسران شيعى مى‌پردازد. | ||
| خط ۱۴۰: | خط ۱۴۰: | ||
== منبع == | == منبع == | ||
#متن كتاب | #متن كتاب | ||
#[[خرمشاهی، بهاءالدین| | #[[خرمشاهی، بهاءالدین|بهاءالدين خرمشاهى]]،دانشنامه قرآن،ج دوم،ص 1405 | ||