پرش به محتوا

خلاصه عبقات الأنوار (حدیث منزلت): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امیرالمؤمنین(ع)' به 'امیرالمؤمنین(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'امیرالمؤمنین(ع)' به 'امیرالمؤمنین(ع) ')
خط ۴۶: خط ۴۶:
این اثر همانگونه که در مقدمه ذکر شده حدیث دوم از دوازده حدیثی است که صاحب عبقات در رد و نقض باب هفتم کتاب «تحفة اثنی عشریة» مولوی عبدالعزیز بن شاه ولی‌الله دهلوی ملقب به شاه صاحب نوشته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-3؛ لکهنوی، میر حامد حسین، جلد یازدهم، مقدمه، ص3 </ref>.
این اثر همانگونه که در مقدمه ذکر شده حدیث دوم از دوازده حدیثی است که صاحب عبقات در رد و نقض باب هفتم کتاب «تحفة اثنی عشریة» مولوی عبدالعزیز بن شاه ولی‌الله دهلوی ملقب به شاه صاحب نوشته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص6-3؛ لکهنوی، میر حامد حسین، جلد یازدهم، مقدمه، ص3 </ref>.
   
   
نویسنده در مقدمه‌اش بر کتاب، ضمن اشاره به آیاتی که در آنها ویژگی‌های حضرت هارون نسبت به موسی ذکر شده چنین می‌نویسد: حدیث منزلت تمام این موقعیت‌ها را که براى حضرت هارون نسبت به حضرت موسى(ع) ثابت شده است براى امیرالمؤمنین(ع) نسبت به خاتم پیامبران حضرت رسول اکرم(ع) (جز نبوت) به دست مى‌دهد. این از جهت دلالت. از جهت سند نیز، حدیث منزلت، از حدیث‌هاى قطعى است. پس، این حدیث، دلیل قطعى دیگرى است بر امامت حضرت على(ع) بعد از پیامبر اکرم(ص). اما توجیه‌کنندگان واقعیت تاریخى موجود براى پاسخ دادن به این استدلال در برابر کتاب و سنت به‌پا خاستند، سخن را به درازا و گزاف‌گویى کشاندند و به شرق و غرب دست آویختند، تا آنجا که دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایشان با هم به تناقض افتاد، سپس بعضى از آنان به جعل حدیثى روى آوردند تا با آن تعارض یابد و گروهى به تحریف آن پرداختند تا هدفى خلاف متن حدیث را برساند. به هر حال، پاسخ‌هاى قوم به استدلال شیعیان درباره این حدیث و امامت حضرت امیرالمؤمنین(ع) به گروه‌هاى زیر تقسیم مى‌شود: دشنام‌دادن و ناسزاگویى، مناقشه در سند حدیث و مناقشه در دلالت حدیث.
نویسنده در مقدمه‌اش بر کتاب، ضمن اشاره به آیاتی که در آنها ویژگی‌های حضرت هارون نسبت به موسی ذکر شده چنین می‌نویسد: حدیث منزلت تمام این موقعیت‌ها را که براى حضرت هارون نسبت به حضرت موسى(ع) ثابت شده است براى [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  نسبت به خاتم پیامبران حضرت رسول اکرم(ع) (جز نبوت) به دست مى‌دهد. این از جهت دلالت. از جهت سند نیز، حدیث منزلت، از حدیث‌هاى قطعى است. پس، این حدیث، دلیل قطعى دیگرى است بر امامت حضرت على(ع) بعد از پیامبر اکرم(ص). اما توجیه‌کنندگان واقعیت تاریخى موجود براى پاسخ دادن به این استدلال در برابر کتاب و سنت به‌پا خاستند، سخن را به درازا و گزاف‌گویى کشاندند و به شرق و غرب دست آویختند، تا آنجا که دیدگاه‌ها و اندیشه‌هایشان با هم به تناقض افتاد، سپس بعضى از آنان به جعل حدیثى روى آوردند تا با آن تعارض یابد و گروهى به تحریف آن پرداختند تا هدفى خلاف متن حدیث را برساند. به هر حال، پاسخ‌هاى قوم به استدلال شیعیان درباره این حدیث و امامت حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  به گروه‌هاى زیر تقسیم مى‌شود: دشنام‌دادن و ناسزاگویى، مناقشه در سند حدیث و مناقشه در دلالت حدیث.
مهم در این توجیهات - که وجهى علمى هم دارد- گروه سوم است. این کتاب، بیان استدلال بر امامت بلافصل حضرت امیرالمؤمنین(ع) را از حدیث منزلت به‌عهده دارد و با نقد علمى، به مناقشه‌هاى غیرمستند قوم چه در اثبات و چه در رد آن نظر دارد، و این‌کار، تنها با بهره‌گیرى از کتاب‌هاى مشهور و مورد اعتماد خودشان انجام مى‌گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-3</ref>.
مهم در این توجیهات - که وجهى علمى هم دارد- گروه سوم است. این کتاب، بیان استدلال بر امامت بلافصل حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  را از حدیث منزلت به‌عهده دارد و با نقد علمى، به مناقشه‌هاى غیرمستند قوم چه در اثبات و چه در رد آن نظر دارد، و این‌کار، تنها با بهره‌گیرى از کتاب‌هاى مشهور و مورد اعتماد خودشان انجام مى‌گیرد<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-3</ref>.


میرحامد حسین در بخش سند حدیث، اسامی راویان حدیث اهل سنت که حدیث منزلت را نقل کرده‌اند را به همراه نص روایت بدون ترجمه ذکر کرده است. میلانی در خلاصه با شماره‌گذاری این اسامی به نام 88 راوی به همراه ترجمه روایت اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص118؛ لکهنوی، میرحامد حسین، جلد یازدهم، ص56</ref>.
میرحامد حسین در بخش سند حدیث، اسامی راویان حدیث اهل سنت که حدیث منزلت را نقل کرده‌اند را به همراه نص روایت بدون ترجمه ذکر کرده است. میلانی در خلاصه با شماره‌گذاری این اسامی به نام 88 راوی به همراه ترجمه روایت اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص118؛ لکهنوی، میرحامد حسین، جلد یازدهم، ص56</ref>.
خط ۵۳: خط ۵۳:
نویسنده، بخش دلالت حدیث عبقات را بدون تغییر در تعداد در 40 دلالت ارائه داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص697؛ لکهنوی، میرحامد حسین، جلد یازدهم، ص975</ref>.
نویسنده، بخش دلالت حدیث عبقات را بدون تغییر در تعداد در 40 دلالت ارائه داده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص697؛ لکهنوی، میرحامد حسین، جلد یازدهم، ص975</ref>.


در انتهای کتاب بخشی تحت عنوان «ضمیمه حدیث منزلت» آمده که نوشته میلانی است. وی در مقدمه این بخش چنین می‌نویسد: « ما، در هر حدیث از حدیث‌هاى این مجموعه، ضمیمه‌اى در بخش سند آورده‌ایم و در آن سخن گروهى از بزرگان راویان حدیث را استدراک کردیم، یا بعضى اسنادهاى صحیح آن را آوردیم با تصحیح خود یا دیگران. لیکن چون حدیث منزلت از حدیث‌هاى دو کتاب بخارى و مسلم معروف به صحیحین است و در کتاب‌هاى مشهور دیگر نیز آمده است، نیازى به اصلاح راویان آن که مؤلف بزرگوار عبقات الأنوار آورده است، ندیدیم. از سوى دیگر، دیدیم نکته‌اى که مخالفان درباره‌اش زیاده‌گویى مى‌کنند، ورود این حدیث در جنگ تبوک است، تا قرینه‌اى باشد و جانشینى حضرت امیرالمؤمنین(ع) را به دوره زمانى خروج پیامبر(ص) به سوى تبوک محدود کند، و بدین‌سان، حدیث بر عمومیت دلالت نکند و نتوان به امامت بلافصل پس از رسول خدا(ص) به آن استدلال کرد. نویسنده گرامى عبقات الأنوار به پاسخ این شبهه دقت و توجه کرده است و ثابت نموده که پیامبر(ص) این سخن در مناسبت‌هاى بسیارى فرموده‌اند. ما کار او را دنبال کردیم و این رساله را بر اساس روش ایشان قرار دادیم، با افزودن موردها و روایت‌هاى دیگرى. در اینجا به موردهاى یقینى از روایت‌هاى مشهور بسنده کردیم و در جهت اثبات صحت بسیارى از اسنادهاى حدیث‌ها کوشیدیم و از آوردن فایده‌هاى بسیارى دریغ نکردیم<ref>ر.ک: همان، ص703</ref>.
در انتهای کتاب بخشی تحت عنوان «ضمیمه حدیث منزلت» آمده که نوشته میلانی است. وی در مقدمه این بخش چنین می‌نویسد: « ما، در هر حدیث از حدیث‌هاى این مجموعه، ضمیمه‌اى در بخش سند آورده‌ایم و در آن سخن گروهى از بزرگان راویان حدیث را استدراک کردیم، یا بعضى اسنادهاى صحیح آن را آوردیم با تصحیح خود یا دیگران. لیکن چون حدیث منزلت از حدیث‌هاى دو کتاب بخارى و مسلم معروف به صحیحین است و در کتاب‌هاى مشهور دیگر نیز آمده است، نیازى به اصلاح راویان آن که مؤلف بزرگوار عبقات الأنوار آورده است، ندیدیم. از سوى دیگر، دیدیم نکته‌اى که مخالفان درباره‌اش زیاده‌گویى مى‌کنند، ورود این حدیث در جنگ تبوک است، تا قرینه‌اى باشد و جانشینى حضرت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]]  را به دوره زمانى خروج پیامبر(ص) به سوى تبوک محدود کند، و بدین‌سان، حدیث بر عمومیت دلالت نکند و نتوان به امامت بلافصل پس از رسول خدا(ص) به آن استدلال کرد. نویسنده گرامى عبقات الأنوار به پاسخ این شبهه دقت و توجه کرده است و ثابت نموده که پیامبر(ص) این سخن در مناسبت‌هاى بسیارى فرموده‌اند. ما کار او را دنبال کردیم و این رساله را بر اساس روش ایشان قرار دادیم، با افزودن موردها و روایت‌هاى دیگرى. در اینجا به موردهاى یقینى از روایت‌هاى مشهور بسنده کردیم و در جهت اثبات صحت بسیارى از اسنادهاى حدیث‌ها کوشیدیم و از آوردن فایده‌هاى بسیارى دریغ نکردیم<ref>ر.ک: همان، ص703</ref>.


کتاب تنها مشتمل بر فهرست مطالب است که در انتهای آن ذکر شده است.  
کتاب تنها مشتمل بر فهرست مطالب است که در انتهای آن ذکر شده است.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش