۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جمالى دهلوى' به 'جمالى دهلوى ') |
جز (جایگزینی متن - 'شهاب الدين' به 'شهابالدين') |
||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
اولياءنامه جمالى به نثر است، ولى در ابتداى ذكر هر يك از مشايخ فوق، ابياتى هم در نعت وى سروده و سپس اوصافى را به تقليد از «تذكرة الاولياء»، براى شيخ مورد نظر ذكر نموده است. | اولياءنامه جمالى به نثر است، ولى در ابتداى ذكر هر يك از مشايخ فوق، ابياتى هم در نعت وى سروده و سپس اوصافى را به تقليد از «تذكرة الاولياء»، براى شيخ مورد نظر ذكر نموده است. | ||
جمالى در نوشتن اين كتاب، از منابع مختلف استفاده كرده است، ولى در عين حال پارهاى از مشاهدات خود را نيز ذكر كرده است. اهميت اين اثر نيز در ذكر همين مشاهدات و تجربههاى شخصى نويسنده است؛ مثلاً وى در بغداد شيخى را مىبيند به نام | جمالى در نوشتن اين كتاب، از منابع مختلف استفاده كرده است، ولى در عين حال پارهاى از مشاهدات خود را نيز ذكر كرده است. اهميت اين اثر نيز در ذكر همين مشاهدات و تجربههاى شخصى نويسنده است؛ مثلاً وى در بغداد شيخى را مىبيند به نام شهابالدين احمد كه صاحب سجاده و نمايند طريق شهابالدين سهروردى است. | ||
در شيراز با مردى به نام نظام الدين محمود ملاقات مىكند كه از مريدان شاه نعمت الله ولى است. در هرات با عبدالرحمان جامى ملاقات مىكند و با او در باره «لمعات» عراقى بحث مىكند. بيشتر تجربهها و مشاهدات نويسنده، در فصلى آمده است كه وى در باره شيخ و مرشد خود، شيخ سماء الدين كنبوه نوشته است. | در شيراز با مردى به نام نظام الدين محمود ملاقات مىكند كه از مريدان شاه نعمت الله ولى است. در هرات با عبدالرحمان جامى ملاقات مىكند و با او در باره «لمعات» عراقى بحث مىكند. بيشتر تجربهها و مشاهدات نويسنده، در فصلى آمده است كه وى در باره شيخ و مرشد خود، شيخ سماء الدين كنبوه نوشته است. |
ویرایش