۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التعليقة علی الفوائد الرضوية (موسوعه جلد 43): تفاوت میان نسخه‌ها
التعليقة علی الفوائد الرضوية (موسوعه جلد 43) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۵:۲۳
، ۱۹ ژوئن ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'امام رضا(ع)' به 'امام رضا(ع) '
جز (جایگزینی متن - ' (قدس سره)' به '(قدس سره)') |
جز (جایگزینی متن - 'امام رضا(ع)' به 'امام رضا(ع) ') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
'''التعليقة على الفوائد الرضوية'''، مجموعه‌اى از تعليقات [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] بر كتاب «الفوائد الرضوية» نوشته [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] - عارف مشهور قرن دوازدهم هجرى - است كه در آن، حديث امام رضا(ع) در پاسخ به پرسش دانشمند يهودى آن روزگار به نام «رأس الجالوت» توضيح داده شده است. نويسنده، در پايان كتاب از اهل زمان خودش به‌خاطر قدرنشناسى نسبت به معارف الهى و بى‌اعتنايى به اجراى قوانين قرآنى شكايت كرده و به حضرت امام مهدى موعود(عج) پناه برده و اين اثر را در روز چهارشنبه ششم شهريور 1308ش، در قصبه خمين به انجام رسانده است. نسخه حاضر ويرايش دوم و چاپ سوم اثر مذكور است كه سال 1392ش، جزو مجموعه «موسوعة الإمام الخميني» با تصحيح و اهتمام مؤسّسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] منتشر شده و جلد 43 آن را تشكيل داده است. | '''التعليقة على الفوائد الرضوية'''، مجموعه‌اى از تعليقات [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] بر كتاب «الفوائد الرضوية» نوشته [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] - عارف مشهور قرن دوازدهم هجرى - است كه در آن، حديث [[امام رضا(ع)]] در پاسخ به پرسش دانشمند يهودى آن روزگار به نام «رأس الجالوت» توضيح داده شده است. نويسنده، در پايان كتاب از اهل زمان خودش به‌خاطر قدرنشناسى نسبت به معارف الهى و بى‌اعتنايى به اجراى قوانين قرآنى شكايت كرده و به حضرت امام مهدى موعود(عج) پناه برده و اين اثر را در روز چهارشنبه ششم شهريور 1308ش، در قصبه خمين به انجام رسانده است. نسخه حاضر ويرايش دوم و چاپ سوم اثر مذكور است كه سال 1392ش، جزو مجموعه «موسوعة الإمام الخميني» با تصحيح و اهتمام مؤسّسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] منتشر شده و جلد 43 آن را تشكيل داده است. | ||
درباره چاپ جديد حاضر، گفتنى است: | درباره چاپ جديد حاضر، گفتنى است: | ||
#مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) دفتر قم در مقدمه‌اش چند مطلب را يادآور شده است: | #مؤسسه تنظيم و نشر آثار [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) دفتر قم در مقدمه‌اش چند مطلب را يادآور شده است: | ||
#: «... روش عرفانى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، تابع مسلك عرفان شيعى بود كه از امامان هدايت(ع) الهام گرفته و افزون بر اين به احاديث مأثوره از اهل بيت پيامبر(ع) اهتمام ويژه‌اى داشت؛ چون آنان گنجينه‌هاى دانشند و معادن حكمت و حافظان سرّ و ميراث‌داران نبوت و به همين جهت در كتاب‌هاى عرفانى - اخلاقى‌اش به‌صورت مستقيم و غير مستقيم به شرح و بيان روايات وارده پرداخته است. او معيار صحّت كشف و شهود عرفانى را آن روايات نبوى(ص) و اهل‌بيت(ع)، قرار داده و موافقت آن مكاشفات را با احكام شرعى شرط دانسته است. يكى از اين آثار «التعليقة على الفوائد الرضويّة» است كه در آن [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) به‌طور مستقيم وارد شرح حديثى عرفانى شده است كه لفظش كوتاه و معنايش بلند است از حضرت امام رضا(ع). نويسنده در اين تعليقه افزون بر نقد آراى مؤلف «الفوائد الرضوية»؛ يعنى عارف شيعى كامل، قاضى سعيد قمّى به بررسى آراء استادان بزرگ ديگر مانند [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و صدرالمتألّهين پرداخته است و برخى از مباحث را با تفصيل بيشترى مطرح كرده است؛ مانند احاطه اسماء الهى، انسان كامل و مقاماتش، كفر و مراتبش، فيض اقدس و فيض مقدّس، عالم عقول و عالم نفوس و مراتب اسماء و صفات...» ....<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ص5-6</ref>سپس ناشر با نقل اين مطلب از «آيينه دانشوران» درباره كتاب حاضر: «از نوشته‌هاى ايشان است تعليقاتى بر رساله [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] در شرح حديث رأس الجالوت با دو شرح ديگر از خود ايشان و تاريخ انجام آن 1348 مى‌باشد»، توضيح داده است كه تعليقات و شرح [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، يگانه است و دوگانه و سه‌گانه نيست و منشأ اشتباه عبارت است از عدم دسترسى به متن اصلى تعليقات ....<ref>ر.ك: همان، ص6-7</ref> | #: «... روش عرفانى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، تابع مسلك عرفان شيعى بود كه از امامان هدايت(ع) الهام گرفته و افزون بر اين به احاديث مأثوره از اهل بيت پيامبر(ع) اهتمام ويژه‌اى داشت؛ چون آنان گنجينه‌هاى دانشند و معادن حكمت و حافظان سرّ و ميراث‌داران نبوت و به همين جهت در كتاب‌هاى عرفانى - اخلاقى‌اش به‌صورت مستقيم و غير مستقيم به شرح و بيان روايات وارده پرداخته است. او معيار صحّت كشف و شهود عرفانى را آن روايات نبوى(ص) و اهل‌بيت(ع)، قرار داده و موافقت آن مكاشفات را با احكام شرعى شرط دانسته است. يكى از اين آثار «التعليقة على الفوائد الرضويّة» است كه در آن [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](س) به‌طور مستقيم وارد شرح حديثى عرفانى شده است كه لفظش كوتاه و معنايش بلند است از حضرت [[امام رضا(ع)]] . نويسنده در اين تعليقه افزون بر نقد آراى مؤلف «الفوائد الرضوية»؛ يعنى عارف شيعى كامل، قاضى سعيد قمّى به بررسى آراء استادان بزرگ ديگر مانند [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و صدرالمتألّهين پرداخته است و برخى از مباحث را با تفصيل بيشترى مطرح كرده است؛ مانند احاطه اسماء الهى، انسان كامل و مقاماتش، كفر و مراتبش، فيض اقدس و فيض مقدّس، عالم عقول و عالم نفوس و مراتب اسماء و صفات...» ....<ref>ر.ك: مقدمه كتاب، ص5-6</ref>سپس ناشر با نقل اين مطلب از «آيينه دانشوران» درباره كتاب حاضر: «از نوشته‌هاى ايشان است تعليقاتى بر رساله [[قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید|قاضى سعيد قمى]] در شرح حديث رأس الجالوت با دو شرح ديگر از خود ايشان و تاريخ انجام آن 1348 مى‌باشد»، توضيح داده است كه تعليقات و شرح [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]]، يگانه است و دوگانه و سه‌گانه نيست و منشأ اشتباه عبارت است از عدم دسترسى به متن اصلى تعليقات ....<ref>ر.ك: همان، ص6-7</ref> | ||
#گفتنى است كه نويسنده عالى‌قدر، نگارش اثر حاضر را در چهارشنبه 22 ربيع‌الاول 1348ق، به پايان برده است ....<ref>ر.ك: متن كتاب، ص144-145</ref>اين تاريخ مطابق است با ششم شهريور 1308ش (بر اساس برنامه تبديل تقويم‌ها در پايگاه اطلاع‌رسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران). | #گفتنى است كه نويسنده عالى‌قدر، نگارش اثر حاضر را در چهارشنبه 22 ربيع‌الاول 1348ق، به پايان برده است ....<ref>ر.ك: متن كتاب، ص144-145</ref>اين تاريخ مطابق است با ششم شهريور 1308ش (بر اساس برنامه تبديل تقويم‌ها در پايگاه اطلاع‌رسانى مركز تقويم مؤسسه ژئوفيزيك دانشگاه تهران). | ||
#ناشر براى تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (99 كتاب به زبان عربى و فارسى) استفاده كرده ....<ref>ر.ك: همان، ص169-180</ref>و همچنين فهارس فنى (آيات، روايات، اسامى معصومين، اعلام، كتب و اشعار) و فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب را در پايان كتاب آورده است ....<ref>ر.ك: همان، ص147-183</ref> | #ناشر براى تصحيح اثر حاضر، افزون بر قرآن كريم از منابع مهمّ و متعددى (99 كتاب به زبان عربى و فارسى) استفاده كرده ....<ref>ر.ك: همان، ص169-180</ref>و همچنين فهارس فنى (آيات، روايات، اسامى معصومين، اعلام، كتب و اشعار) و فهرست منابع و فهرست تفصيلى مطالب را در پايان كتاب آورده است ....<ref>ر.ك: همان، ص147-183</ref> | ||