۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغة' به 'نهجالبلاغة') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«ترجمه | «ترجمه نهجالبلاغة»، اثر كاظم عابدينى مطلق، ترجمه سليس و روان «نهجالبلاغة» به زبان فارسى مىباشد. | ||
شيفتگى و علاقه شخصى مترجم به كتاب پرمحتوا و انسانساز | شيفتگى و علاقه شخصى مترجم به كتاب پرمحتوا و انسانساز «نهجالبلاغة»، انگيزه اصلى وى براى ترجمه بوده است. | ||
مترجم، در كار ترجمه، به شرحهاى مختلفى كه از | مترجم، در كار ترجمه، به شرحهاى مختلفى كه از «نهجالبلاغة» وجود داشته، رجوع نموده و سعى كرده است هم از نظر لفظ و هم از نظر معنا، ترجمه خويش را به كلام امام(ع) نزديك گرداند و حتى الامكان از آوردن لغات پيچيده و عبارات نامأنوس و دشوار، اجتناب نموده و همآهنگى خاصى را بر عبارات، حاكم سازد؛ تا علاوه بر هدايت خواننده در فهم مطلب، او را به دركى زيباشناسانه از بعد ادبى نسبت به اين كتاب گرانسنگ، برساند. | ||
در انتهاى كتاب، پىنوشتهايى براى وضوح مطالب درج گرديده و فهرست مطالب، فهرست موضوعى و فهرستهاى ديگر نيز جهت راهنمايى خواننده در استفاده بهينه از اين ترجمه آمده است. | در انتهاى كتاب، پىنوشتهايى براى وضوح مطالب درج گرديده و فهرست مطالب، فهرست موضوعى و فهرستهاى ديگر نيز جهت راهنمايى خواننده در استفاده بهينه از اين ترجمه آمده است. | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
خصوصيت قابل توجه اين ترجمه كه آن را از ديگر ترجمهها متمايز مىسازد، خلاصه كردن خطبهها و نامههاست كه با عنوان «خلاصه آموزهها»، در انتهاى كتاب جاى داده شده است. | خصوصيت قابل توجه اين ترجمه كه آن را از ديگر ترجمهها متمايز مىسازد، خلاصه كردن خطبهها و نامههاست كه با عنوان «خلاصه آموزهها»، در انتهاى كتاب جاى داده شده است. | ||
مترجم، در اين كه كدام نسخه عربی | مترجم، در اين كه كدام نسخه عربی «نهجالبلاغة» را اساس ترجمه خويش قرار دهد، وسواس چندانى از خود نشان نداده است، اما بنا به دلايلى، نسخه عالم مصرى، شيخ محمد عبده را براى اين كار ترجيح داده است و البته از شرحى كه وى برای «نهجالبلاغة» نگاشته نيز بهره برده است، اما ترتيب خطبهها، نامهها و حكمتهاى قصار امام(ع)، بر اساس نسخه صبحى صالح، تنظيم گرديده است. | ||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش