۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'علی بن ابیطالب(ع)' به 'علی بن ابیطالب(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) ') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
در فصل اول کتاب ده روایت ذکر شده است. در ینابیع المودة علامه قندوزی چنین آمده که حموینی به سندش از سعید بن جبیر از [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسولالله(ص) به علی(ع) فرمود: «أنا و أنت من نورالله عزوجل»<ref>ر.ک: جلد1، متن کتاب، ص7</ref>. شیخ مفید نیز حدیث مفصلی که به انس ابن مالک میرسد نقل کرده است. انس چنین میگوید که من و ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم نزد رسولالله(ص) بودیم که حسن و حسین(ع) داخل شدند. رسول خدا(ص) آن دو را بوسید و ... تا اینکه فرمود: «خداوند تبارکوتعالی مرا و اهلبیتم را از یک نور آفرید»<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | در فصل اول کتاب ده روایت ذکر شده است. در ینابیع المودة علامه قندوزی چنین آمده که حموینی به سندش از سعید بن جبیر از [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسولالله(ص) به علی(ع) فرمود: «أنا و أنت من نورالله عزوجل»<ref>ر.ک: جلد1، متن کتاب، ص7</ref>. شیخ مفید نیز حدیث مفصلی که به انس ابن مالک میرسد نقل کرده است. انس چنین میگوید که من و ابوذر و سلمان و زید بن ثابت و زید بن ارقم نزد رسولالله(ص) بودیم که حسن و حسین(ع) داخل شدند. رسول خدا(ص) آن دو را بوسید و ... تا اینکه فرمود: «خداوند تبارکوتعالی مرا و اهلبیتم را از یک نور آفرید»<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
در فصل دوم، نیز یک حدیث از ینابیع المودة سلیمان قندوزی نقل شده که پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: «اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شریک در نبوت بودی». این روایت از امام صادق(ع) نیز نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | در فصل دوم، نیز یک حدیث از ینابیع المودة سلیمان قندوزی نقل شده که پیامبر(ص) به علی(ع) فرمود: «اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شریک در نبوت بودی». این روایت از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] نیز نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>. | ||
در سومین حدیث از فصل دوازدهم چنین میخوانیم که شیخ صدوق به اسنادش از غیاث بن ابراهیم از امام صادق(ع) از آباء طاهرینش از حسین بن علی(ع) از امیرالمؤمنین علی(ع) از معنای کلام رسولالله(ص) «من دو چیز را در میان شما برجای میگذارم: کتاب خدا و عترتم را» پرسید که عترت چه کسانی هستند؟ آنحضرت فرمود: من و حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آنها مهدی و قائم است، کتاب خدا و آنها از هم جدا نمیشوند تا اینکه در حوض کوثر بر رسولالله(ص) وارد شوند<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>. | در سومین حدیث از فصل دوازدهم چنین میخوانیم که شیخ صدوق به اسنادش از غیاث بن ابراهیم از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از آباء طاهرینش از حسین بن علی(ع) از امیرالمؤمنین علی(ع) از معنای کلام رسولالله(ص) «من دو چیز را در میان شما برجای میگذارم: کتاب خدا و عترتم را» پرسید که عترت چه کسانی هستند؟ آنحضرت فرمود: من و حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آنها مهدی و قائم است، کتاب خدا و آنها از هم جدا نمیشوند تا اینکه در حوض کوثر بر رسولالله(ص) وارد شوند<ref>ر.ک: همان، ص91</ref>. | ||
در اولین فصل از جلد دوم کتاب، روایت دیگری در فضیلت علی(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. محبالدین طبری به سندش از عبدالله بن حرث نقل میکند که به [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]] گفتم: به بالاترین منزلت خود نزد رسولالله(ص) را به من خبر بده. گفت بله، من نزد رسولالله(ص) خوابیده بودم و آنحضرت نماز میخواند. همینکه از نمازش فارغ شد، گفت ای علی چیزی از خیر از خداوند نخواستم مگر آنکه مانند آن را برای تو طلب کردم و چیزی از شر به خدا پناه نبردم مگر آنکه از مانند آن برای تو به خدا پناه بردم<ref>ر.ک: جلد2، متن کتاب، ص7</ref>. | در اولین فصل از جلد دوم کتاب، روایت دیگری در فضیلت علی(ع) به نقل از منابع اهل سنت ذکر شده است. محبالدین طبری به سندش از عبدالله بن حرث نقل میکند که به [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب(ع)]] گفتم: به بالاترین منزلت خود نزد رسولالله(ص) را به من خبر بده. گفت بله، من نزد رسولالله(ص) خوابیده بودم و آنحضرت نماز میخواند. همینکه از نمازش فارغ شد، گفت ای علی چیزی از خیر از خداوند نخواستم مگر آنکه مانند آن را برای تو طلب کردم و چیزی از شر به خدا پناه نبردم مگر آنکه از مانند آن برای تو به خدا پناه بردم<ref>ر.ک: جلد2، متن کتاب، ص7</ref>. |
ویرایش