۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حسینی تبریزی، سید علی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهاب‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
''' | '''شرف‌الدين على بن محمد مرعشى تبريزى''' معروف به سيد الحكماء، يكى از علما و دانشمندان بزرگ قرن سيزدهم و چهاردهم است. وى از سادات بزرگ مرعشى و از نسل علامه جهان قوام‌الدين مرعشى است. وى ساليانى دراز در عتبات عاليات در جمله افاضل شاگردان صاحب ضوابط و [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] و شيخ مرتضاى انصارى بود و به مراتب علم و اخلاق سرآمد اقران گرديد. وى پس از آمدن از نجف و تحصيل علوم پزشكى، هشت سال در هندوستان به تحصيل علوم غريبه مشغول شد. | ||
وى حدود پانزده سال از بهترين سنوات عمرش در دار العلم اصفهان به فراگيرى علوم مختلف، مخصوصاً پزشكى و دينى سپرى شد و پس از آن، اين پزشك جسمى و روحى عازم سبزوار گرديد و چند سالى نيز از كرسى درس [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] دروس حكمت و كلام و الهيات آموخت و به سيد الحكما معروف گرديد. | وى حدود پانزده سال از بهترين سنوات عمرش در دار العلم اصفهان به فراگيرى علوم مختلف، مخصوصاً پزشكى و دينى سپرى شد و پس از آن، اين پزشك جسمى و روحى عازم سبزوار گرديد و چند سالى نيز از كرسى درس [[سبزواری، هادی|حكيم سبزوارى]] دروس حكمت و كلام و الهيات آموخت و به سيد الحكما معروف گرديد. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
ايشان پدر بزرگ آيت‌الله سيد شهاب‌الدين مرعشى و پدر گرامى علامه نسابه حاج سيد محمود تبريزى(ره) مى‌باشد، كه اين دودمان مرعشى، اكثراً از مروجين بزرگ مذهبى و اسلامى بودند. | ايشان پدر بزرگ آيت‌الله سيد شهاب‌الدين مرعشى و پدر گرامى علامه نسابه حاج سيد محمود تبريزى(ره) مى‌باشد، كه اين دودمان مرعشى، اكثراً از مروجين بزرگ مذهبى و اسلامى بودند. | ||
وى مدتى در تهران در محله سرچشمه به پزشكى مشغول بوده و مدتى نيز در مشهد و تبريز به مداواى بيماران مشغول بود كه اين دوران مصادف است با دوران ولايت عهدى | وى مدتى در تهران در محله سرچشمه به پزشكى مشغول بوده و مدتى نيز در مشهد و تبريز به مداواى بيماران مشغول بود كه اين دوران مصادف است با دوران ولايت عهدى مظفر‌الدين شاه قاجار. | ||
در بازگشت به تهران همچنان به طبابت مشغول بود و نقل است كه او براى نخستين بار در ايران (قبل از آمدن دندان مصنوعى از اورپا) يك دست دندان مصنوعى را از عاج فيل تهيه نمود كه به كمك فنرى كه براى آن تعبيه كرده بود؛ آن را در درون دهان استقرار مى‌بخشيد. | در بازگشت به تهران همچنان به طبابت مشغول بود و نقل است كه او براى نخستين بار در ايران (قبل از آمدن دندان مصنوعى از اورپا) يك دست دندان مصنوعى را از عاج فيل تهيه نمود كه به كمك فنرى كه براى آن تعبيه كرده بود؛ آن را در درون دهان استقرار مى‌بخشيد. | ||